Erotyk to utwór poetycki o tematyce miłosnej, wyrażający uczucia, pragnienia oraz intymne doświadczenia podmiotu lirycznego. Może mieć formę subtelnej gry słów, delikatnych aluzji, pełnej niedopowiedzeń liryki miłosnej lub śmiałego, ekspresyjnego opisu namiętności i cielesnego pożądania. Poezja erotyczna posługuje się między innymi symbolami, metaforami i eufemizmami.
Erotyki mają długą, sięgającą starożytności tradycję. W literaturze greckiej i rzymskiej twórcy tacy jak Safona czy Owidiusz eksplorowali tematykę miłości i namiętności. W średniowieczu i renesansie erotyzm przeplatał się z konwencją miłości dworskiej (Petrarka, Ronsard). Tematyka miłosna obecna była w twórczości trubadurów. Barok i oświecenie przyniosły odważniejsze utwory (John Donne, Casanova). Wśród polskich twórców tematyka erotyczna była obecna u Jana Kochanowskiego bądź Mikołaja Sępa Szarzyńskiego.
W romantyzmie erotyzm nabrał emocjonalnej głębi (Goethe, Mickiewicz), natomiast w modernizmie i XX wieku artyści (Apollinaire, Leśmian) często przekraczali tabu, eksplorując cielesność i fizyczne pożądanie. Współczesna poezja erotyczna łączy subtelną metaforę z dosłownością, podkreślając różnorodne aspekty ludzkiej seksualności. Motywy erotyczne często pojawiają się w twórczości Krzysztofa Kamila Baczyńskiego czy Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego.
Na początku nowego roku każdy daje Przyjacielowi dary, jakich mu dostaje. Ja też, iż ni mam nad cię nic milszego sobie, Myśliłem, co by za dar godny posłać tobie. Nie dostawa mi złota zdradę mnożącego Ani ziarn drogich piasku Morza Czerwonego, Lecz, aczbym miał, pewnie wim, żeć tego nie trzeba – Dał ci tego dostatek … Przeczytaj wiersz
Usta twoje się snują, usta twe się wodzą, Jak dwa ptaki różowe, po mnie lekko chodzą, Jak dwa światła natchnione, oczu dotykają, Usta twe mnie zabrały, usta twe mnie mają. Jak wyznania wstydliwe, jak szepty szalone, Powtarzam w ustach twoje usta niezliczone, Od uśmiechu w kącikach do smaku języka – Usta twoje całują i świat … Przeczytaj wiersz
Już do niej czas! Więc noga w strzemię! Poleciał koń mój lotem strzał. Wieczorny wiatr kołysał ziemię, Zawisła noc na szczytach skał; Już wypiętrzony w błękit siny, Stał olbrzym – dąb w spowiciu mgły I patrzył czarno spod gęstwiny Tysiącem oczu pomrok zły. Miesiąc wyjrzawszy zza pagórka Przyświecał tęskno w wonnych mgłach, Wiatr, szeleszczący w … Przeczytaj wiersz
Pamiętasz tę noc cichą — i ten lazur czysty, Co zwieszał się nad nami — pełny snów i szmerów? Otaczały nas wkoło niebios ametysty, Złotemi nam gwiazdami lśniąc nawskroś eterów. A tak — wobec tych bogów — byliśmy tu sami, Że, zdało się, płyniemy w bezmiar w tym lazurze — — Jakiś sen nas kołysze, … Przeczytaj wiersz
Im pilniej na twe oblicze nadobne Patrzę i na oczy twe gwiazdom podobne, Tem mię srodzej palą płomienie miłości! Dla Boga, daj ratunek: ginę w tej ciężkości! O wdzięczne stworzenie, pani urodziwa, Bacz to, że dla ciebie serce me omdlewa, Cierpiąc niewymowny żal i dolegliwości: Dla Boga, daj ratunek: ginę w tej ciężkości! Ustawne wzdychanie, … Przeczytaj wiersz
Złocisty-to był dzień. Błękitne zadumanie objęło cały świat. Na modrym oceanie słoneczny zasnął blask. Na ziemi i na niebie cisza zdawała się wsłuchiwać sama w siebie. Omdlewał w okrąg świat od światła i gorąca, różany płonął kwiat, srebrniała lilia drżąca, nad cichą, modrą toń nieskończonego morza płynęła kwiatów woń, jak lutni dźwięk w przestworza. Wtem … Przeczytaj wiersz
Postój, dziewczę nadobne-proszę utrapiony- Nie uciekaj, bom nie jest mlekiem lwa karmiony, Ani mię niedźwiedzica sroga porodziła, Ani tygrys piastunką nieużyta była. Nie bój się, nie zabiję, chocia bełtem strzelę, Nie będzie żadnej rany w twym pieszczonym ciele.
Często niewinne żony małżonkowie winią, Iże im rogi na łbie jak Satyrom czynią. Lecz każdy niech swej spyta, wiem, tak mu odpowie: „Niech będzie róg, gdzie trzeba, nie będzie na głowie.”
….W głębinie metalowej wanny Będzie się ktoś piękniejszy kąpał od Dyjanny; Wzrok ma li tu gdzie przechód przez wypadłe sęki? O! gdyby tego ktosia widzieć można wdzięki… Gdy będzie tylu ozdób odjęta zasłona, Nie żal by się odważyć na los Akteona. Wodo szczęśliwa, wodo! gdybyś miała czucie…
Wszystko, tak jak miała, Kasia mi oddała: Dwie ręce śnieżyste, Dwie piersi parzyste, Buzię, dwoje oczy, Włos pięknej warkoczy- Oddała mi skoro Wszystkiego ośmioro. Dusza serca mego, Daj coś dziewiątego! Kasia usłuchała I w gębę mi dała.
Fanilla aureolom debit osculum Dała mi Fannia pocałunek złoty, Nie taki, jaki w zacności wrodzonej Chłopiec piastunkom albo ciotkom Daje i wnet odrywa usta. Lub jaki bierze po nocy od gościa Już znużonego nierządnica, cierpiąc, Że nędznik łoże przez swawolę Zgniótł – niechby lepiej został w domu. Ja otrzymałem taki, co podwaja Ogień kochanków, gdy … Przeczytaj wiersz
Illa quam fueram beatus hora Jakże szczęśliwy byłem w tej godzinie Wśród pocałunków i uścisków wrzących, Pieszcząc urocze piersi Hasiliny I do wdzięcznego tuląc się jej łona Lub w kochające biorąc ją objęcia, Obezwładniony, w westchnieniach miłości. Bo mnie paliła odwzajemnień żarem, Zmuszając, abym znów szedł w jej ramiona, Podczas, gdy dusze zmieszane przez usta … Przeczytaj wiersz
Odszedszy mię z jejmością, niebarzoć do ładu, Sam się krząta gospodarz około obiadu. Po tym wszedszy : „Dzieweczko,już stoi na stole” A ta : „Więcby na nim słać, bo w łóżku nie zdole.”
Polski język poczęli ptacy mówić w raju. Przyszedł Adam do Ewy dla dzieci rodzaju; Nie wiedział, skąd ją począć. Woła: „W znak, w znak” – wrona, A czajka: „Niżej, niżej”; gdy trafił do grona, Zaraz dudek: „Tu, tu, tu” swą zwyczajną notą, I jako ich usłuchał, nie podrwił z robotą. Dziś, ledwie stamtąd wylazł, nie … Przeczytaj wiersz
Nie uciekaj przede mną, dziewko urodziwa, Z twoją rumianą twarzą moja broda siwa Zgodzi się znamienicie; patrz gdy wieniec wiją, Że pospolicie sadzą przy różej leliją. Nie uciekaj przede mną, dziewko urodziwa, Serceć jeszcze niestare, chocia broda siwa; Choć u mnie broda siwa, jeszczem niezganiony, Czosnek ma głowę białą, a ogon zielony. Nie uciekaj, ma … Przeczytaj wiersz
Pisał jeden na ścienie: „Nago mi najmilsza.” Drugi po tym wziął kredkę-będzie z tego insza. Napisał: „Jałowica koszule nie miewa, Podobno na pokoju tu u pana bywa.” Ten przyszedłszy napisał: „Wołowi się godzi, Co wspomionął jałochnę, bo tu społu chodzi.” Jakie benedicte, też oremus taki, Kto tym rymom przygani, całuj babę w kłaki.
Dziewka prała na lodu, więc czerwone nogi Uźrzał jeden. Rzekł jej: -„Tu ogień w rzyci srogi.” Powiedziała: -„Jest, panie! Małpka by się wściekła.” On jej prosił, aby mu kiełbaskę upiekła. Rzekła: -„Mnieć, panie, trudno, ale już tam w kuchni Najdziesz ogień gotowy, jedno mocno dmuchni!” Dobrze tak na zuchwalca, a co mu do tego, Iż … Przeczytaj wiersz
Ksiądz, kosząc łąki, trąbą do roboty z sianem Wołał ludzi. A właśnie dziewczyna tam szła. Pyta ją, czy do siana chce iść. Na to ona: „To na plewach załatwić – mówi – można też”
Piękna Beata w niewieścim tym stadzie Sama największą chwałą jest nierządnych łóż. Przyjaciółka najlepsza jurnego Priapa Przy igrach swą… umie tysiąc sztuk.