Do was, chmury, Wzrok ponury Skrą i łzami! Sam na ziemi Pod czarnemi Chmur wiankami. Jak duch trumny, Smutkiem dumny Nad szmer domów Trzymam skronie Tam — w koronie Chmur i gromów. Gdzie wam droga, Chmury Boga, Mnie weźmiecie; Bo ja ciemny, Mgłą tajemny, Sam na swiecie. Tam! za wami, Gdzie wichrami Burza kręci — … Przeczytaj wiersz
I. Świeże ulewy Na spragnione krzewy Przynoszę z morza lub rzeki; Dostarczam cieniu Listkom, co w znużeniu Wśród dziennej spoczęły spieki. Na skrzydłach niosę I otrząsam rosę, Budząc tłum pączków uroczy, — Śpiące gromadki Na piersiach swej matki, Co wkoło słońca się toczy. Gradami zionę: I łąki zielone Pokrywam białym całunem; W deszcz je przemienię … Przeczytaj wiersz
Z kwiatów się to zaczęło Z róż czerwonych i astrów Z łąk pachnących i lasów Świerków wysmukłych i brzóz. Gdy myśli moje jak kwiaty Jak drzewa co bledną wiosną Wiatry dreszcze miłosne I chmury, gwałtowne uściski Skłębionych ramion nieba I żyłem wtedy jak ptak Jak dziecko ptaków jak śpiew Sen który brzęczy polem Pajęczyn, strun … Przeczytaj wiersz
Spójrz na te wspaniałe chmury, na ich szczyty w oddali, dumne, unoszą się, lśniąc tak białe, jak biały jest śnieg! Szybują cicho przed siebie, aby spokojnie zakończyć bieg. Powoli rozpuszczają się w ulewie chłodnych kropli. Majestatyczne chmury – poprzez życie i umieranie płyną przed siebie w słonecznym blasku promiennym, bez skrytego niepokoju w eterze klarownie … Przeczytaj wiersz
Obłoki, straszne moje obłoki, jak bije serce, jaki żal i smutek ziemi, chmury, obłoki białe i milczące, patrzę na was o świcie oczami łez pełnemi i wiem, że we mnie pycha, pożądanie i okrucieństwo, i ziarno pogardy dla snu martwego splatają posłanie, a kłamstwa mego najpiękniejsze farby zakryły prawdę. Wtedy spuszczam oczy i czuję wicher, … Przeczytaj wiersz
Przepływają obłoki, a to życie przepływa zapewne, przyzwyczajaj się, przyzwyczajaj – śmierć tkwi w tobie dymiącym pociskiem, gdzieś wśród czarnych gałęzi – obłoki, pełne głosów, miłości pełne, przepływają obłoki, to śpiewają dzieci, śpiewają o wszystkim. Słyszysz w lesie, czy słyszysz w lesie dziecięce nucenie, nici deszczu się przeplatają, śpiew łopoce w dźwięcznych pogłosach, tuż przy … Przeczytaj wiersz
Z opisywaniem chmur musiałabym się bardzo śpieszyć – już po ułamku chwili przestają być te, zaczynają być inne. Ich właściwością jest nie powtarzać się nigdy w kształtach, odcieniach, pozach i układzie. Nie obciążone pamięcią o niczym, unoszą się bez trudu nad faktami. Jacy tam z nich świadkowie czegokolwiek – natychmiast rozwiewają się na wszystkie strony. W porównaniu z chmurami życie wydaje się ugruntowane, omalże trwałe i prawie że wieczne. Przy … Przeczytaj wiersz