niewiarygodne

Milo Migacz

niewiarygodne
że można być szczęśliwym
nikt mnie nie uprzedził
słyszałom chwytaj
dzieciństwo

n a j l e p s z y
o k r e s
ż y c i a

czubek stromej
zardzewiałej zjeżdżalni
tymczasem moje szczęście
jest jaskrawe jak żadna zabawka
więc tacy dorośli istnieją
brakowało mi tylko mapy
by odkopać ich z ziemi
obudzeni burczą
niespodzianka

Twoja ocena

ANAMNEZY

Szło na nas szczęście i szło nieszczęście — jak zwykle za rączkę, jak zwykle to pierwsze wpuszczaliśmy chętniej, zasłaniając oczy. To drugie znów psuło jak niegrzeczna siostra, co patrzy zza…

Dąb

Drzewo męskie, On, myśliciel, wojownik, gotów być starym i odludkiem, drzewo Boga i szubienicy, kochany przez kruki, z liśćmi późnego lata, wyciętymi z zielonej skóry, nigdy dość zielony by ukryć…

żyłki

jest rozpacz light przy domniemanej ciąży i jest wiersz pisany by się odżegnać (od ciała by kiedyś się uśmiechnąć przy wspominkach nad skórą). tak właśnie wtedy: wszystko wyniesione zostawiliśmy tylko…

wiersze dla dzieciwiersze o miłościwiersze Wisławy Szymborskiejwiersze Jana Brzechwywiersze K.K. Baczyńskiegowiersze Juliana Tuwimawiersze Marii Konopnickiejwiersze o śmierci