Jeśli musisz mię kochać, niech miłość ta będzie
Za nic, za miłość tylko samą. Nie mów sobie:
„Za uśmiech, za spojrzenie kocham ją — w sposobie,
Jakim przemawia słodko — myśl jej mam na względzie,
Co z myślą zgodna moją, albo — że z nią wszędzie
Wczas mi się staje luby”. Może w jutra dobie
Odmienia się te cechy, którymi się zdobię
W oczach twych — aż i miłość, skoro z nich się przędzie,
Porwać się może w strzępy. Niechaj się nie snowa
Miłość twa przeto, iż mi dłoń twa łzy ociera —
Miłość stracić, zapomnieć łez łatwo, gdy owa
Litość stworzenie nędzne przygarnęła szczera!
Dla Miłości mię jeno kochaj, wiecznie nowa
By mogła trwać na wieki — Ta, co nie umiera.
