Błyskawica! W źrenicach jasny cios pioruna. Oślepiający błysk zasłonił świat, Grzmot potoczył pienistą prosto w serce krew. Zakłębił się lawiną, w mózgu wściekły śpiew! Powódź wiosenna! Prysła tama rozumowań! Urwisty brzeg podmywa szalejący prąd. W wirowiskach kołuje wzdętej fali mąt. Orkan burzy rozwalił nerwów zwarty mur. Pędzi krew. Strzeliły reflektory mocy z pod brwi chmur. … Przeczytaj wiersz
Trąba dziwny dźwięk rozsieje, ogień skrzepnie, blask ściemnieje, w proch powrócą światów dzieje. Z drzew wieczności spadną liście na Sędziego straszne przyjście, by świadectwo dać Psalmiście… A ty, psalmisto Pański, nastrój harfę swoją już na ostatni ton! Grzech krwią czarną duszę plami… Bez obrońcy staniem sami – któż zlituje się nad nami? Kyrie elejson!… O … Przeczytaj wiersz
Sekwencja z Mszy świętej za zmarłych W gniewu dzień, w tę pomsty chwilę, Świat w popielnym legnie pyle: Zważ Dawida i Sybillę. Jakiż będzie płacz i łkanie, Gdy dzieł naszych sędzia stanie, Odpowiedzieć każąc za nie. Trąba groźnym zabrzmi tonem Nad grobami śpiących zgonem, Wszystkich stawi nas przed tronem. Śmierć z naturą się zadziwi, Gdy … Przeczytaj wiersz
Pokłóciłem się z przyjacielem: Zawierzyłem gniewowi, on to zniósł. Byłem zły na swego wroga: Zamilkłem, mój gniew rósł. I zalałbym to obawami, Noc i poranek pijane łzami; Rozjaśniłem obłudnymi uśmiechami, I subtelnymi wabikami. I rosło dzień cały i noc, Póki przejrzyście nie znużyło; I mój wróg ujrzał to opromienione, On wiedział, iż było moje, I … Przeczytaj wiersz
Ty masz różne miłości, ja tylko — otchłanie, W które mnie coraz głębiej twa nieczułość strąca. A jednak tyś jest światłość, tym mrokom świecąca. Gdy cię kochać przestanę — co się ze mną stanie? Złe myśli w moim sercu jak zgłodniała lwica, Jak pod wzrokiem pogromcy cichną pod twym wzrokiem. O! wstępuj w moje serce … Przeczytaj wiersz
Ciebie nie dziwi burzy gniew – widziałeś, jak dorośleje; – Drzewa pierzchają. Ucieczka drzew tworzy kroczące aleje. Do tego, przed kim uciekają, ty teraz idziesz samotnie, i twoje zmysły go śpiewają, gdy stoisz przy twym oknie. Tygodnie lata cicho stały, krew w drzewach parła śmielej; teraz chce spać jej strumień cały w tego, co jest … Przeczytaj wiersz