Twoja ocena

In tenebris

Percussus sum sicut foenum, et aruit cor meum. Psalm 102 Mrocznieje mroźna Noc; lecz mnie już nie dotknie Opuszczenie: dwukrotnie Skonać nie można. Płatki rwie wicher; Mnie ta zerwania scena Już nie dręczy: wspomnienia To cienie liche. Ptak z trwogi słabnie: Ja w porze zimy ciemnej Sił nie stracę: moc ze mnie Uszła już dawniej! … Przeczytaj wiersz


Thomas Hardy

Wyosobnienie

Do Małgorzaty, zwracając jej tom listów Ortisa. Tak: w życia morzu uwyspieni, Z cieśnin śród nas labiryntami, Punkcików rój na wód rozstrzeni, Żyjem śmiertelni: tłum — a s a m i. Ostrowy czują toń klamrzącą I wiedzą, że jej nie roztrącą. Lecz gdy je miesiąc wkrąg wysrebrni, Omuśnie wonnym tchem swym wiosna; Kiedy z ich jarów … Przeczytaj wiersz


Matthew Arnold

Fletnik z Hamelnu

I Hameln to gród w Brunszwiku, Przy sławnym Hanowerze; Wezery mu głęboki prąd Z południa mur oblewa, skąd Masz wnosić, że to miły kąt; Lecz w tej, o której śpiewam erze, Lat temu przeszło wieków sześć, Gad pewien jął ten gród tak jeść, Aż litość bierze. II Szczur! Wszędzie go słychać: szur, szur, szur!… Psy, … Przeczytaj wiersz


Robert Browning

Teraz

Z całego swego życia daj mi choć jedną chwilę! Wszystko, co przed tym w mrok odeszło, I to, co nadejdzie po tym wszystkim — przesłoń Tak, aby teraźniejszość do szczytu wynieść, zgęścić Szalonym zachwyceniem, bo taki szczyt jest siłą Uczucia i myślenia, i świadomości szczęścia — Stopioną w jeden moment, w którym niechbyś ty wzeszła, … Przeczytaj wiersz


Robert Browning

Godiwa

Niedawnom czekał w Coventry na pociąg: Wsparty na moście, z groomem i lokajem, I wpatrzon w smukłe trzy wieżyce miasta, Tak jego dawną streściłem legendę: Nie my jedyni, ostatni siew czasu, Ród ludzi nowych, co, tocząc się kołem, Chce zgłuszyć przeszłość — o, nie my jedyni, Co o bezprawiu krzyczym i o prawie, Lud miłujemy, … Przeczytaj wiersz


Alfred Tennyson

Minione dni

Łzy ciche, łzy bezsilne (nie wiem, czemu płyną) Po licu mem się toczą w smutku nieujętym, Tryskają z mego serca — i do oczu płyną, Gdy patrzę po jesiennym ogrodzie zwiędniętym, Marząc o dniach, co przeszły na wieki, gdy miną. Świeże, jak promień słońca po nad falą siną, Gdy żagle nam przyjaciół przywożą z oddali: … Przeczytaj wiersz


Alfred Tennyson

Piosenka

Chociaż wśród mirtu skryta płocho, Miłość to miecz, co tak tnie pochew, Że widać ostrza błyski sine Poprzez rozcięcia i szczeliny! Więc przez rozcięcia i szczeliny Widać Miłości błyski sine, Choć miecz rdzą zżarty tak, że cała Tylko rękojeść pozostała.


Samuel Taylor Coleridge

Z sonetów – I

Krwawisz się, biedne me serce! Głęboko Myśląc o ranie twej, śmieję się z wzgardą, Przecież twą dolę gdy rozważam twardą, Ciemnemi łzami nabrzmiewa me oko. Słuchałeś szeptów Nadziei, a czemu Szept ten puściłeś w niepamięć, gdy blade Ręce szalonej zazdrości gromadę Widm ci przywiodły, wrogich zdrowiu twemu? Słodka to była nadzieja, choć nikła, I snem … Przeczytaj wiersz


Samuel Taylor Coleridge

Do kukułki

Drogi przybyszu, znam cię snać I cieszę się tym losem; Czy cię, kukułko, ptakiem zwać, Czy też wędrownym głosem. Gdym dla spoczynku w trawie legł, Słyszałem twe kukanie, Z wzgórza na wzgórze głos twój biegł, To płynie, to znów stanie. Chociaż w dolinie lubisz pleść O kwiatach i o słońcu, Tajemną niesiesz dla mnie wieść, … Przeczytaj wiersz


William Wordsworth

Obłąkanie

Dzikie jej oczy a naga głowa, Słońce spaliło włos kruczy; Na brwiach osiadła rdzy skaza płowa, Gdzieś się z za morza przywłóczy; Drobniutkie dziecię trzyma przy łonie, Byłaby samą inaczéj: I czyli znajdzie gdzie na zagonie, Pośród swej drogi tułaczéj — Stóg co ogrzewa, czy głaz u drzewa, Siada i gada — i śpiewa. ∗ … Przeczytaj wiersz


William Wordsworth

Stałość kobieca

Już cały dzień mnie kochasz; jutro o tej porze, Gdy odejdziesz ode mnie, co mi powiesz? Może Antydatujesz jakieś nowe przyrzeczenia? Lub powiesz, że w tej chwili Nie jesteśmy już ludźmi, którymiśmy byli? Za przysięgę, składaną w stanie zagrożenia Gniewem Miłości mściwej, każdy sąd uchyli? Że, jak prawdziwy mariaż śmierć prawdziwa przetnie, Tak i śluby … Przeczytaj wiersz


John Donne

Zazdrość

Ckliwa niewiasto, śmierci mężowi życząca, Czemu na jego zazdrość skarżysz się bez końca? Gdyby otruty leżał w śmiertelnej pościeli, Spuchły, ze skórą w strupach, gdybyśmy słyszeli, Że jego oddech staje się krótki i wartki, Jak gdy muzykant żwawy nutę drobi w ćwiartki, Gdyby rwały go wstrętne wymioty, gotowe Wyrzygać jego duszę z piekła w piekło … Przeczytaj wiersz


John Donne

Alchemia miłości

Ci, co głębiej ode mnie grzebali się w sztolni Miłości, powiadają, że byli w niej zdolni Trafić na szczęścia głębokie pokłady: Ja dotrzeć do tych skrytych złóż nie dałbym rady, Choćbym kopał i kochał się jeszcze mozolniej; Wszystko to fałsz, gdy spojrzeć z bliska: Jak alchemik, Eliksir pragnąc legendarny Stworzyć, wychwala swój garnek ciężarny, Już … Przeczytaj wiersz


John Donne

Wędrowcy

Powiedz, złotoskrzydła gwiazdo, Roziskrzona nocną jazdą, Gdzie w otchłani twoje gniazdo, W którym lotki zwijasz? Powiedz mi, księżycu srebrny, Wagabundo dróg podniebnych, W jakiej norze płaszczem zgrzebnym Do snu się układasz? Wietrze, coś się zwlókł w te strony Jak syn z domu wypędzony, Czy masz swe tajemne schrony W gąszczach i fal grzywach? tłumaczenie Juliusz … Przeczytaj wiersz


Percy Bysshe Shelley

Oda do jesieni

Poro mgieł bujna i nabrzmiała plonem, W spisku serdecznym z dojrzewania słońcem Dumasz, jak hojnie błogosławić gronem Wino w krąg strzechy pod okap pnące, Jak sad omszały giąć jabłek ciężarem, Jak aż do pestek w owoc wlać dojrzałość, Zjędrnić orzechy, wzdąć pękate dynie I późnym kwiatom, których wciąż ci mało Co dzień dać jeszcze, jeszcze … Przeczytaj wiersz


John Keats

Sonet

Gdy mnie ogarnia lęk, że być przestanę, Nim pióro cały plon myślenie zbierze, Nim stosy książek nad tym zżętym łanem Staną jak ciężkie od ziarna spichlerze; Gdy widzę nocą, jak nade mną krąży Chmura postaci w balladach ukryta, I myślę o tym, że mogę nie zdążyć Za ich cieniami, choć je prawie chwytam; I kiedy … Przeczytaj wiersz


John Keats

Sonet 15

Jeśli pomyślę, jak to doskonałość Trwa tylko krótko we wszystkiem, co żywie, I że li złudą jest świata wspaniałość, W gwiazd tajemniczym pogrążona wpływie — Jeśli rozważę, iż ludzi i zioła Tłumi to niebo, które je rozplenia, Że młodość, życia sokami wesoła, Spada z swych wyżyn na dno zapomnienia — Gdy tę niestałość mam w … Przeczytaj wiersz


William Szekspir

Pieśń

Jedwabne, kosztowne stroje, Me śmiechy wesołe i pieśnie Miłość mi wzięła, jak swoje; Rozpaczy ręka zbyt wcześnie Cisami już grób mi osłania; Taki jest koniec kochania! Twarz jego piękna jak nieba, Gdy kwiat rozwija się młody; Trzeba-ż uroków tych, trzeba Temu, co zimny, jak lody? Miłości-ć on grobem; tam rzesza Miłości pielgrzymi spieszą. Tu rydel mój … Przeczytaj wiersz


William Blake

Piosnka

Taneczny lubię tok, Łagodny, miły śpiew, Gdzie lśni się dziewcząt wzrok, Gdzie szepcą usta dziew; Lubię dolinny śmiech, Radości słodki miód I wzgórza, pełne ech, Wesołych pełne trzód. Lubię obejścia chat I ogród, syty kras, Gdzie rośnie wonny kwiat, Gdzie owoc czeka nas. Dębowy lubię stół Pośród dębowych pni, Kędy siadają wkół Mieszkańcy naszej wsi. Każdego druhem … Przeczytaj wiersz


William Blake