Wszystkim ta wada jest wspólną śpiewakom, że w gronie przyjaciół, Nigdy się na to nie zgodzą, gdy ich zaśpiewać poproszą, Nieproszeni zaprzestać nie mogą. Sardyńczyk Tigellius, Znany miał to do siebie. I Caesar acz zdolen przymusić, Choćby na przyjaźń ojcowską i swoją go prosił, to przecież Nicby nie wskórał, natomiast gdy chęć go wzięła od … Przeczytaj wiersz
Szczęśliwy ten, kto nie wie, co to lichwa, bórg, nie licząc zysków ani strat, wołami swemi orze pradziadowski mórg, jak zacni ludzie z dawnych lat! Bo ze snu go nie budzi ryk wojennych trąb, ni morska go nie trwoży głąb; on zdala mija możnych panów hardy próg, ni miejski go nie nęci bruk! On woli … Przeczytaj wiersz
Czegóż ma żądać wieszcz od Apollina W dniu poświęcenia mu chramu; O co się modlić, kiedy czaszę wina Wylawszy, ofiarę da mu? Wzdy nie o żniwa ze sardyńskich włości, Nie o kalabryjskie trzody, Ni złoto Indów i słoniowe kości, Lub smugi, gdzie Liru wody Cieką leniwo. Niech tam nożem krzywym Obrzyna grona winnicy Kto się … Przeczytaj wiersz
Wenus po długim rozejmie, na nowo Bój wszczyna. Przebacz, o przebacz królowo! Już ja nie taki i krzepki i jary, Jak niegdyś byłem pod berłem Cynary. Przestań, o sroga matko Kupidyna! Temu, co lustr już dziesiąty zaczyna Wkładać na kark ten twardy od obróży Miękkie twe jarzmo. Lepiej ci posłuży Jeśli chcesz w żądnem sercu … Przeczytaj wiersz
Tu ne quaesieris, scire nefas… Pieśń I – 11 Nie pytaj próżno, bo nikt się nie dowie, Jaki nam koniec gotują bogowie, I babilońskich nie pytaj wróżbiarzy. Lepiej tak przyjąć wszystko, jak się zdarzy. A czy z rozkazu Jowisza ta zima, Co teraz wichrem wełny morskie wzdyma, Będzie ostatnia, czy też nam przysporzy Lat jeszcze … Przeczytaj wiersz
Exegi monumentum aere perennius… Pieśń III – 30 Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu strzelający nad ogrom królewskich piramid nie naruszą go deszcze gryzące nie zburzy oszalały Akwilon oszczędzi go nawet łańcuch lat niezliczonych i mijanie wieków Nie wszystek umrę wiem że uniknie pogrzebu cząstka nie byle jaka i rosnący w sławę potąd będę wciąż … Przeczytaj wiersz
Taką na niej syn Mai spełniwszy przemianę, Porzuca sławne miasto, od Pallady zwane, A rączem bijąc skrzydłem, do nieba ulata, Gdzie go przyzywa ojciec i wszechwładca świata. Cel przed nim zataiwszy, tak rzekł nieśmiertelny: »Synu, moich rozkazów wykonawco dzielny, Bez zwłoki spuść się z zwykłą chyżością na ziemię Pod Sydon, gdzie Fenicjan z lewej patrzy … Przeczytaj wiersz
Inne żywe rodzaje już ziemia wywodzi Sama z własnego łona; bo gdy słońca skwary Na wilgotne płaszczyzny miotają pożary, Ciepłem ożywczem płodne krzepiąc się, nasiona Wykłuły się i wyszły z wspólnej matki łona, A w miarę swego wzrostu nabierając siły, Powoli się postacią i farbą pokryły. Tak gdy Nil, mokre jeszcze opuściwszy łany, Znowu w … Przeczytaj wiersz
Już bóg zmyślony, byka pozbywszy pokrywy, Dał się poznać, wyszedłszy na dyktejskie niwy, Gdy Agenor nieświadom, troskliwy o dziecię, Rozkazuje synowi szukać jej po świecie, A w miłości ojcowskiej i tkliwy i ostry, Wygnanie mu przeznacza, gdy nie znajdzie siostry. Lecz skrytości Jowisza któż potrafi dociec? Gdy powrotu do kraju zabronił mu ociec, Kadmus, świat … Przeczytaj wiersz
Nie chcąc uznać Bakchusa Jowiszowym synem, Własnym od świąt odwodzi Alcytoe czynem; Równa bezbożność w wszystkich córkach Miniasza. Wtem kapłan nowe święto Tebankom ogłasza, Każe paniom i sługom ich prace porzucić, Piersi kryć skórą zwierząt, włos wdzięcznie rozrzucić, Śpieszyć z wieńcem i z tyrsem przed bóstwa ołtarze, I grozi, że przestępnych Bakchus srogo skarze. Idą … Przeczytaj wiersz
Bóg morza, co trójzębem spokoi bałwany, Gryzie się, jako ojciec, ze syna przemiany; Ilekroć wspomni Cygna, w rozdrażnionem łonie Ku srogiemu zwycięscy nienawiścią płonie. Więc gdy w rok już dziesiąty wojna się przewlecze, Tak się żaląc, do boga smintejskiego rzecze: »Ty mi najulubieńszy ze synów Jowisza, Com cię, wznosząc mur Troi, miał za towarzysza, Czyż … Przeczytaj wiersz
Młody żołnierzu, co pragniesz służyć i okryć się chlubą pod znakiem słodkiej Wenery… najpierw — znaleź twoją lubą. Następnie — zdobądź jej miłość. Zdobywszy — umiej zachować. Całe działania zaczepne Według moich rad przeprowadź. Jestem pewien, przyjacielu, nie będziesz tego żałować…
Jeżeli ktoś z was Rzymianie nie wie, co miłości sztuka dokazać jest dzisiaj w stanie, niech w tej książce wiedzy szuka. Niechaj uważnie odczyta utworu tego stronice… A potem niechaj stosuje przepisy moje w praktyce. Sztuką jest kierować okręt przez oceanu otchłanie… Sztuką — jazda na rydwanie… Sztuką jest też miłowanie… Nie Ty sztuki tej … Przeczytaj wiersz
Jeśli błędy spotkają błędów w pieśni wiele, Przez wzgląd słuszny darujcie błędom, przyjaciele: Za pociechą wygnaniec, nie za sławą goni. Pieśń dźwiga myśli, w gorzkiej grążące się toni; Tak pieje kopacz więzień i pieniem bez kształtu Ujmie trudu robocie, ujmie troskom gwałtu. Gdy flisa tratwy, z nurtem kłócące się, nagną, Pieje flis, stopy w lipkie … Przeczytaj wiersz
Okręt miotany wiatrami Szedł jako tako wpośrzód nawałności, I podróżni z żeglarzami, Gdyby się byli trzymali w jedności, Oparliby się tej burzy; Lecz próżno: im bardziej niebo się chmurzy, Tym bardziej, zamiast czynienia, Zwłoki tylko i mówienia. Do żaglów… już skała bliska – Wołali tam i ówdzie rozsądni majtkowie – Źle się kierujem, fala nami … Przeczytaj wiersz
Gdzie huczne zwiedzając morze, Kupiec żaglem wiatry porze, Na wyspie jednej spokojnej Mieszkał naród znamienity, Naród od natury hojnej We wszystkie dary obfity, A nadto, w czym jest tak skąpym los srogi, Dał mu wolności dar drogi. Była to wyspa szczęśliwa! Lecz jak i w wolnych krajach często bywa, Kto zręcznie umiał ludowi dogodzić, Mógł … Przeczytaj wiersz
W zielonym, miłym gaiku Przy jasno-chłodnym strumyku, Na wierzchu dawnego dęba, Gdzie woda i żyr gotowy, Żyła nieszczęsna zięba Pod srogą przemocą sowy; Ale jakie biedne życie! Jęczała nieboga skrycie Nad rodu całego losem. Sowa coraz nowym ciosem Szkody jej srogie zadawa, Bez względu na ptasze prawa. Gwałty wszędzie rozpościera; Wszystko psuje i zabiera. Nieraz … Przeczytaj wiersz
Człowiek cnotliwy, lecz obciążon troski, Szedł wieczorem mimo wioski; Pies zaczął szczekać, a za nim tuż drugi, Wkrótce trzody wierne sługi, Z całej wsi kundle wypadłszy skwapliwie Wyć zaczęły przeraźliwie. Czemuż, ktoś się ich spytał, tak straszne szczekanie? Nie umiał odpowiedzieć żaden na pytanie, Żaden nie znał przyczyny, wszyscy wyli razem. Publicznych wrzasków to jest … Przeczytaj wiersz
W zamku jakiegoś pana Wojewody broiły szczury niesłychane szkody, tak, że gospodarz gniewem uniesiony, sprowadził kotów szwadrony, zalecając im, aby bez żadnej litości zjadały szkodliwych gości. Zgłodniałe koty zębami, pazury, rzuciły się… zapewne na szczury? Nie zgadłeś, na lepsze kąski, na sery, szynki, półgąski, a to widocznie nawet i nie skrycie… Aż Pan zawołał: bestje … Przeczytaj wiersz
W stawie, co raczej był wielkim jeziorem, tak, żeś nie ujrzał, gdzie jego początek, razu jednego we czwartek wieczorem łowiono ryby na piątek. Gdy jedni lądem ciągną, drudzy w łodzi i ciężka sieci do brzegu dochodzi, pan chciwy już się zdaleka wpatruje, co się też w matni znajduje? Było ryb wiele: tam karpie tuczone, liny, … Przeczytaj wiersz
W pośrodku pustyń Afryki, Gdzie mieszka ród zwierząt dziki, Lew, monarcha nad wszystkiemi, Pomiędzy tyle innemi, Którym swej łaski udziela, Za powiernika i za przyjaciela Małego pieska wybiera; I, gdy z słodyczą na niego poziera, Głosem, jak tylko lew może, łagodnym, „Stańże się — rzecze — względów moich godnym! (Mówią, Że ród piesków wierny) „Ty … Przeczytaj wiersz