Łabędź odbija się w przejrzystej fali, gdy na jeziorze lazurowym gości. Bóg — we Wszechświecie, co go kornie chwali. My — w potomności. Potomność zimna jest i lodowata, jak waszych jezior północnych powierzchnie. Cóż nam z jej blasków, co są z tego świata, gdy życie pierzchnie? W sercu żyjącem znaleźć swe odbicie, z ocząt dziewiczych … Przeczytaj wiersz
Boże, jak długo będzie człowiek tratowany Przez najgorszego z ludzi? Jeszcze nie przestało Serce Polski bić w piersiach, choć krew święta z ciała Spływa na pola żyzne, a zwętlone ściany Z każdego maista proszą Cię, Panie nad Pany – Nim barbarzyńca wschodni nie sięgnie znów śmiało Po czyjś tron, czyjeś berło i po cudze łany, … Przeczytaj wiersz
Sto lat niewoli — o Boże nasz, Krwi, tylu cierpień i tylu łez: O karz nas Panie za grzechy karz, — Ale niewoli zbliż kres! Tyś jeden tylko nad nami Bóg, Tyś jeden Panem i ojcem nam — Oto Twe prawa podeptał wróg, Ty pychę jego złam. Ileż to razy wierny lud Twój, Po mściwy … Przeczytaj wiersz
Ą jednak ja nie wątpię — bo się pora zbliża, Że się to wielkie światło na niebie zapali, I Polski Ty, o Boże, nie odepniesz z krzyża, Aż będziesz wiedział, że się jako trup nie zwali. Dzięki Ci więc o Boże — że już byłeś blizko, A jeszcześ twojej złotej nie odsłonił twarzy, Aleś nas, … Przeczytaj wiersz
Do Ciebie Panie wznosim nasze modły, W drodze żywota znękani niezmiernie, Albowiem wszystkie świata tego ciernie, Kolcami na wskróś do serc nam przebodły. Przecież o Panie, nie nad nami Panie! Nad Matką Polską miej pożałowanie. Panie! och Polska, nasza rodzicielka, Poczciwą sławą minionych stuleci, Zasługę świętą pierworodnych dzieci, W ziemiach dziedzicznych i można, i wielka, … Przeczytaj wiersz
Śniły się szarże w chmurach chorągiewek, żółte rabaty — chłopcy malowani, tęcze piosenek, wojsko w snów topolach — lśniące poezje na ostrzach uniesień. Wiatr w zagajnikach o piechocie śpiewał ułani, ułani. Przez pola. Polska dźwięcząca srebrną burzą szabel, z skrzydłami mitów u czołgów i dział, została w orłach skrwawionych u granic pożarem mogił jak posąg … Przeczytaj wiersz
Po polach rozpiętych jak na szpilce motyl wieczorem śpiew nacichał. Przez małe okienka widać było: piaszczyste drogi kładły ciepłe ciała przez rozmaryny kwitnące w doniczkach. I tylko nocą — przy świecach — ziemia dudni — słychać. W opuszczonych salach złorzeczył Matejko. (Szum do snu kołysał, szum flag porozwieszanych na chmielowych tyczkach.) Spod dachu kołder w … Przeczytaj wiersz
Mam na swoim biurku globus kolorowy. Opowie o krajach, chociaż nie zna mowy. Poszukaj w Europie krainy znaczonej barwami koloru: żółtej i zielonej. – Ciągnie się od Karpat – to skaliste góry, aż do morza Bałtyk. Popatrz więc do góry. Znajdziesz ją pomiędzy Bugiem oraz Odrą. To są piękne rzeki. Mają wodę modrą. – A … Przeczytaj wiersz
O matko Polko! gdy u syna twego W źrenicach błyszczy genijuszu świetność, Jeśli mu patrzy z czoła dziecinnego Dawnych Polaków duma i szlachetność; Jeśli rzuciwszy rówienników grono Do starca bieży, co mu dumy pieje, Jeżeli słucha z głową pochyloną, Kiedy mu przodków powiadają dzieje: O matko Polko! źle się twój syn bawi! Klęknij przed Matki … Przeczytaj wiersz
Huczą rzeki, huczą, Pozbyły się lodu, Odżyły nadzieje, Polskiego narodu! Huczą rzeki, huczą, Idące do morza — Nad Polską krainą Błysła nowa zorza. Patrzą w niebo starzy, Drżą do boju młodzi, Jakaś wielka burza Wiosenna przychodzi. Jakieś błyski świecą, Jakieś grają grzmoty, Hej to ciągną nasze Narodowe roty! Hej, wiosno ty nasza, Kościuszkowska wiosno, Krwią … Przeczytaj wiersz
Jak długo w sercach naszych Choć kropla polskiej krwi, Jak długo w sercach naszych Ojczysta miłość tkwi: Stać będzie kraj nasz cały, Stać będzie Piastów gród, Zwycięży orzeł biały, Zwycięży polski lud. Jak długo na Wawelu Brzmi Zygmuntowski dzwon, Jak długo z gór karpackich, Rozbrzmiewa polski ton: Stać będzie i t. d. O wznieś się orle biały, … Przeczytaj wiersz
Boże! coś Polskę przez tak liczne wieki. Otaczał blaskiem potęgi i chwały, Coś ją osłaniał tarczą Swej opieki Od nieszczęść, które przygnębić ją miały; Przed Twe ołtarze zanosim błaganie: Ojczyznę, wolność racz nam wrócić, Panie! Ty, któryś potem tknięty jej upadkiem, Walczących wspierał za najświętszą sprawę; A chcąc świat cały mieć jej męstwa świadkiem, Wśród … Przeczytaj wiersz
W górę serca i czoła! noc się szara rozsłania, Z bożej dłoni co wskrzesza idą blaski zarania, I ta Święta, o którą moc szatańska się starła Drgnęła w grobie i mówi: «Spałam tylko, nie zmarła!» Razem, razem, odrzućmy grobnych głazów ostatki, Precz, precz! Ach, widne już oblicze tej matki! Wstaje ze snu strasznego a chwiejąca … Przeczytaj wiersz
Jest w każdym naszym słowie, a słowa są najprostsze – chleb, mama, dom gościnny, i Wisła, i Mazowsze. I jest w czerwieni maków, i w białych kwiatach wiśni, w piosenkach wszystkich ptaków i w każdej naszej myśli. W mazurku chopinowskim, i w czarnym węglu Śląska, i tu, gdzie serce mówi, że to jest właśnie Polska.
Wszystko dokoła: dom i przedszkole, fabryczne dymy, żelazna kolej… Kwiaty przy oknie, klon koło bramy, słoneczny uśmiech kochanej mamy… I las, co cieniem dzieci zaprasza – wszystko to Polska, Ojczyzna nasza!
– Co to jest Polska? – spytał Jaś w przedszkolu. Polska – to wieś i las, i zboże w polu, i szosa, którą pędzi do miasta autobus, i samolot, co leci wysoko, nad tobą. Polska – to miasto, strumień i rzeka, i komin fabryczny, co dymi z daleka, a nawet obłoki, gdy nad nami mkną. … Przeczytaj wiersz
Nieraz już przebyłam drogę, od grudnia do stycznia, a nadziwić się nie mogę, jaka moja mowa śliczna. Czasem uczą się polskiego Anglicy i Szwedzi, ale nic nie pojmą z tego, co w tej mowie siedzi. Ucz, ucz, ucz, ucz się polskiego, na łatwe i na trudne dni. Cóż, cóż, cóż, cóż w tym jest złego? … Przeczytaj wiersz
Cztery rzeczy w Polsce słyną: Stara piosnka, stare wino, Przyjaźń doświadczona, I uczciwa żona. Cztery rzeczy w Polsce znane: Pług i kosa na ugorze, Szable w ogniu hartowane I pieśń ludu: «Święty Boże!» Cztery rzeczy Polskę zdobią: Ciemne bory, łany żytnie, Ludzie, którzy w pocie robią, I miłość co krwawo kwitnie. Cztery rzeczy miłe oku … Przeczytaj wiersz
Oj, przy zdrowiu szczęścia nieco, A do szczęścia wieleż trzeba? Kraju, gdzie łuczywem świecą, Gdzie się w niecce człek koleba; Gdzie zawłóczy myślą pole, Na mogiłkach pieśni śpiewa, Całe życie łzy zasiewa, A zbiera niedolę? Prawdać jest i tęsknić za czem, Suszyć duszę jakby trzaskę, I wypłakać duszę płaczem, A jeszcze za jaką łaskę — … Przeczytaj wiersz
Pamiętają Racławice Nasze kosy i kłonice. (Piosnka z r. 1831). Lasy nasze, ciemne lasy, Racławickie lasy! Pełne wczesnéj Woni leśnéj I słonecznéj krasy. Lasy nasze, ciemne lasy, Gdzie to cudne rano Kiedy was tu w głuchem polu W jednym dniu posiano? Od poranka do wieczora, Do samego zmroku, Ludzka krew się przelewała Z żołnierskiego boku. … Przeczytaj wiersz
I cóż powiedzą tomy słowników, lekcje historii i geografii, gdy tylko o niej mówić potrafi krzak bzu kwitnący i śpiew słowików. Choć jej granice znajdziesz na mapach, ale o treści, co je wypełnia, powie ci tylko księżyca pełnia i mgła nad łąką, i liści zapach. Pytasz się, synu, gdzie jest i jaka? W niewymierzonej krainie … Przeczytaj wiersz