Tęsknota wędrowca
Dopóki dusza tęskniąca pamięta, Żeś ty kraina moja — ziemia święta! Dopóki snów mych zwierciadło zwodnicze Będzie odbijać słodkie twe oblicze; Póki się będę modlić mową twoją, Pamiętać krzyże, co na grobach stoją, I stare grody twoje, twoje sioła, Słyszeć głos, który na mnie: — Synu! — woła I przez przestrzenie dalekie dolata Wskróś wszystkich … Przeczytaj wiersz