Żegnaj mi, Krakowie, bywajże mi zdrów,
pod mym domem furka czeka już.
Tu z mojego miasta gnają mnie jak psa,
jakże pusta dziś uliczka ma…
Żegnajmi, Krakowie, to już ostatnie dni,
już ostatnia noc, ostatnie drzwi.
Na mej matki grobie płaczą moje łzy,
niech tam sobie mama mocno śpi.
Serce już rozdałem do samego dna,
mój tata tylko zimny kamień ma.
A gdzie groby dziadków? Piach zasypał je,
piach otulił te mogiłki dwie.
Żegnaj mi, Krakowie, święta ziemia twa,
moi ukochani w tobie śpią.
A ja sam już nie wiem, dokąd los mnie gna,
gdzie mogiłka, gdzie mój kraj, gdzie ja…
tłumaczenie Agnieszka Osiecka
Mordechaj Gebirtig