Anioł Niszczyciel

Roman Zmorski

Moje tchnienie nie woń,
Nie gwiazdy mi skroń
  Jaśniejącym obwiodły kołem.
Mój oddech siarczysty,
Mój wieniec ognisty,
  A przecież jam jest aniołem!

Nie anioł, co leci,
W pieluchach mdłe dzieci
  Rajskimi snami koleba;
Sieje miłość, zgodę,
Wiąże serca młode,
  I dusze unosi do nieba.

Jam anioł niszczyciel!
Jam anioł czyściciel!
  Jam złego mściciel i wróg!
Mnie, gdy czas nadchodzi,
Nim świat się odrodzi,
  Na ziemię śle Bóg.

Miecz niosę w prawicy,
Pochodnię w lewicy,
  W gromach oblatam świat.
Na imię mi: biada!
Śmierć, zgroza, zagłada
  Biegą mi w ślad.

Ja tchnę w piersi ludzi,
W piersiach żar się zbudzi,
  A ręce im całe krwią ściekną:
I będą się darli,
I będą się żarli,
  Jak wilcy, gdy z głodu się wściekną.

Ja, kędy przelecę,
Skier rzęsny deszcz niecę,
  Skry to niczym niezgaszone!
Aż wszystko wypalą,
I to tylko ocalą,
  Co takie niebieskie jak one.
Pychy dzieci wszeteczne!
W głupstwie swoim bezpieczne,
  Oto przyszedł wasz czas.

Wasze własne na głowę
Zamki wam marmurowe
  Runą i pogrzebią was.
I władczyni wnet nowa,
Okropności królowa,
  Gruz ze stolic waszych zasiądzie.

Spośród ciszy, grobowa
Szydersko z ruin sowa
  Z potęgi się waszéj śmiać będzie.
Hej ludzie! ja lecę,
Ogień wszędy niecę;
  By się przyjął siew nowy!

By wyczyścić pole,
By zniszczyć kąkole –
  Niech zginie kłos stary, niezdrowy.
Nie klnijcie, nie drzyjcie,
Głów waszych nie rwijcie,
  Że spłoną wam pola i włości;

Za krótki strach, głód,
Wy i cały wasz ród,
  Lichwę odbierzecie w przyszłości.
Hej burze, wy gromy!
Grady, wichrze łakomy!
  Daléj za mną w ślad!…

Zléj ognie i wody!
Mory, wojny, niezgody!
  Za mną na świat!
Ja anioł niszczyciel!
Ja anioł burzyciel!
  Anioł zbawiciel!…

Twoja ocena
Roman Zmorski

Wiersze popularnych poetów