Twoja ocena

Róże

Ocknął się rycerz, snem zatrwożony, Mówi po ciemku do swojej żony: „Sen miałem, jakom zwykł, Był tu, był tam – i znikł. Widziałem we śnie róże i róże, I twoją siostrę i noc w lazurze, Tuż obok w sennych mgłach Szedł ku niej na wprost gach. Spłyńże mi cicho, jak krew po nożu, Do jej … Przeczytaj wiersz


Bolesław Leśmian

Sen

Z południa skwar w dolinie Dagestanu Leżałem z kulą w sercu, zesztywniały. Z dymiącej jeszcze, niezapiekłej rany Krwi mojej krople ciurkiem upływały. Leżałem sam na piasku, śród doliny, Gromady skał piętrzyły się pod niebo, Prażyło słońce żółte ich wyżyny I mnie prażyło, martwym snem śpiącego. I śniło mi się, że w rodzinnej stronie Wieczorną porą … Przeczytaj wiersz


Michaił Lermontow

Sen

W południe więzień zasnąłem ubogi, Aż mi sen wdzięczny tę przysługę sprawił, Żem swą dziewczynę całował bez trwogi I w jej gładkości myśli moje bawił, I obłapiając depozyt tak drogi, Wszytkie-m na stronę frasunki odprawił, A zbytnia radość ledwie mi żywota Nie wzięła, duszy otworzywszy wrota. Taką uciechą będąc opojony. Ulałem potem zapalone skronie I … Przeczytaj wiersz


Jan Andrzej Morsztyn

Sen

Chociaż zmuszona będziesz mnie porzucić, Jeżeli serca nie zmienisz w kochaniu, Rzucając nawet, nie chciej mnie zasmucić, I rozstając się, nie mów o rozstaniu! Przed smutnem jutrem, niech jeszcze z wieczora Ostatnia spłynie na pieszczotach chwilka; A kiedy przyjdzie rozstania się pora, Wtenczas trucizny daj mi kropel kilka. Do ust twych usta przycisnę; powieki Zamykać … Przeczytaj wiersz


Adam Mickiewicz

Sen

Tyś umarł? nie wiem, lecz się zbudziłem ze łzami i jeszcze grają chóry tych anielskich lutni i moje serce, jakby fala, łka mi i słyszę – cicho szepcą Twoi ucznie smutni. Czytałem księgę w prześwietlonych zbożach – kronikę Twoich męczarń i Twych bólów świętych – wtem, jakby światy mi roztęczył się w oczach i jakby … Przeczytaj wiersz


Tadeusz Miciński

Sen

1 Sen supły płaskie najpierw szeleścił jak oset, aż wykluł niedźwiedzia czy wilka. Wilk był tobą, szedł bosy przez drogę zadymioną jak szkło, drogę dłużącą przez usta. Zresztą wzbierało już i szło, szło zewsząd, przez krzywe, wypukłe lustra: jakieś krucjaty przeciw słońcu. 2 Schody kręte, a trumna w dole maleńka. Huczało echo — kopuła — … Przeczytaj wiersz


Krzysztof Kamil Baczyński

Sny (III)

Śnią się dalekie łowy. Wtedy się odmyka łuk grzbietu, który długo tężał w zamyśleniu, i z wolna noc się pije jak ptaki i cienie wirujące po kole zastygłego krzyku. Sierść rozrasta się szybko, aż całkiem wypełni mroczną kotlinę ścieżki i fosforem trzeszcząc sypie szelest napięty jak ogromne kleszcze, że zdaje się: za chwilę spadnie kropla … Przeczytaj wiersz


Krzysztof Kamil Baczyński

Sny (II)

Dziewczyna śpiąc odrzuca ręce w górę, w sąsiedni sen, który się o nią otarł, a nad nią drżą ciągnące długim sznurem zjeżone kły – jak ciche myśli kota. Więc bierze sen i mrucząc wtula usta w puszystą sierść, przykłada ją do piersi, aż skośny cień wychodzi nagle z lustra i sen jak wzrok zachodzi białą … Przeczytaj wiersz


Krzysztof Kamil Baczyński

Sny na jawie

Jesteś naturą, o, wielka moja, w przepastnych niebach słońcem perląca, chodzisz po wielkich świata pokojach, idziesz nadzieje złudzeń roztrącać; idziesz, a niebo nad sercem płynie; idziesz, a morza płyną pod Tobą. Wiem, że gdzieś idziesz, że mnie wyminiesz… Nie mijaj! słyszysz! ja jestem obok… Stój! moje usta, usta krzyczące, wypruły z nieba gwiazdy jak błyski … Przeczytaj wiersz


Krzysztof Kamil Baczyński

Sen

Rybak z rzeki przejrzystej długo wiosłem łuskał ryby twarde jak orzech, zielone i białe, które się zwolna w martwe księżyce zmieniały. Czas się wstrzymał i trzepot usechł, usnął, ustał. A rybak wiosłem płaskim przez sen gładził pióra łabędzich skrętów rzeki, aż się w ciszy przemian zrąb wody urwał nagle jak spieniona góra i poczęły się … Przeczytaj wiersz


Krzysztof Kamil Baczyński

Sen o róży

Uschnięta róża na listek podarty Schyliła główkę; — i listek i ona, Jak dwoje młodych, co z miłości skona, W ramiona sobie, niby w grób otwarty Padłszy — leżały, a mnie smutno było Pochylonemu nad kwiatków mogiłą, I rozstroiła mi nerwy sielanka, I żałowałem, że jednego ranka Zerwaniem taką śmierć róży zadałem, Gdy album lubej … Przeczytaj wiersz


Michał Bałucki

Senność

Śpią lądy we mgle gęstej, która świat spowiła, Pod gęstą mgłą, co niebo zaciągnęła w górze; Śpią morza, niepojęta magnetyczna siła Ujęła oceany, ugłaskała burze. Śpią cicho na bezdrożach statki rozproszone, W niebiosach przewodnicze śpią nad nimi gwiazdy; Śpią orły, śpią podchmurną opuściwszy stronę, Umilknął nad skałami grzmot ich górnej jazdy… Śpią kwiaty, pośród kwiatów … Przeczytaj wiersz


Bogusław Adamowicz

Obrazy snu

W przejrzystych oczach powietrza stać trzeba i patrzeć w twarz chmurom zwiniętym z oddali i krajobrazom nieba zmienionym jak migot fal, ujęty w kamienne brzegi. Horyzont rzucony w krąg, brzeg nasycony sino, rysuje koło ziemi, granicę ludzkim stopom złudną, kłamiącą spojrzeniu, bo skraj ostateczny nieba tu oczom spływa na ziemię jak wbity w skałę fundament, … Przeczytaj wiersz


Tadeusz Borowski

Sen

At the mid hour of night when stars are weeping I fly to the lone vale we lov’d! . . . . . .  T. Moore. Już się zamknęły błękitne powoie, Na łonie pokoiu, ty zaśniéy aniele, Niech noc kwiatami, twe łóże wyściele, I w koło Ciebie, spuści szaty swoie! Niech sném miłości, poi duszę … Przeczytaj wiersz


Karol Antoniewicz

Sen

Śni mi się że pędzę cwałem A u ramion skrzydła miałem. Eros wpogoń za mną wali; Nóżki twarde jak ze stali Miał: dognawszy, przygniotł mnie. Jaka wróżba w moim śnie?… — Że choć nieraz w życiu całem Sieć Erosa rozrywałem. Teraz jednak przygnieciony, Pozostanę bez obrony.


Anakreont

Do snu

Śnie, który uczysz umierać człowieka I okazujesz smak przyszłego wieka: Uśpi na chwilę to śmiertelne ciało, A dusza sobie niech pobuja mało. Chce-li, gdzie jasny dzień wychodzi z morza, Chce-li, gdzie wieczór gaśnie pozna zorza. Albo gdzie śniegi panują i lody, Albo gdzie wyschły przed gorącem wody. Wolno je j w niebie gwiazdom się dziwować … Przeczytaj wiersz


Jan Kochanowski

Sen

Jest we mnie wyspa i niebo nad nią, i rzeka wokoło. Skąd ta rzeka wypływa? Dokąd ta rzeka wpływa? Znikąd? Donikąd? Co wyłowi ten rybak, ukryty w sitowiu? Co ustrzeli myśliwy, nurkujący śród traw wysokich? Jak ptak runie z nieba z przestrzelonym gardziołkiem, z którego śpiew się sypie jak groszki z gwizdawki? Gdy noc zapada … Przeczytaj wiersz


Aleksander Wat

Ach, ta przecudna, cicha łąka…

Ach, ta przecudna, cicha łąka, Gdzie myśl się moja we snach błąka, Gdzie marzeń płynie zdrój… — Anioły po niej chodzą rano Ścieżyną w perły usypaną, Cały ich chodzi rój. Do stóp aniołom wieją szaty, W tulipanowe zwite kwiaty, W irysów długi pąk… Z barków im skrzydeł wieją tęcze, Pióreczek pawich półobręcze, A lilie kwitną … Przeczytaj wiersz


Maria Konopnicka

We śnie

We śnie jesteś moja i pierwsza, we śnie jestem pierwszy dla ciebie. Rozmawiamy o kwiatach i wierszach, psach na ziemi i ptakach na niebie. We śnie w lasach są jasne polany, spokój złoty i niesłychany, pocałunki zielone jak paproć. Albo jesteś egipska królowa, jak miód słodka i mądra jak sowa, a ja jestem dla ciebie … Przeczytaj wiersz


Konstanty Ildefons Gałczyński