Po sobie

przez

Julia Szychowiak

Widziałam już to, czego się boję.
Więcej, niż wzięłam. Zabrałam, żeby oddać.

Widzisz: miłość to będzie ta ćma, która usiądzie
na mokrej dłoni, ciemna i lekka.

Dla mnie będzie pusto, skądkolwiek się biorę;
dla ciebie, może, gotowa byłabym być.

Nie spodziewajmy się więcej po sobie.

Twoja ocena

Przeczytaj inne wiersze tego poety

Julia Szychowiak

Wiersze popularnych poetów

Módlmy się śród drzew

Módlmy się śród drzew Za zdeptany wrzos, — Za przelaną krew, Za zburzony los!— I za śmierć od kul, — I od byle rdzy!— I za cudzy ból — I…

Który skrzywdziłeś człowieka prostego Śmiechem nad krzywdą jego wybuchając, Gromadę błaznów koło siebie mając Na pomieszanie dobrego i złego, Choćby przed tobą wszyscy się kłonili Cnotę i mądrość tobie przypisując,…

Do poezji

Poezjo, jeżeli zawiniłem, za twój biorąc głos Ten ze mnie powstający głos bólu, głos ludzki, Przebacz, do poplątanych skarg tak niepodobna Jak biała morska fala do koralowych moczarów. Ty, która…