Słońce z nieba Na nas zerka I podkręca wąsa Kwiaty, ptaki Jak z rękawa Sypią się do słońca Świerszcz nie grzeje Złotych skrzydeł Za kaloryferem Zza komina Wyjął skrzypce Poszedł na spacerek I my także pobiegniemy Jutro? Jeszcze dzisiaj! Zobaczymy Gdzie świerszcz skacze Gdzie pod liściem przysiadł I wesoło zaśpiewamy Na wiosennej łące, Aż do … Przeczytaj wiersz
Malutka główka krokusa nad śniegiem się pojawiła. To znaczy, że już wkrótce przybędzie wiosna miła. Słoneczko nasze kochane, bardzo cię prosimy. Ogrzewaj mocno ziemię, zacieraj ślady zimy. Pod śniegiem mocno bije pani przyrody serce. Słoneczko wyślij promienie, daj ciepła jak najwięcej. Urośnie młoda trawa, rozwiną się pąki na drzewach. Dla ciebie miłe słoneczko każdy ptaszek … Przeczytaj wiersz
Skoro po nocy słońce wstanie W humorze, zwykłym obyczajem Drzewom i krzewom na śniadanie Jeść swe promienie smaczne daje. W samo południe zaś z wysoka, Wiedząc, że to obiadu pora, Zsyła gorący blasku pokarm I rusza dalej — niebo orać. A już wieczorem po robocie Częstuje resztą wiktuałów: Złote uśmiechy, jak łakocie, Sypie, skrywając się … Przeczytaj wiersz
Słońce wzeszło ze wzgórz olbrzymiej, widok spłynął w dolinę. Na wiosennej, znów widocznej ziemi, skazanej na rozstrzelanych, stoję. Jeśli – zginę? Niosłem swoją poezję jak żołnierz imię w blaszce na piersiach przeciw kulom dwóch wojen. W kraju ojca, żytnim dziedzictwie, starczy roli pod słowo ostatnie. Pracowałem głębokoorną mową, siałem miłość, a czułem zawsze – salwa … Przeczytaj wiersz
Miłość jak słońce: ogrzewa świat cały I swoim blaskiem ożywia różanym, W głębiach przepaści, w rozpadlinach skały Dozwala kwiatom rozkwitnąć wiośnianym I wyprowadza z martwych głazów łona Coraz to nowe na przyszłość nasiona. Miłość jak słońce: barwy uroczemi Wszystko dokoła cudownie powleka; Żywe piękności wydobywa z ziemi, Z serca natury i z serca człowieka I … Przeczytaj wiersz
Słońce jest jedno, a chodzi od domu do domu. Ono jest moje. Nie dam już słońca nikomu. Ani na jedną chwilę, na błysk, na spojrzenie. Nikomu. Nigdy. — A idźcie, miasta, w mrok na stracenie! W ręce je złapię! Nie będzie kręcić się stale! Niech sobie ręce i wargi, i serce spalę. Jak w noc … Przeczytaj wiersz
Słońce niesforne, bezmyślny staruchu, Czemu, natręcie, Przez kotary i szyby budzisz nas zawzięcie? Cóż obchodzą kochanków prawa twego ruchu? Wścibski pedancie, idź lepiej strofować Zaspanych uczniów, złych terminatorów, Idź, powiedz dworskim łowczym, że król chce polować, I wiejskie mrówki pogoń, niech śpieszą do zbiorów; Miłość, co kalendarza nie zna ni atlasu, Zwie chwile, dnie, miesiące … Przeczytaj wiersz
Barwy ze słońca są. Bo ono nie ma Żadnej osobnej barwy, bo ma wszystkie. I caŁa ziemia jest niby poemat, A słońce nad nią przedstawia artystę. Kto chce malować świat w barwnej postaci, Niechaj nie patrzy nigdy prosto w słońce. Bo pamieć rzeczy, ktore widział, straci, Łzy tylko w oczach zostaną piekące. Niechaj przyklęknie, twarz … Przeczytaj wiersz
W cieplarni uwięzione pod szkłem, kwiaty zapominają, jaką słońce jasnością płonie i czym są powiewy rzeźwe, nad łąką tchnące.