Wodo, śpiewaczko, wodo samograjko,
zarosłaś rzęsą, niezapominajką,
schowana w trawie, śród torfów zapadła,
bulgocesz na dnie w swą fletnię,- zajadła .
Świergoczesz szybko, niejasno lecz zwięźle
w mule, pod którym piosenka twa grzęźnie,
pchana przemożną, nieodpartą chętką
by coś oznajmić prędko, prędko, prędko !
Znowu mam suknię i włosy dziewczęce :
zbiegam, pod struny twe podkładam ręce …
Na trzcinach lekkich chwieją się motyle,
twarz potrącając, którą do cię chylę
pośród gęstwiny co gorącem bucha .
O moja, o siostrzyczko, słucham, słucham, słucham …
