Równianka kwiatów

Je­że­li w bar­wach masz my­śli osno­wę,
I od barw mowa ta­jem­ni­cza pło­nie;
Je­że­li za­zdrość żół­te nosi skro­nie,
W zie­lo­ny stroi liść na­dzie­ja skro­nie.

Przyjm, luba bu­kiet prze­ze mnie uwi­ty !
On w bar­wy lśni się, jak po­ran­ne świ­ty
I me uczu­cia wszyst­kie opo­wie szcze­rze,

Bo mi­łość moja, pa­mięć i cier­pie­nie,
Na­dzie­ję ja­sną i sła­wy pro­mie­nie,
Du­szę mą całą skła­dam ci w ofie­rze.

Stanisław Korab-Brzozowski