Katedro! szerokobiodra kobieto o czterech smukłych nogach Zielone dłonie jaszczurek przemycają światłość twego brzucha ascetycznym handlarzom Rozkosze zdziwienie palców spada w pionowość pleców – mrocznych witraży do posadzki na której czerwień twych włosów zastyga w dymiący ochlap baranka A wysoko miedzy lukami na pajęczych siatkach dojrzewa w purpurowych kokonach owoc na wypełnienie ostatecznego naczynia
Kochanka powieszonego patrzy mu do oczu przygląda się sobie w jego śnie. Kochanka powieszonego w kucki przy jego głowie rodzi małe z czarną twarzą Kochanka powieszonego z czarną twarzą z bólu dziecko wpół rozrywa Kochanka powieszonego własną pierś ssie Paznokciami po sobie Kochanka powieszonego umiera w jego śnie.
O jak szczęśliwy! na tego łaskawsze Pewnie są Bogi kto jest z tobą zawsze, Któremu zawsze twój widzieć się zdarzy Uśmiech na twarzy. Ten luby uśmiech, gdy się widzieć daje Przelewa we mnie zmieszanie i trwogę, Tak, że cię widząc słów mi nie dostaje, Mówić nie mogę. Głos we mnie milknie, a w żyły się … Przeczytaj wiersz
Kochana, wyszedłem dziś z domu wieczorem na plaże Odetchnąć świeżym powietrzem oceanu W parterze zachód dopalał się chińskim wachlarzem, A chmura się kłębiła jak wieko fortepianu. Przed ćwierćwieczem zajadałaś daktyle i szaszłyki, Rysowałaś tuszem, czasami śpiewałaś. Byłoś ze mną. ale odeszłaś z inżynierem chemikiem I sadząc z listów koszmarnie zgłupiałaś. Teraz można Cię spotkać w … Przeczytaj wiersz