VI. NA GROBOWCU TOMASZA ROŻNOWSKIEGO, KANONIKA KRAKOWSKIEGO Po co gromadzisz, głupcze, stosy złota? Myślisz, że złotem przebłagasz śmierć hardą? Biednym je rozdaj za życia: tak jeno Złoto przebłagać może gniew Sędziego. VII. NA WIZERUNEK CHRYSTUSA SIEDZĄCEGO NA KAMIENIU Co przemyśliwasz, na twardym kamieniu Siedząc, na łokciu wsparłszy głowę, Chryste? Pewnie zbawienia dzieło i spętanie Śmierci, … Przeczytaj wiersz
DO PIOTRA KMITY Kmito, ojczyzny chlubo – czy twa cnota, Czy ród wspanialej jaśnieje, któż powie? – Co pomyślałeś o mnie, gdy z wysłaniem Wierszy zwlekałem przez dziewięć miesięcy? Pewnie niedbałość mi zarzucasz, mniemasz, Że opóźnienie wynikło z lenistwa. Lecz mi bogowie świadkami, ten okres Nazbyt był krótki, by cię uczcić: wiele Dla pieśni ciebie … Przeczytaj wiersz
Idź już, książeczko, naglą przyjaciele. Musisz się z mroku wynurzyć na światło. Staniesz się służką tłumu, za grosz kupną, I stracę władzę ojcowską nad tobą. Ktoś cię znieważy, ktoś rzuci w płomienie, A ty daremnie będziesz mnie przyzywać. Drżysz, płaczesz, trwożnie się za mną oglądasz. Do gniazda tęsknisz? Lękasz się uczonych? Pomyśl: któż będzie aż … Przeczytaj wiersz
Jak prędko toczy się ta obręcz, dzieci! Tak samo pędzi czas i wasze życie. Upadła obręcz! I znów się podrywa! A chwile, kiedy miną, już nie wrócą.
Dworowi możesz być, książeczko, miła, Co wnet zrozumiesz, choć nieokrzesana: Dwór lubi długie uczty, pijatyki, Lecz za to szatki i piosenki krótkie.
O sobie samym, do potomności. Ty, co pomyślisz o mnie i zapragniesz Kiedyś, w przyszłości, poznać moje życie, Przeczytaj wiersze dyktowane spiesznie, Gdy mnie puchlina spychała w toń Lete. Wysoko leży wieś nad żnińskim bagnem, Od niejakiego Januszka nazwana; Tamtędy ponoć jeździli od Gniezna Nasi królowie do swych pruskich włości. Tę glebę pługiem przewracał mój … Przeczytaj wiersz
Choć pieśnią srogie koiłem tygrysy, Nie mogłem ugiąć woli śmierci dzikiej. Wszystko, co żyje pod rosistym Diany Kręgiem, ma umrzeć – taka wola losów. Nie trzeba ufać więc marnościom ziemi; Duch tylko dąży do wysokich Larów.
Do Piotra Myszkowskiego Jeżeli tobie i twym bliskim losy Sprzyjają, dla mnie także są łaskawe, Chociaż choruję i brzuch się nie pozbył Zabójczej wody, co wpełzła pod skórę. A byłem niemal zdrowy, gdy tę podróż Rozpoczynałem. Lecz dobrze wiesz o tym, Że naprawiwszy okręt potrzaskany, Nie wyprowadza go żeglarz na morze Od razu: najpierw … Przeczytaj wiersz
Myśmy szczęśliwe – chociaż nasze ciała Martwe – gdy niosą nas do pięknej pani. Będzie nam dane, w jaśniejszych od śniegu Rączkach, doznawać pieszczot od Helżusi. I spojrzy na nas oczyma swoimi, Co się na zgubę Janicjusza palą. Więc łaski, jakich by na próżno pragnął Tłum chłopców, dane są zabitym ptakom. Mogłeś, ptaszniku, już dawno … Przeczytaj wiersz
Z wiosennych kwiatów upleciony wieniec Ktoś mi przysyła w samym środku zimy, Chociaż nasz Kraków na mroźnej północy Leży, a chłodno tu nawet w lecie. W jakim ty, kwiatku wzeszedłeś ogrodzie? A może z Paestum przybyłeś tak rychło? „Nie dziw się! W swym mi Helżusia ogrodzie Kwitnąć kazała. Gdzie ona, tam wiosna”. A więc i … Przeczytaj wiersz
Kłamliwa przemoc nieraz na niewinnych Rzuca potwarstwo, aby ich poniżyć, Lecz kiedy nadmie się występkiem, pada I ginie, zacnych bowiem Bóg ratuje. Zaświadczy o tym w jaskini lwów Daniel, A też Zuzanny pomsta na złych starcach. Zawierzcie cnocie: w najdzikszej topieli Nie tonie, choć się jak rozbitek miota.