Taki nasz los, taki nasz los:
We krwi, w płomieniach stać,
Kuć ostrza kos,
Kuć twardą stal — —
Kajdany rwać!..
Tyle już wieków, tyle lat
Błądzimy w czarnej mgle,
W posępnych izbach naszych chat
Dym oczy żre…
W posępnych izbach naszych chat
Rozsiadł się straszny, czarny Głód —
I jak więźniowie z poza krat
Patrzymy w słońca wschód!
W zgniliźnie stęchłych, ciasnych wiar
Piastował dusze nasze czas —
A jeśli w sercach gorzał żar,
To niszczył samych nas…
Tyle już wieków, tyle lat…
Taki nasz los, taki nasz los:
We krwi, w płomieniach stać,
Kuć ostrza kos,
Kuć twardą stal — —
Kajdany rwać!…