Zyemianin sie ożenił, nasz prostak u dwora,
Y nieumiał tańcować bez dudy potwora.
Pannę mu wywiedziono, pięć piszczkow zagrało,
Chłopisko iako wryte, pośrzod izby stało.
By mi iechać do domu, ia nie poydę tego,
A co ia wiem iako z nich, mam słuchać ktorego.
Aż mu potym gdzieś chłopa, z dudami nabyli,
Ledwo pana naszego w tanek wyprawili.
