In tenebris
Percussus sum sicut foenum, et aruit cor meum. Psalm 102 Mrocznieje mroźna Noc; lecz mnie już nie dotknie Opuszczenie: dwukrotnie Skonać nie można. Płatki rwie wicher; Mnie ta zerwania scena Już nie dręczy: wspomnienia To cienie liche. Ptak z trwogi słabnie: Ja w porze zimy ciemnej Sił nie stracę: moc ze mnie Uszła już dawniej! … Przeczytaj wiersz