Kiedy ranne wstają zorze, Tobie ziemia, Tobie morze, Tobie śpiewa żywioł wszelki, Bądź pochwalon, Boże wielki! A człowiek, który bez miary Obsypany Twemi dary, Coś go stworzył i ocalił, A czemużby Cię nie chwalił? Ledwie oczy przetrzeć zdołam, Wnet do mego Pana wołam. Do mego Boga na niebie, I szukam go koło siebie. Wielu snem … Przeczytaj wiersz
Liszka wilkowi przyjaciół psuje, po całym lesie go obgaduje, że żarłok nigdy nienasycony, że szkody robi na wszystkie strony. »Ja« — mówi liszka — »czemże ja szkodzę? Jedną się prawie kurą obchodzę. On — konie, owce, woły pożera, jeszcze mi czasem kurę wydziera«. Wilkowi liszka winniejszą się zdała, że i źle robi i jeszcze gadała. … Przeczytaj wiersz
Kamień leżał w środku drogi. Mimo przechodząc, ubogi stłukł nogę. Łajał kamienie: »Na cóż to próżne stworzenie? On siebie nie zna, czy lato, czyli go śniegi przysuły…« A kamień odpowie na to: »A tobież lepiej, żeś czuły«?
Prawdziwa rozkosz nie jest w namiętnościach ślepych. Złączenie się dwu istot bywa nazbyt krótkiem, ażeby w nim mógł szczęścia jaśnieć cały przepych. Płacimy go zbyt prędko żałością i smutkiem. Szybko mijają żądzy lubieżne porywy… Najwyższe szczęście wówczas w duszy nam zagości, gdy w pieszczotach szukając rozkoszy prawdziwej „słodki wstęp“ przedłużymy… do nieskończoności…
Nikt nie wie w świecie całym, że w zimnym śniegu białym ogień mieścić się może. Niedawno Julja miła śniegiem we mnie rzuciła, a śnieg — jak ogień gorze… Cóż od śniegu i lodu więcej ma w sobie chłodu? Tak wszyscy powiadali. A tu od śnieżnej kuli rzuconej ręką Julii serce się moje pali. Gdzież dziś … Przeczytaj wiersz
Oblubienico, zrzuć lniane stroje, które dziś kryją ponęty twoje… Gdy z nich wykwitnie czar twego ciała, twojemu panu oddaj się cała… Alabastrowej przecudnej twarzy niech się twa ręka ranić nie waży… o nie odtrącaj pieszczoty tkliwej… o nie odtrącaj chwili szczęśliwej… Niechaj miłości noc cię nie trwoży… Niechaj rozkoszy raj ci otworzy… Nie broń się.. … Przeczytaj wiersz
Sęp co wnętrzności targa aż do głębi sęp okrutniejszy ponad inne sępy, — to Zazdrość — która ludzkie dusze gnębi, to smutek — który serca rwie na strzępy…
Z trwogi zrodziły się na świecie bogi… Śmiertelni, drżący od piorunów głosu widzieli ogień zniszczenia złowrogi zapalający wierzchołki Atosu… Widzieli słońce co obiegłszy ziemię do swej kolebki wracało z powrotem. Widzieli miesiąc, który rósł i niknął, by znów zabłysnąć rozpalonem złotem. Wówczas to z trwogi zrodziły się bogi… Zmiana pór roku zwiększa zabobony.. Rolnik Bakchusa … Przeczytaj wiersz
W ciemne przepaście, gdzie umarłaś, Sławo, młodzież nas dzisiaj ciągnie i porywa. Z kałuży bagna co cuchnie plugawo zgraja hołoty skarby wydobywa. Niewolnik stał się bogactwami sławny. Jeniec ma dzisiaj dom przy którym ginie Romulusowy pałac starodawny, przy którym bledną Jowisza świątynie. Cnota w ohydnym bagnisku umiera. Stary Rzym gaśnie jak ginące słońce… A Czarna … Przeczytaj wiersz
Błądzisz szukając szczęścia tam, gdzie są same zgryzoty. Nie jest szczęściem swe ręce zdobić w świecące klejnoty, spoczywać na drogim łożu, na miękkich puszystych piórach, pić z naczyń złotych i siadać na drogocennych purpurach. Nie jest szczęśliwy — kto potraw tysiącem stół swój pokrywa, ani kto w śpichrzach swych mieści bogatej Afryki żniwa, lecz ten, … Przeczytaj wiersz
I. Kiedy całuję z miłości drżąc najsłodsze kochanie moje, kiedy z pachnących jego warg oddechem wonnym się poję, — cała mi dusza spływa do ust, miłością porwana jedyną, i chce odemnie uciec precz, moja ty rajska chłopczyno… II. Gdyby to tkliwe zbliżenie warg trwało dłużej choć chwilę jedną, radosna dusza moja bez skarg opuściła by … Przeczytaj wiersz
Równie jest niebezpiecznie za dużo posiadać złota, jak nie posiadać go wcale. Równie jest niebezpiecznie porywać się śmiało na wszystko, jak tchórzyć zawsze i stale. Źle jest milczeć uparcie i źle jest mówić za dużo. Kochanka wasza na mieście równie wam może dokuczyć, jak żona co mieszka w domu, gdy zagniewani jesteście. Wszystko com tutaj … Przeczytaj wiersz
Nie wystarcza dziś uroda, ażeby robić podboje. Jeśli chcesz być miłowaną — uczyń wdzięcznem liczko twoje. Dowcip, dobry żart, wesołość — oto kobiety ozdoba. zalotność i zręczna mowa też się mężczyznom podoba. Na koniec niech twej piękności Sztuka wdzięków swoich doda Bez chęci by się podobać gaśnie dziś każda uroda…
Nie chcę zwilżać mego gardła winem jednem i tem samem — Ni namaszczać mojej głowy zawsze jednakim balsamem… Byk na bujnych łąkach lubi trawy i pastwiska świeże… Chętnie jadło swe odmienia nawet i najdziksze zwierze. Miłości naszej ku słońcu powód również jest i taki, iż Febus w swój wóz co rano inne zaprzęga rumaki..
Gardź zwyczajami zza morza. Fałszu i zdrady w nich wiele. Niżeli trzystu Sokratów — wolę jednego Katona Najuczciwszemi na ziemi są rzymscy obywatele.
Oczy twe cudnie jaśnieją jak złote gwiazdy błękitu. Patrzę na ciebie, dziecino, pełen boskiego zachwytu… Płeć twoja delikatniejsza od róż z Cezara ogrodów. Usta przedziwnej purpury wonniejsze od słodkich miodów. Włos — słoneczniejszy od złota… Postać — nieziemskiej bogini… Kształt twój niebiański od Wenus stokroć cudniejszą cię czyni… Gdy twoje białe rączyny jedwabie barwiste plotą, … Przeczytaj wiersz
Lesbia, światłość mej duszy granaty mi dzisiaj przysłała. Odtąd me serce niechęcią do innych owoców pała. Ani mi kasztan kolczasty nie sprawia teraz uciechy, ni pigwa o białym lekkim puszku, ni słodkie orzechy. O, Amaryllis miła… Lubiłaś ty ongi śliwy… Dziś patrząc na złote śliwy nie czuję się już szczęśliwy. Przerażają mię morwy krwi gorącemi … Przeczytaj wiersz
Panno święta, my sieroty Przychodzimy z wielkim płaczem, Przed niebieskie twoje wroty, Czy cię matko nie zobaczym. I wołamy, matko droga, Zapłacz ty naszemi łzami, Proś za nami Pana Boga — Panno! zlituj się za nami! Łaskawemi rzuć oczyma Nad nieszczęsną swą gromadką, Dla nas nigdzie wsparcia nie ma — Matko boża bądź nam matką! … Przeczytaj wiersz
Lipo zielona, drzewo ojczyste Co na mnie kwiaty strząsasz złociste, I cień daleki rzucasz do koła — Drzewo rodzinne, ozdobo sioła: Twoich gałęzi mnogie ramiona Jako słowiańskie nasze plemiona, W jednym pniu silnym w ziemi się łączą, Jeden kwiat sypią i miody sączą. Gdy Niemiec z ciebie skórę obdziera, Gdy cię waragska rąbie siekiera, … Przeczytaj wiersz
Cztery rzeczy w Polsce słyną: Stara piosnka, stare wino, Przyjaźń doświadczona, I uczciwa żona. Cztery rzeczy w Polsce znane: Pług i kosa na ugorze, Szable w ogniu hartowane I pieśń ludu: «Święty Boże!» Cztery rzeczy Polskę zdobią: Ciemne bory, łany żytnie, Ludzie, którzy w pocie robią, I miłość co krwawo kwitnie. Cztery rzeczy miłe oku … Przeczytaj wiersz
Oj, przy zdrowiu szczęścia nieco, A do szczęścia wieleż trzeba? Kraju, gdzie łuczywem świecą, Gdzie się w niecce człek koleba; Gdzie zawłóczy myślą pole, Na mogiłkach pieśni śpiewa, Całe życie łzy zasiewa, A zbiera niedolę? Prawdać jest i tęsknić za czem, Suszyć duszę jakby trzaskę, I wypłakać duszę płaczem, A jeszcze za jaką łaskę — … Przeczytaj wiersz