Za czarującą grą min ukrywa się zawsze ta czaszka, ta twarz pokerzysty. Słońce spokojnie toczy się po niebie. Grają szachiści. Strzygą nożyczki fryzjerski z zarośli. Słońce spokojnie toczy się po niebie. nierozstrzygnięta rozgrywka zamiera. W ciszy tęczowej. tłumaczenie Leonard Neuger
W porcie Syros porzucone statki handlowe stoją bezczynnie. Rzędem, jeden przy drugim. Na kotwicy od lat. Caperion z Monrovii, Kritos z Andros, Scotia z Panamy. Ciemne malowidła na wodzie, zawieszone na uboczu, jak zabawki z dzieciństwa, wyolbrzymiałe, które przypominają nam o wszystkim, czym nie zostaliśmy nigdy, Kelatros z Piruesu, Cassiopea z Monrovii, ocean nie sprawdza … Przeczytaj wiersz
Ludzie w drelichach koloru ziemi wstają z rowu. Jest to miejsce pośrednie, martwy punkt, ni wieś, ni miasto. Dźwigi na horyzoncie chcą skoczyć daleko, ale zegary są przeciw. Rozrzucone betonowe płyty chłepcą światło zimnymi językami. Warsztaty samochodowe założono w dawnych stajniach. Kamienie rzucają cień tak ostry jak kamienie na powierzchni Księżyca. I takie tereny są … Przeczytaj wiersz
1 w czarnym hotelu śpi dziecko. A na zewnątrz noc zimowa: toczą się wielkookie kostki. 2 Elita umarłych skamieniała na cmentarzu św. Katarzyny: wiatr trzęsie się w arktycznej zbroi. 3 W czasie wojny, gdy leżałem chory, wyrósł ogromny sopel za oknem. Sąsiad i harpun. Wspomnienie bez wyjaśnienia. 4 Lód zwisa z krawędzi dachu. Sople: gotyk … Przeczytaj wiersz
Druga w nocy, księżyc. Pociąg przystanął pośrodku równiny. Daleko światełka miasta mrugają, zimne, na horyzoncie. Jak kiedyś ktoś zabrnie tak daleko w sen, że, wróciwszy do pokoju, już nigdy sobie nie przypomni, że był tam. I jak kiedyś ktoś tak pogrąży się w chorobę, że dni dawniej przeżyte są jak rój światełek zimnych, wątłych, na … Przeczytaj wiersz
We wnętrzu ogromnego kościoła romańskiego cisnęli się turyści. Rozpościerało się sklepienie za sklepieniem bez prześwitu. Drgało kilka płomyków świec. Objął mnie anioł bez twarzy i zaszeptał przez całe ciało: „Nie wstydź się tego, że jesteś człowiekiem, bądź dumny! W twoim wnętrzu otwiera się sklepienie za sklepieniem bez końca. Nigdy nie będziesz gotowy i tak jest … Przeczytaj wiersz
Wlokę się jak draga po dnie świata. Wszystko przywiera, co mi zbędne. Zmęczone oburzenie, żarliwe zniechęcenie. Oprawcy chwytają za kamień, Bóg pisze na piasku. Ciche pokoje. Meble gotowe do lotu stoją w świetle księżyca. Ostrożnie wychodzę z siebie przez las pustych zbroi. tłumaczenie Leonard Neuger
Dość mając wszystkich, którzy przychodzą ze słowami, ze słowami, ale nie mówiąc nic, wyjechałem na zaśnieżoną wyspę. Pustkowie nie zna słów. Niezapisane stronice ciągną się na wszystkie strony! Natrafiam na ślady sarnich kopytek w śniegu. Mowa, choć żadnych słów. tłumaczenie Czesław Miłosz
Czarne pionowe linie Żółta zieleń morze Szum fioletu Czi czi Krzyk małpy Niebieskie pręgi zieleni Błękit żółć fiolet palmy obłok Krzyk ptaka purpury hi hi Na sinej łapie stąpa Cicho Olbrzymie zielone oko Krwiste zielone oko to drugie Małpy Czi-czi Papugi hi hi Zielone oko Masa zielonożółta Fiolet w krąg Drży małpie serce Tajemnica puszcza … Przeczytaj wiersz
Pierwszą główną akcją współczesnej poezj i prozy jest wyeliminowanie słowa z niewolnictwa logicznego zdania i składni. Nie rozchodzi się tutaj o symbolizm słowa, t. j. o nadanie słowu jakiegoś podłożonego, czy podstawionego, czy wreszcie tektonicznie przyjętego znaczenia. Słowo w poezji czy w prozie ma znaczenie realistyczne i autonomiczne w stosunku do słów innych obok niego … Przeczytaj wiersz
MĄDRY: (staje nad morzem morze faluje i błyszczy Słońce) życie się składa jak pieśń jak rózga brzozowa z wielu cienkich pręci stalowych osadzona w ziemię rozkwita liśćmi zielonego eukaliptusu święty który nie może znieść życia w szacie z złotogłowiu bez szychu bez sztyletu którym się wydrąża piersi ludzkie jak ziemia czerwona od morza skały głowy … Przeczytaj wiersz
W górskiej polanie lilje kwitną są to fiolety śniegu i chmur lasy szyszaki z liści zielonych kiścią dźwięczą i skrzypiec — wiatrów struny wspomnienie staruszki chaty w górach ukrytej w śnieżnych falach i głąb dalekich górskich pasm i wstąg roje pszczół szumią to jodły brzęczą znów, bladą muzyką lir wstążkami ścieżek w dolinach w grań … Przeczytaj wiersz
Dunajskie ryby, pstrągi i łososie, W szare progi kamienne płyną siną wodą, Zżółkłemi liśćmi buczyna trzepoce, Uherskie góry zginęły w pomroce, — Hawrań i Murań stoją siwe w szronie, Smreki pod nimi w bielutkim robronie, Hej baco, — hej baco, mój drogi! — Wszakże to tyle już latek minęło. Jakeś na hali szopę wybudował!… BACA … Przeczytaj wiersz
p. Stanisławowi Piaseckiemu Ziemia z gwiazdami pospołu krążą, jak stado owiec, a słońce, — pasterz poranny uśmiecha się do chmur i gwiazd. W dolinach cisza wieczorna błądzi skrzydłami sowy a na hali, na polanie biedna szopa stoi w śniegu a do szopy biegną ludzie przez doliny, przez potoki i przez wierchy osędziałe, w srebrnych … Przeczytaj wiersz
Cisza z nieba pełna świateł, płynie na ziemie w doliny pokryte śniegiem i szronem. A w dolinach, pod górami pod wierchami nad otoczą lasy jedliny się mroczą. A tam szałas pełen blasków pełen wonnego siana. A w szałasie tym jest Matka co dziecię do piersi tuli… A szałas pełen jest ptaków, pełen aniołów skrzydlatych. Rozszumiały … Przeczytaj wiersz
Dęby jesienią złocone. Wiatrem zimy rozdarte. W polu stoją samotne Śnieżnym biczem smagane. A słońce złote jak dukat Chmury rozdziera i niebo Błękitne jak głębie jeziora Z górskich głębin odsłania. I księżyc błyszczy pod wieczór I gwiazdy błyszczą w toni Górskiego potoku co prycha, Jak rumak szalony pędzi Na skały kamienne łożyska. Osiedla zwolna ucichły, … Przeczytaj wiersz
Ponad góry, nad doliny, ponad lasy, nad polany, cztery gwiazdy zaświeciły, dwa miesiączki się zatliły, rzeki płyną dolinami, jako węże zboczeniami chmury pędzą pod wierchami, jako owce kierdelami, w jedlach ptacy se gwizdają, w lasach zwierze się zwabiają, tam w dolinie w szałasy ludzie się zwołują, tam pod wierchem, pod lasem, owce się zbekują, tam … Przeczytaj wiersz
JAK EULALJA CZEKA GDY CÓRKI BĘDĄ RODZIĆ (Ballada). Trzy córki ma Eulalja trzy jak jabłonie dorodne dziewice. Tra ra ra Jedna kocha się w winnym krzewie Druga w migdałowem drzewie A trzecia kocha się w morzu w morzu. Zaślubiny pod kopułą (granatu) nieba z winnym krzewem z migdałowem drzewem z morzem pienistym rumakiem. Trzy córki … Przeczytaj wiersz
W Sewilli na plac Ferdynanda nadjeżdża tramwaj zielony kwiaciarka niesie bukiety fijołków i jaśminu To dla was seńores to dla was seńoritas w każdym fijołku jak miodu kropla miłości ukryta miłość rodzi się w kwiatach miłość zbiera się z kwiatów bądźcie pszczołami seńoritas a motylami seńores.
(Ballada). (Marcjalowi Lalandzie). Błyszczy szpada Lalandy w słońcu żmija złośliwa a byk to czarna chmura o wstęgach krwawego deszczu hombres! woła Lalanda jak Roland woła na sługi podajcie inną szpadę promień boskiego Mitry nadbiegli banderilleros wielkie żółte motyle obsiadły byka wstęgami ogniste muchy tęczowe cisza w krwi się kąpała Lalanda wbił szpadę w serce krew … Przeczytaj wiersz
Brzęczą harfy wśród gajów Generalife muzyka górskich ruczajów kwiaty ogrodu Kalifa mury czerwone jak pożar Wschodu cyprysy Albaicynu kościoły to strzały seledynowe w łuku giaura napięte Koranu słowa święte wyryte na murach twierdzy zbrodni i grozy półksiężyc i krzyż Mendozy potoki robaki małe szemrzą w liściach cisza jest matką rozkoszy wśród ciszy brzęczy sznur ambry … Przeczytaj wiersz