Mam na swoim biurku globus kolorowy. Opowie o krajach, chociaż nie zna mowy. Poszukaj w Europie krainy znaczonej barwami koloru: żółtej i zielonej. – Ciągnie się od Karpat – to skaliste góry, aż do morza Bałtyk. Popatrz więc do góry. Znajdziesz ją pomiędzy Bugiem oraz Odrą. To są piękne rzeki. Mają wodę modrą. – A … Przeczytaj wiersz
Huczą rzeki, huczą, Pozbyły się lodu, Odżyły nadzieje, Polskiego narodu! Huczą rzeki, huczą, Idące do morza — Nad Polską krainą Błysła nowa zorza. Patrzą w niebo starzy, Drżą do boju młodzi, Jakaś wielka burza Wiosenna przychodzi. Jakieś błyski świecą, Jakieś grają grzmoty, Hej to ciągną nasze Narodowe roty! Hej, wiosno ty nasza, Kościuszkowska wiosno, Krwią … Przeczytaj wiersz
Rozkwitały pąki białych róż, Wróć, Jasieńku, z tej wojenki już, Wróć, ucałuj, jak za dawnych lat, Dam ci za to róży najpiękniejszy kwiat. Kładłam ja ci idącemu w bój, Białą różę na karabin twój, Nimeś odszedł, mój Jasieńku, stąd, Nimeś próg przestąpił, kwiat na ziemi zwiądł. Ponad stepem nieprzejrzana mgła, Wiatr w burzanach cichuteńko łka. … Przeczytaj wiersz
„Bogurodzica” to najstarszy znana polska pieśń religijna, która odegrała szczególną rolę w dziejach polskiej literatury, kultury i duchowości. Jest to hymn maryjny, skierowany do Matki Boskiej, pełniący funkcję modlitwy wstawienniczej. Tekst składa się z dwóch głównych części: pierwsza to prośba do Bogurodzicy o wstawiennictwo u Chrystusa, a druga to prośba do Jezusa o wieczne zbawienie. … Przeczytaj wiersz
Litwo, Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie; Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie. Panno święta, co Jasnej bronisz Częstochowy I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem! Jak mnie dziecko … Przeczytaj wiersz
Jest w każdym naszym słowie, a słowa są najprostsze – chleb, mama, dom gościnny, i Wisła, i Mazowsze. I jest w czerwieni maków, i w białych kwiatach wiśni, w piosenkach wszystkich ptaków i w każdej naszej myśli. W mazurku chopinowskim, i w czarnym węglu Śląska, i tu, gdzie serce mówi, że to jest właśnie Polska.
Wiem ja, bo mi o tym, Mama powiadała: Żem dziecię tej ziemi, Żem jest Polka mała. I wiem, jak mi Polska, Jest droga i mila, Bom się w polskiej mowie, Pacierza uczyła. Bo mnie polskie niwy Chlebem swym karmiły; Bo mnie polskiej pieśni, Skowronki uczyły. Bo mnie tam na niebie, Strzeże Matka Boska, Ta polska … Przeczytaj wiersz
Wszystko dokoła: dom i przedszkole, fabryczne dymy, żelazna kolej… Kwiaty przy oknie, klon koło bramy, słoneczny uśmiech kochanej mamy… I las, co cieniem dzieci zaprasza – wszystko to Polska, Ojczyzna nasza!
A jak ciebie kto zapyta: Kto ty taki, skąd ty rodem? Mów, żeś z tego łanu żyta, Żeś z tych łąk, co pachną miodem. Mów, że jesteś z takiej chaty, Co Piastowską chatą była, Żeś z tej ziemi, której kwiaty Gorzka rosa wykarmiła.
– Co to jest Polska? – spytał Jaś w przedszkolu. Polska – to wieś i las, i zboże w polu, i szosa, którą pędzi do miasta autobus, i samolot, co leci wysoko, nad tobą. Polska – to miasto, strumień i rzeka, i komin fabryczny, co dymi z daleka, a nawet obłoki, gdy nad nami mkną. … Przeczytaj wiersz
Dzisiaj wielka jest rocznica Jedenasty listopada Tym, co zmarli za Ojczyznę, Hołd dziś cała Polska składa Im to bowiem zawdzięczamy wolność, mowę polską w szkole To, że tylko z ksiąg historii Poznajemy dziś niewolę. Uroczyście biją dzwony W mieście flagi rozwinięto I me serce się raduje, że obchodzę Polski święto.
Lipo zielona, drzewo ojczyste Co na mnie kwiaty strząsasz złociste, I cień daleki rzucasz do koła — Drzewo rodzinne, ozdobo sioła: Twoich gałęzi mnogie ramiona Jako słowiańskie nasze plemiona, W jednym pniu silnym w ziemi się łączą, Jeden kwiat sypią i miody sączą. Gdy Niemiec z ciebie skórę obdziera, Gdy cię waragska rąbie siekiera, … Przeczytaj wiersz
I cóż powiedzą tomy słowników, lekcje historii i geografii, gdy tylko o niej mówić potrafi krzak bzu kwitnący i śpiew słowików. Choć jej granice znajdziesz na mapach, ale o treści, co je wypełnia, powie ci tylko księżyca pełnia i mgła nad łąką, i liści zapach. Pytasz się, synu, gdzie jest i jaka? W niewymierzonej krainie … Przeczytaj wiersz
Już strzał działowy nas nie dostanie, Jużeśmy w opiece wody, Na wschodzie błysło świetne zaranie Dalej na morskie przygody. Już się znudziła przewrotność sądów I boleść krzywdy odgłosów, Znam rozpacz ludów, znam gwałty rządów; I burze serca i losów. Miałem ja krewnych, których kochałem, Matkę, sąsiadów, przyjaciół; Ah! miałem także — Boże! со miałem Usta … Przeczytaj wiersz
Hanka podlewa w swym ogródku róże, Aż tu przybiega konik na podwórze; Bułany konik, oko ma sokole, Trzy białe nóżki i gwiazdkę na czole – Patrzy się Hanka – to konik Stefana: „Gdzie żeś, koniku, podział twego pana? Młodego pana z jasnymi włosami, Co miesiąc temu, jak żegnał się z nami, Żegnał tu z nami, … Przeczytaj wiersz
Ojczyzna długo gnębiona Z żałoby otrząsa skroń: Naród ją tuli do łona, Wolność miecz daje w jej dłoń. — Któżby się wahał w tej chwili. Już czas, już czas, Na wrogów co nas gnębili Uderzmy wraz: Cześć i zwycięstwo oczekuje nas. — W obronie swobód i prawa Niech wszyscy dziś zemstą wrą: Świetnie zaczęła Warszawa, … Przeczytaj wiersz
Witaj gaju Grochowa, polskie Termopile! Twe olsze potrzaskane sterczą na mogile, Jak kolumny pomniku – a poległych kości Lśnią, jak głoski napisu, co powie przyszłości, Jak w świetnych dniach lutego, gdy wrogów szeregi Morzem dział i bagnetów zalały twe brzegi, Tyś zbrojny piersią polską podobny był skale, Co roztrąca wzburzone oceanu fale I póty je … Przeczytaj wiersz
Polska – to taka kraina, która się w sercu zaczyna. Potem jest w myślach blisko, w pięknej ziemi nad Wisłą. Jej ścieżkami chodzimy, budujemy, bronimy. Polska – Ojczyzna… Kraina, która się w sercu zaczyna.
Kiedy przyjdą podpalić dom, ten, w którym mieszkasz – Polskę, kiedy rzucą przed siebie grom kiedy runą żelaznym wojskiem i pod drzwiami staną, i nocą kolbami w drzwi załomocą – ty, ze snu podnosząc skroń, stań u drzwi. Bagnet na broń! Trzeba krwi! Są w ojczyźnie rachunki krzywd, obca dłoń ich też nie przekreśli, ale … Przeczytaj wiersz