Z kwiatów się to zaczęło Z róż czerwonych i astrów Z łąk pachnących i lasów Świerków wysmukłych i brzóz. Gdy myśli moje jak kwiaty Jak drzewa co bledną wiosną Wiatry dreszcze miłosne I chmury, gwałtowne uściski Skłębionych ramion nieba I żyłem wtedy jak ptak Jak dziecko ptaków jak śpiew Sen który brzęczy polem Pajęczyn, strun … Przeczytaj wiersz
Obłoki, straszne moje obłoki, jak bije serce, jaki żal i smutek ziemi, chmury, obłoki białe i milczące, patrzę na was o świcie oczami łez pełnemi i wiem, że we mnie pycha, pożądanie i okrucieństwo, i ziarno pogardy dla snu martwego splatają posłanie, a kłamstwa mego najpiękniejsze farby zakryły prawdę. Wtedy spuszczam oczy i czuję wicher, … Przeczytaj wiersz
Z opisywaniem chmur musiałabym się bardzo śpieszyć – już po ułamku chwili przestają być te, zaczynają być inne. Ich właściwością jest nie powtarzać się nigdy w kształtach, odcieniach, pozach i układzie. Nie obciążone pamięcią o niczym, unoszą się bez trudu nad faktami. Jacy tam z nich świadkowie czegokolwiek – natychmiast rozwiewają się na wszystkie strony. W porównaniu z chmurami życie wydaje się ugruntowane, omalże trwałe i prawie że wieczne. Przy … Przeczytaj wiersz