Rybak z rzeki przejrzystej długo wiosłem łuskał ryby twarde jak orzech, zielone i białe, które się zwolna w martwe księżyce zmieniały. Czas się wstrzymał i trzepot usechł, usnął, ustał. A rybak wiosłem płaskim przez sen gładził pióra łabędzich skrętów rzeki, aż się w ciszy przemian zrąb wody urwał nagle jak spieniona góra i poczęły się … Przeczytaj wiersz
Wieczorami w złotych kawiarniach, w niebieskim dymie tytoniu, Gwarzą sennie oszukani poeci, oszukani niepotrzebni nikomu Oszukały ich wiosny i zimy, jesienie i liście młode, Oszukały ich wschody słońca, złoto sinych fal przed zachodem. Oszukały ich nawałnice i wiatrów szumiących huk, Oszukały: cierpienie — i litość, — śmierć codzienna, miłość — i Bóg! Oszukały: żelazo i … Przeczytaj wiersz
Ziemio krwią i ogniem płynąca, na rozdrożach twoich stoję – tułacz jesieni i zanim cię ramionami ogarnę, słyszę takt twego serca, takt moich kroków. Serca nieodmienne przez gorzki potop, serca spalone czarne zawiesić na sosnach twoich – wotum. Ziemio nie skojarzona niebu, osobna, wypalona wiekami, piętnem. Milionem grobów słyszę rytm twój niedoczekany: góry ławą bijące … Przeczytaj wiersz
Pościnano drzewa światowidom, ścięto głowy buntom dziecięcym, bo nie przyjdą anioły z ptasich puchów, nie przyjdą. Oto nóż szafotów do chleba. Cóż więcej? Zatroskane madonny mdleją; jakbyś podniósł ziemi upiorną powiekę, więc żal mi, żal, bo świat to żal za utraconym człowiekiem.
Kraju, kraju ujrzany przez zielone szkło. Szare osiołki płyną jak łzy zarosłym dnem wspomnienia. Te krajobrazy, nim spadną, wiszą na rzęsach i drżą. Szare osiołki płyną jak łzy – zarosłym dnem wspomnienia. Miniaturowe domki, dalekie o całe powietrze, o tabun dni i obłoków, dalekie o czyjąś śmierć. Płyną przeze mnie osiołki zarosłym dnem wspomnienia i … Przeczytaj wiersz
Matce Bożek wschodu, gdzie z twarzy wschodzą bez wyrazu dwie krople oceanu – dojrzałe owoce wody, zastyga przy kominkach i trójkątną twarzą prowadzi sny puszyste w wilgotne ogrody. Przez kasztanowy zapach i jesienną wilgoć kołysze noc wysmukłą jakby widmo łowów i długo śpiewa pieśni nad zabitą wilgą wywołując upiory krążące nad głową. A potem ogień … Przeczytaj wiersz
Ojcu To odwaga – życie wzdycha tak ciężko w pokoju opustoszałym z myśli który każdy dzień czyściej wygładza dla nich ze zmarszczek. Jest pusto puściej dnia chodzącego bez Ciebie ulicą obojętną kurzem jak co dzień. I każdy dzień chodzi aleją przerażeń i każdy jest jak obcość wybuchająca w codzienność. Jak przechodzień mija przyjaźń która odwisła … Przeczytaj wiersz
Kartki i listy układam, piszę, patrzę uważnie w białe klawisze, patrzę w klawisze, ostrożnie biję: „Najmilsza, odpisz, jeżeli żyjesz, a jeśli zmarłaś, to trochę trudniej, lecz będę szukał długo i żmudnie, jakoś cię znajdę, przyjdę z pomocą, nie martw się, miła, trzymaj się mocno.” „Słuchaj kolego, że piszę, daruj, nic nie wiedziałem, że już umarłeś. … Przeczytaj wiersz
Deszcz się w błoto leje smugowaty, szyby krzyczą kroplami uderzeń, chodnikowe poszarzały kraty ciemną smugą deszczu błotnych zwierzeń. I drzew czarnych ręce krzyżowane na smużasty, perlny deszczu zaciek z kroplociskiem się zwarły rozdrgane, z ścianą wody w stusrebrnej zapłacie. Wypryskami z kałużastych kręgów światy istot wyrzucone w górę, w drogę mleczną, w długą, białą wstęgę … Przeczytaj wiersz
Bielą się pola, oj bielą, Zasnęły krzewy i zioła Pod miękką śniegu pościelą… Biała pustynia dokoła. – Gdzie była łączka zielona, Gdzie gaj rozkoszny brzozowy, Drzew obnażone ramiona Sterczą spod zaspy śniegowej. Opadła weselna szata, Zniknęły wiosenne czary, Wiatr gałązkami pomiata, Zgrzytają suche konary. Tylko świerk zawsze ponury, W tym samym żałobnym stroju, Wśród obumarłej … Przeczytaj wiersz
Co wieczora w sercu niecę Wspomnień ogień cyprysowy, Sokołami myśli lecę, W nadbużański kraj domowy. Co wieczora zachwycony, Palm północnych gonię szumy I słowicze Orfeony I wołyńskie słyszę dumy. Krzemienieckie widzę góry, Licealne widzę mury; Widzę rzeki i jeziora: Wołyń widzę co wieczora. Ziemia droga mnie tam wzywa, Przepasana Ikwy szarfą, Nadpowietrzną do snu harfą: … Przeczytaj wiersz
Komu Ty, Panie, nie pobłogosławisz, Kogo Ty, Panie, bez wsparcia zostawisz, Choćby mógł więcej od zwyczajnych ludzi, Próżno się trudzi. Wesprze się, jeno aby się osunął, Dźwignie się w górę, aby w przepaść runął, Mocarz a padnie wśród największej mocy Bez Twej pomocy
Chcesz, żeby arfa wychowana w śniegach, Zabrzmiała pieśnią rodzącą się w gajach Róż i pomarańcz, w błogich Arna krajach, Lub na Rodanu złotych słońcem brzegach; Zbliż się więc do tej śniegów wychowanki, Zbliż się, promienna, uśmiechem nadziei, Z nadzieją szczęścia, ze szczęściem niebianki: Spójrz na nią niebem oczu i z kolei, Każ jej być wieczną … Przeczytaj wiersz
Jako się obracają do słońca rośliny, Jako się fala morska do księżyca wspina, Tak myśl moja, mej duszy fala i roślina, Obraca się wznosi ku oczom dziewczyny. Czemum uciekł od świata? Nie badaj przyczyny. Tak mi się podobała. Ta moja dziewczyna Świeci we mnie, nade mną, tu mój świat zaczyna I kończy. Chcę żyć w … Przeczytaj wiersz
Biały jaśmin zapachniał w ogrodzie — Wy pytacie, czemu zbladłem na twarzy? Dusza drży mi, jak światło na wodzie, I o dawnych czasach drżąca marzy…. W jednej wiosce była panna młoda — Ciemne oczy, a w oczach pogoda, I twarz miała tak bledziutką, białą, Jak konwalia, co drży po nad skałą. A tak cicha i … Przeczytaj wiersz
Był poranek cudowny, uroczy — Słonko z deszczu przetarło swe oczy, I promieniami złotymi, drżącymi Do zbudzonej uśmiecha się ziemi, W taki ranek z jednego okienka Jasnowłosa wyjrzała panienka, I skinęła mi przyjaźnie główką, I rzekła na dzień dobry słówko. — A mnie było w duszy w one rano Od spojrzenia tego tak świetlano, Że … Przeczytaj wiersz
Uschnięta róża na listek podarty Schyliła główkę; — i listek i ona, Jak dwoje młodych, co z miłości skona, W ramiona sobie, niby w grób otwarty Padłszy — leżały, a mnie smutno było Pochylonemu nad kwiatków mogiłą, I rozstroiła mi nerwy sielanka, I żałowałem, że jednego ranka Zerwaniem taką śmierć róży zadałem, Gdy album lubej … Przeczytaj wiersz
Księżycu blady, ty pamiętasz może Owe pogodne noce w białym dworze, Gdy marząc obaj, obaj zakochani Zaglądaliśmy w okna naszej pani? — Księżycu blady, ty pamiętasz może Jak przysięgała mi raz o wieczorze — Na złoty krzyżyk przysięgła w zapale Kochać mnie wiecznie i wiernie i stale? Księżycu blady, chodźmy znowu w parze — Na … Przeczytaj wiersz
Pogoda niebem — jasno na ziemi; Ale w mej duszy chmurno tak — Za domem moim, za braćmi mymi Dusza do lotu niby ptak. — Chmurką po niebie, wiatrem po ziemi — Och! gdyby lecieć, lecieć mi — Chwilkę popatrzeć, pogadać z tymi, O których dusza wiecznie śni. — Tam tak wesoło szumiało życie, Tu … Przeczytaj wiersz
Mości Panie weteranie, Dość świat szumi, nim ustanie: Z tych szumów Rozumów Nabądźmy, Nie błądźmy. Miody może, stary musi Bryknąć, bo go kaszel dusi: W tym leki Z apteki Nie radzą, Ba! zdradzą. Mój staruszku Przy garnuszku Darmo zgolą Warzysz zioła. Nic piwko Choć z śliwką! Na dziady Pasz rady. Wybacz, proszę, że cię bodzę … Przeczytaj wiersz
Za igraszkę śmierć poczyta, Gdy z grzybami rydze chwyta: Na dęby Ma zęby, Na szczepy Ma sklepy. Cny młodziku, Migdaliku, Czerstwy rydzu, Slepowidzu, Kwiat mdleje, Więdnieje. Być w kresie, Czerkiesie. Ej, dziateczki! Jak kwiateczki Powycina, Was pozrzyna Śmierć kosą Z lat rosą: Gdy wschody, Zachody. Wszak poranek od wieczoru Niedaleki bez pozoru, Dzień z nocą … Przeczytaj wiersz