W najzieleńszej z naszych dolin, Od aniołów zamieszkały, Promienisty i pogodny – Niegdyś zamek stał wspaniały. Tam- w krainie władcy Myśli Stał świetlany zamek ów: Żaden seraf nie nakreśli Skrzydłem cudnych takich snów. Kołysał się tam na dachu Szereg złotych flag bogaty: Ach – to wszystko było dawno, Przed dawnymi bardzo laty. Z wietrzykami, co … Czytaj dalej
Od lat najmłodszych, lat dziecinnych, Życ ani patrzeć tak jak inni Nie mogłem; ze wspólnego zdroju Nie płynie też namiętność moja. Ani się zrodził w owej strudze Mój smutek, ni radosny zbudził Ton, który inne serca dotknie – Co miłowałem, kochałem samotnie. Tak więc – w dzieciństwie już, u świtu Burzliwych dni, co przyszły potem … Czytaj dalej
Idąc w ciemny szlak nieznany, Od złych duchów opętany, Z krain, kędy bóstwo Noc Samowładną dzierży moc I w gwieździstej lśniąc koronie Na swym czarnym siedzi tronie, Świerzom wrócił w nasze światy… Spoza Thule lodowatej – Z sfer, co we mgłach się promienią, Poza C z a s e m i P r z e … Czytaj dalej
Lato było w pełni, Noc w pełni. Plejadą Gwiazdy przez poświatę Migotały blado, Gdy księżyc lśniąc zimno Wśród planet-wasali Smugę blasku z niebios Kładł na morskiej fali. W uśmiechu na licach Zimnych księżyca -Zbyt zimnych! patrzyłem chwilę. Skrył go pomału Obłok jak całun. Ku tobie oczy zwróciłem, Gwiazdo wieczorna W chwale dalekiej Mojemu sercu tak … Czytaj dalej
O wiedzo, prawa córko dni dawno minionych, Która bystrym spojrzeniem zmieniasz wszelką istność! Czemu w serce poety zatapiasz swe szpony Jak sęp, którego skrzydłem twarda rzeczywistość? Jakże cię mam pokochać, jak twą mądrość cenić, Skoro w jego wędrówkach jesteś mu wędzidłem I bronisz skarbów nieba, co w blaskach się mieni, Choć już uniósł się w … Czytaj dalej
Oto godowa noc Śród lat, co w smętnych zgasły snach! Skrzydlatych, jasnych duchów moc, W zasłonach i we łzach, Patrzy na dramat, który gra Nadzieja, to znów strach, A gędźbą sfer rozbrzmiewa donośną Wszystek teatru gmach. Aktorzy – z kształtów ni to Bóg, Jak pszczelny szemrzą ul, Błędnie szukając dróg. Te kukły swych się jęły … Czytaj dalej
Rycerz na schwał Na koniu w cwał W dzień jasny i w noc bladą — Śpiewając rad, Wędrował w świat I szukał Eldorado. Przeminął wiek — Osiwiał człek, Duch troską drżał mu bladą — Bo nigdzie mu Nie błysł kraj snu Rojone Eldorado. A gdy już był — Bez sił, bez sił, Napotkał — marę bladą. O, cieniu, mów, … Czytaj dalej
Są takie bezcielesne rzeczy, są zjawiska, Co mają byt podwójny, jak bliźnięca owa Moc, co naraz z materii i ze światła tryska I naraz tworzy bryłę — i cień w sobie chowa. Tak dwulice Milczenie: naraz brzeg i morze, Ciało i duch; pustynne kocha rumowiska, Świeżą porosłe trawą; są w niem jakieś zorze — Jakieś … Czytaj dalej
Raz w północnej, głuchej dobie, gdym znużony siedział sobie Nad księgami dawnej wiedzy, którą wieków pokrył kurz – Gdym się drzemiąc chylił na nie, usłyszałem niespodzianie Lekkie, ciche kołatanie, jakby u drzwi moich tuż. „To gość jakiś – wyszeptałem. – Puka snadź przy drzwiach mych tuż. Nic innego chyba już”. Ach – pamiętam, jakby wczoraj … Czytaj dalej
Patrz gala w Nocy lśni salonach — Od dawnych, smutnych lat Strojnych aniołów chór w zasłonach, Ze łzami w oczach siadł — Niby w teatrze siadł — i patrzy Na dramat łez i krwi. Orkiestra zaś w ton najbogatszy, Melodią sfer im brzmi. Aktorzy — Boga obraz sam — Coś krążą, coś biegają — Coś … Czytaj dalej