Twoja ocena

Z Elegii

Pośród niewielu przywar obcych mi zamieszczą Zazdrość, owo uczucie nad inne złowieszcze, Wzglądem ciebie, ty Kłamstwo moje ubóstwione, Coś mną tak zawładnęło, że wszelką obroną Starło we mnie, iż kiedy wychodzisz cacana (Ba, na godziny całe!), strojna, wymuskana, Za cały pozór, pretekst, chytrość, mrukniesz sobie: „Wychodzą, mam sprawunki”, i ja wierzą tobie! Lecz strzeż się! … Przeczytaj wiersz


Paul Verlaine

Krucyfiks

Krzyżu, który-m od ust jej wziął, w chwili agonii, Z ostatniem pożegnaniem już u śmierci bram, Symbolu dwakroć święty: darze mrącej dłoni, Obrazie Boga sam! Ileż łez na twych stopach wielbionych zakrzepło, Zanim, z rąk męczennika, w święty śmierci dzień, W drżącą dłoń mą przeszedłeś, niosąc jeszcze ciepło Ostatnich już Jej tchnień! Święte pochodnie — … Przeczytaj wiersz


Alphonse de Lamartine

Do różowej sukni

Jakże mi się podobasz w tej sukience, która Rozbiera cię beztrosko, Odsłania piersi twoje o krągłych konturach, Ramię wyziera z niej bosko!   Zwiewna się też wydaje jak pszczele skrzydełko, Świeża jak kwiat pomarańczy, Materia jej cudowna jest różową mgiełką, Co wokół ciebie tańczy!   Z naskórka twego na jedwab się ślizga Srebrzystym zda się … Przeczytaj wiersz


Teofil Gautier

Herodyada

Tak, dla siebie jedynie kwitnę ja samotna! Wy o tem, bezgraniczne wiecie ametysty, Ogrody, rozpłynione w otchłani przeczystej! Klejnoty, które świateł pierwotnych strzeżecie — Pod chmurnym snem — w odwiecznym, niewiadomym świecie! Kamienie, zkąd me oczy ku świetlanej chwale Pożyczają swych ogni promiennych; metale, Co nadajecie splotom młodych mych warkoczy Fatalny czar — i kształt … Przeczytaj wiersz


Stéphane Mallarmé

Myśl

O les teudres propos et les charmantes choses, Que me disait Aline en la saison des roses. — SÉGRAIS. — Patrz! Ta gałęź jest ostrą i czarną. Obłoki Skrapiają korę nagą dżdżystémi potoki. Ale z nadejściem wiosny ujrzysz, jak nieznacznie, Z tych twardych sęków drzewa, liść wynikać zacznie; I spytasz, jak mógł pączek tak wątły … Przeczytaj wiersz


Wiktor Hugo

Grenada

Quien no ha visto à Sevilla. No ha visto à maraoilla. Czy jest bliską, czy daleką, Czyli pod krzyża opieką, Czy pod mocą półksiężyca, Nie zrówna Grenadzie ładnéj, Bo milszéj nie znajdzie żadnéj, Żadna na świecie stolica; A któraż okaże od niéj Więcéj wspaniałości wschodniéj, I zdrowszém niebem zachwyca? Murcja z pomarańcz słynie, a Kadyx … Przeczytaj wiersz


Wiktor Hugo

Zło

Gdy czerwone plwociny starego żelastwa Świszczą dzień cały w błękit nieba niezmierzony, Kiedy w ogień, przed królem, co gromami chlasta, Szkarłatne czy zielone biegną bataliony; Kiedy szał przeraźliwy sto tysięcy ludzi – Nieszczęsnych! – w jedną stertę dymiącą zamienia Śród traw, gdzie się, Naturo, twoja radość budzi – W świętości ulepione przez ciebie stworzenia! Jest … Przeczytaj wiersz


Arthur Rimbaud

Kredens

Jest to szeroki kredens rzeźbiony. Dąb ciemny, Jak starodawni ludzie, tak wygląda miło, Kredens ten jest otwarty — i zapach przyjemny Płynie z głębi, jak wino, co się ongi piło. Są w nim różne różności: starzyzna i graty, Szmatki, zżółkła bielizna, wszystko pomieszane, Są tam stęchłe koronki i niewieście szaty I barwne szale babki, w … Przeczytaj wiersz


Arthur Rimbaud

Święto zboża

Oto jest święto zboża, oto jest święto chleba W mej wiosce, którą dzisiaj oglądam na nowo! Dokoła gwar radosny, a blask spływa z nieba Tak biały, że cień każdy barwi się różowo. Ze świstem sierp raz po raz w fali złotych kłosów Zanurza się i miga błyskawicą lśnienia; Dolina pełna ludzi, snopów i pokosów, I … Przeczytaj wiersz


Paul Verlaine

Psalmy – II

Już nie kocham nikogo, prócz Dziewicy świętej, Wszystkie inne miłości są mi zakazane, A gdy trzeba, toż sama ognie mi świetlane Zapali w duchu, który przez nią był dotknięty. Dla niej ja ukochałem swe śmiertelne wrogi, Dla niej ja ślubowałem swe ofiary żywe, Czystość i słodycz serca i służby gorliwe: A gdym ją błagał, ona … Przeczytaj wiersz


Paul Verlaine

Dobra pieśń

Ponieważ brzask się zwiększa, ponieważ zorza już płonie, Ponieważ nadzieja, która tak długo ode mnie stroniła, Raczyła znów przyjść do mnie, który ją wołam i wzywam; Ponieważ całe to szczęście chce być mojem szczęściem, Skończyły się już teraz nieszczęsne myśli, Pierzchły złe sny, ach, zniknęła nareszcie Ironia, zaciśnięte usta I słowa, w których rozum zimny … Przeczytaj wiersz


Paul Verlaine

Piękno

Jam piękna, o śmiertelni, niby sen z granitu, A pierś ma, gdzie krwawiła niejedna pierś żywa, Jest dla poety źródłem, z którego wypływa Miłość wieczna i niema jak materia bytu. Króluję wśród lazurów jak Sfinks niezbadany, Biel serca łączę z śniegiem łabędziego puchu; Niszczącego harmonię nienawidzę ruchu; I łzy są dla mnie obce, i śmiech … Przeczytaj wiersz


Charles Baudelaire

Wachlarz panny Mallarmé

O marzycielko, ja wpłynę W błogość bez ujścia, jeżeli Uchowasz kłamstwem niewinnem W swej dłoni skrzydło mej bieli.   Po każdym trzepocie fala Chłodu dochodzi cię świeża, Gdy ruch więziony oddala Horyzont, w który uderza.   Oszołomienie! To dreszczem Powiew jak całus cię muśnie, Niebacznie rzucony w przestrzeń, Nie wzbierze, a już nie uśnie.   … Przeczytaj wiersz


Stéphane Mallarmé

Do Napoleona

Światła, ciemnoty, chwały i nicości, Zbiorze! osnowo potwornie zmięszana, Gwiazdo fatalna Królom i wolności! Nawałnicą wzniesiona do téj wysokości.  Od nawałnicy porwana!  Ty, którego zawód krwawy, W zdumiewającym fortuny niestatku, Na ostatnim szczycie sławy, Wielkości szczęścia zrównał, wielkością upadku. Boże śmiertelny! Góry pod twemi stopami Schylały się, gościniec czyniąc tryumfalny; Władnąłeś posłusznemi tobie żywiołami: A … Przeczytaj wiersz


Casimir Delavigne

Sirwenta

Sirwentes śpiewam w rymie zacny: Dla mnie to miły trud i łacny; Lecz dłoń prócz lutni szpadą władnie, — Niechno brat czy swat na mnie wpadnie, Mózg mu wykroję jak z łupinek; A niechno schedę mi ukradnie, Dorzucę mu go na przyczynek. Wróg mój ustawnie na mnie dybie, Wara, bo ja mu nie pochybię. Gdy … Przeczytaj wiersz


Bertran de Born

Nie dziwcie się

Nie dziwcie się, że śpiewam słodziéj, Niż najuczeńsi w krąg pieśniarze: Mnie sama miłość śpiewać każe, Chętnego po swej woli wodzi. Ciało, serce, i zmysły, i duch, I moc wszystką skwapliwie jej zdam. Na nią jedną wzrok zwrócony mam, W nią jedyną zasłuchany słuch. Umarł ten, komu sok ochłódą Miłosny w piersi nie pociecze; Bez … Przeczytaj wiersz


Bernard de Ventadorn

Śpiew horyzontu w Szampanii

Oto różowa sutka pędów ostromlecza I nozdrza niewidzialnych żołnierzy I ja niewidzialny horyzont śpiewający Niech mnie słuchają kobiety i cywile To moja kantylena rannego sanitariusza Gleba jest biała noc błękitna I broczy krwią ukrzyżowanie Gdy męką krwawą rany kwitną Żołnierz Ziemi Obiecanej Pies naszczekiwał miauczy pocisk Strzeliły nagle nieme blaski Czy wojna śmieszna jest w … Przeczytaj wiersz


Guillaume Apollinaire

Kruki

Gdy szron osrebrzy nasze łany, Kiedy zapadłe senne sioła Na Anioł Pański dzwon zawoła, Nad zmarłym światem rozbujany: Niech z twoich niebios, Panie Boże, Spłynie k’ nam drogich kruków morze. O dziwne wojska, wrzasku dziki! We wasze gniazda wichr uderza. Lećcie na zżółkłe wód wybrzeża, Na dróg krzyżowych rozstajniki. Gdzie się wądolne rosy kładą, Rozpierzchłe … Przeczytaj wiersz


Arthur Rimbaud

Loreley

W Bacharach czarownica była jasnowłosa Co wszystkim dookoła śmierć z miłości niosła Kiedy biskup ją kazała przywlec przed swój sąd Dla przyczyny piękności uniewinnił ją O piękna Loreley w której oczach klejnoty jaśnieją Jakim gusła zawdzięczasz swoje czarodziejom Jestem zmęczona życiem i moje oczy są przeklęte Tych którzy w nie spojrzeli biskupie śmierć chwyciła w … Przeczytaj wiersz


Guillaume Apollinaire

Most Mirabeau

Pod mostem Mirabeau płynie Sekwana I niejedna miłość Czy nie dość wspominana Po bólu zawsze radość niespodziana Zegar niech dzwoni noc niech nastaje Dni ulatują ja pozostaję Z twarzą do twarzy połączmy ramiona Nieruchomi kiedy Pod mostem ramion kona Fala od wiecznych spojrzeń umęczona Zegar niech dzwoni noc niech nastaje Dni ulatują ja pozostaję Miłość … Przeczytaj wiersz


Guillaume Apollinaire

Szef kompanii

Moje usta mieć będą żary gehenny Moje usta będą ci piekłem słodyczy i pokusy Aniołowie moich ust wejdą na tron twego serca Żołnierze moich ust wezmą cię szturmem Księża moich ust owieją kadzidłem twoją urodę Twoja dusza drzeć będzie jak okolica podczas trzęsienia ziemi Twoje oczy naładują się wtedy całą miłością nagromadzoną w spojrzeniach ludzkości … Przeczytaj wiersz


Guillaume Apollinaire