Na mlecznym niebie blady księżyc siedzi, Jak jezuita, gdy słucha spowiedzi, — Nachylił głowę i ciekawie słucha, Co grzeszna ziemia szepcze mu do ucha. — Ziemia dewotka i stara grzesznica W śniegowy rąbek ustroiła lica, I taka smętna była, taka biała, — Tak pokutnica pięknie wyglądała, Że księżyc roli zapomniał — i panią Zamiast spowiadać … Przeczytaj wiersz
Raz byłem u niej: z kotkiem na ręce Siedziała w oknie w białej sukience I paluszkami drażniła kotka: Pieszczotka! I wkoło twarzy dziewczęcia białej, Zarumienionej, loczki się chwiały I uśmiechały się oczka czarne Figlarne. Siedzę i czekam godzinę całą, By dziewczę z kotkiem igrać przestało l pogadało kilka słów ze mną… Daremno! Ani mnie widzi, … Przeczytaj wiersz
Na waletę wiersz by metę Założył: lecz swą zaletę Zakaty, Wiwaty Wznawiają, Wskrzeszają. Jużby rychlej oschło pióro, By nie dały weny sporo Achtele, Butele, Puchary Nim mary. Tyś bez wierszów dosyć sławny, Z oczu, z mordy opój jawny, A z brzucha Bez ucha Baryła Otyła. Bez liwarów gęba kufa Połknąć antał sobie ufa: Nie zmyli, … Przeczytaj wiersz
Rozkosz przeciw najwyższym Prawom Przyrodzenia, Omyłki Twórczej Ręki skutek niepojęty, Sodomskie żądz zwichnięcia i zezwierzęcenia, Tajnej Samozatraty grzechu czyn przeklęty. Chuć martwa, bezcelowa, co się w starcach żarzy – Rozpusta małych dzieci o czaszce kretynów: Te klęski, o ludzkości, z twego ducha twarzy Biją piętnem jaskrawszym, niż piętna Kainów! W sercu, miłością jakąś nienawistną chorem, … Przeczytaj wiersz
W orgii żądz rozpasanych i konowań zbrodniczych, W świście dusznych oddechów łon kipiących znojem, W krwawych tętnach arteryj zmysłów tajemniczych słyszę głos, co jak burza grzmi nad sercem mojem. Echem dzikiej potęgi grozą przejmującej, Tajnych bytu otchłani przenikając ciemnie, Rozlega się złowrogi i tryumfujący W tętnach świata – pode mną – wkoło mnie – i … Przeczytaj wiersz
Wszystko co kocha, obsłon pragnie zdzierać szaty I obnażać namiętne ukochane łona. Mędrcy z obsłon najskrytszych chcą obnażyć światy I bezpłodna jest miłość cnotą ujarzmiona. O Piękno! zstąp żyjące przed oblicze ludu I rozsłoń się jak Fryne szczerzej, śmielej, prościej; Bez targów nierządnicy, bez tajnego brudu Zepsucia, co w zamkniętej gnieździ się świętości. Niech zadrżą … Przeczytaj wiersz
Śpią lądy we mgle gęstej, która świat spowiła, Pod gęstą mgłą, co niebo zaciągnęła w górze; Śpią morza, niepojęta magnetyczna siła Ujęła oceany, ugłaskała burze. Śpią cicho na bezdrożach statki rozproszone, W niebiosach przewodnicze śpią nad nimi gwiazdy; Śpią orły, śpią podchmurną opuściwszy stronę, Umilknął nad skałami grzmot ich górnej jazdy… Śpią kwiaty, pośród kwiatów … Przeczytaj wiersz
Niech mistrz wymaluje dla mej ukochanej Krajobraz fantastyczny i zaczarowany… Niech tam będą niebiosa jasne i błękitne, Jak jej oczy…doliny, łąki aksamitne… I świecąca się dróżki śród ustroni mglistych, Złote wzgórza…Gaj, pełen piosenek jej srebrzystych… I niech będą dnia blaski, jak jej wzrok palące, Krople rosy jak łzy jej…tęcze w łzach błyszczące… Lecz niech będą … Przeczytaj wiersz
Krzesło w którym siedziała, jako lśniący tron Łuną płonęło na marmurze, gdzie zwierciadło – Wsparte słupami rzeźbionymi w kiście winnych gron Z których złocisty wyglądał Kupido (A drugi oczy ukrył za skrzydłami) – Siedmioramiennych kandelabrów zdwajało płomienie, By odbić światło w inkrustacjach stołu, skąd Blask jej klejnotów szedł im na spotkanie Z puzder z atłasu … Przeczytaj wiersz
Najokrutniejszy miesiąc to kwiecień. Wywodzi Z nieżywej ziemi łodygi bzu, miesza Pamięć i pożądanie, podnieca Gnuśne korzenie sypiąc ciepły deszcz. Zima nas otulała i kryła Ziemię śniegiem łaskawym, karmiła Maleńkie życie strawą suchych kłączy. Zaskoczyło nas lato, idąc nad Starnbergersee Rzęsistym deszczem. Chwila pod kolumnadą I wyszliśmy na blask słoneczny, do Hofgarten, Piliśmy kawę i … Przeczytaj wiersz
Dwunasta. Tam, dokąd sięga ulica Ujęta w księżycową syntezę, Szeptane zaklęcia księżyca Rozpuszczają podłoża pamięci, Wszystkie jej jasne skojarzenia, Sformułowania i rozróżnienia, Każda latarnia, którą mijam, Bije jak bęben przeznaczenia I przez obszary mroków Północ potrząsa pamięcią, Jak szaleniec potrząsa uschniętym geranium. Pół do drugiej, Latarnia parska, Latarnia mamrota, Latarnia mówi: „Patrz na tę kobietę, … Przeczytaj wiersz
„Z ręki Boga wychodzi oto zwykła dusza” Na równiny ziemi, gdzie odmiany światła i zgiełku, W jasność i ciemność, chłód i żar, w wilgoć i suszę; Rusza między nogi stolików i krzeseł, Podnosi się i pada, chciwa igraszek i pieszczot, Śmiało rzuca się naprzód i nagle strwożona Chroni się za wspartą na kolanie dłonią, Znów … Przeczytaj wiersz
Quis his locus, quae regio, quae mundi plaga? Jakie to morza jakie brzegi jakie wyspy jakie szare skały Jakie to wody bijące o dziób I zapach sosen i drozd we mgle śpiewający Jakie obrazy powracają O moja córko. Ci którzy ostrzą ząb psa a to jest ich Śmierc Ci którzy pobłyskują piórami kolibra a to … Przeczytaj wiersz
Mroźna to była wyprawa, W najgorszą porę roku Na podróż, i to tak długą podróż: Drogi trudne i ostry wiatr, Najsroższy to czas zimy. A wielbłądy w otarciach, kulejące, oporne, Leżą w topniejącym śniegu. Żałowaliśmy czasem Tych letnich pałaców na stokach wzgórz, tarasów, Jedwabistych dziewcząt z sorbetem. Poganiacze wielbłądów klną, mruczą I uciekają, i pragną … Przeczytaj wiersz
Jak w majowy dzień pogodny Wietrzyk listka nie poruszy, Taki pokój dziś swobodny, Taka cisza dziś w mej duszy. Bo pod krzyżem jako w cieniu Błogiej palmy spocząć mogę, Bom już przebył ciężką drogę W złudnych marzeń urojeniu. Z gwiazd, co jasno mi świeciły, Jedne zgasły, drugie zbladły, A nadziei kwiat opadły Świat gdzieś poniósł … Przeczytaj wiersz
Huczą lasy, szumią zdroje, Jakby wielbiąc imię twoje, Bo to imię ukochane Goi każdą serca ranę, Bo to imię w całym świecie Wielbi starzec, kocha dziecię. O Maryjo! przyjm w ofierze, Co ci dzieci znoszą szczerze, Serca swoje, myśli swoje, I łez żalu czyste zdroje, Wszystkie smutki i tęsknoty, Nie z przymusu, lecz z ochoty. … Przeczytaj wiersz
Gdy widzę Ciebie krwią oblanego, Rozpięte ręce i nogi, W boleści serca pytam: Dlaczego Cierpisz, o Jezu mój drogi? Ach, nie mów, Panie! Wiem, kto przyczyną Męki twej, twego cierpienia; Ach, wiem, za kogo krew i łzy płyną I tęskne serca westchnienia. Wiem, kto tym cierniem skłół twoje skronie, Wiem, kto cię krwawo biczował, I … Przeczytaj wiersz
Kiedy twe serce z życiem się uciera I raz zwycięża, drugi raz upada, Dusza tęsknoty śmiercią obumiera, W dziedzinę wiary zwątpienie się wkrada, Pospiesz do krzyża, bo z krzyża jedynie Strumień pociechy w duszę twoję spłynie. Kiedy chcąc zgłębić życia tajemnicę Rozum zamilknie na twoje pytania, A piekło zwątpień ciśnie błyskawicę Jak ostry sztylet, co … Przeczytaj wiersz
Kochaj! — Tak zbawca świata nakazał; Jego rozkazom któż się oprzeć zdoła? Kochaj! — Tak do nas on z krzyża woła, Byś winy serca sercem twojem zmazał. Kochaj! — Lecz kogo? — Ach, o to nie pytaj, Chrystus wyjątku nie czyni żadnego; Weź ewangielją i otwórz i czytaj: Kochaj bliźniego, jak siebie samego! A któż … Przeczytaj wiersz
Jak przybitą mnie trzymał do łóżka przez noc całą do szarego rana. Spadła czysta na ziemię poduszka, kiedym kładła się z nim spać pijana. Na mej twarzy gorące dyszały usta całe wódką przesiąknięte, i ramiona mnie obejmowały, jakby więzy — jak łańcuchy przeklęte. Och, gorąco było i czerwono i dymiła zgaszona świeca. Twarz … Przeczytaj wiersz
Powietrze jest dziś przecie całym poematem i wiatr pijany tańczy w fałdach mej sukienki! Kokarda mi na włosach powiewa szkarłatem w takt przesłodkiej, dziecinnej i śmiesznej piosenki. Pachną Twemi ustami czerwone goździki, i rozchwiało się wino w zgubionej altanie. Tłumiąc chustką na ustach radosne okrzyki lecę przez małe dróżki na Twoje spotkanie. Może już tą … Przeczytaj wiersz