Twoja ocena

Byłe piękności

Paniusie z targu, starszawe — zacięta Kreska ust, zwiędłe twarze: To są te dawne cuda, te śliczne dziewczęta, Treść naszych marzeń?   To są te różaności w niedzielnych szyfonach, Którym się na kolanach Składało śluby na nadrzecznych błoniach, Leśnych polanach?   Czy pamiętają tańce w te wieczory parne, W noce tuleń i wabień, Póki księżyc … Przeczytaj wiersz


Thomas Hardy

Gdzie piękno?

Lubię krzyk namiętności, kiedy się wyrywa Z ust poety, namysłem niespętanych jeszcze; Lubię słowa, co w piersiach obudzają dreszcze, Dlatego, że je miłość zrodziła prawdziwa; Lubię gniew tytanowy, co nie drży przed niczem, I Helikon rozburza, Jak lichą garść ziemi; Lubię boleść, gdy łzami przemawia krwawemi; Lubie zapal, ze zlotem od gromów obliczem! O wieszcze! … Przeczytaj wiersz


Wiktor Gomulicki

Ideał

Nie, nigdy tych piękności winietkowych roje, Wytwory schorowanej, wynędzniałej ery, Z nóżkami do ciżemek, z twarzą bladej cery – Nie zadowolą serca takiego jak moje. Niech Gavarni, ten malarz istot z chorym ciałem, Weźmie swoich suchotnic szczebiotliwe stada! Nie dla mnie z tego grona żadna róża blada, Żadna się z mym nie zrówna krwawy ideałem. … Przeczytaj wiersz


Charles Baudelaire

Piękno

Jam piękna, o śmiertelni, niby sen z granitu, A pierś ma, gdzie krwawiła niejedna pierś żywa, Jest dla poety źródłem, z którego wypływa Miłość wieczna i niema jak materia bytu. Króluję wśród lazurów jak Sfinks niezbadany, Biel serca łączę z śniegiem łabędziego puchu; Niszczącego harmonię nienawidzę ruchu; I łzy są dla mnie obce, i śmiech … Przeczytaj wiersz


Charles Baudelaire

Oczy

Kiedy tylko otworzę oczy, to Cię widzę. Włochy, Grecja i Egipt — to wszystko daremne. Całemu światu dzisiaj przyznać się nie wstydzę — Piękniejsze są Twe oczy, usta, włosy ciemne.   Czasami, upojony błękitem przeźroczy, Błądząc okiem po morzu słodkim i po niebie, Zapominam o wszystkim i zamykam oczy, A kiedy zamknę oczy — znowu … Przeczytaj wiersz


Antoni Słonimski

Do dziewczyny pragnącej się podobać

Nie wystarcza dziś uroda, ażeby robić podboje. Jeśli chcesz być miłowaną — uczyń wdzięcznem liczko twoje. Dowcip, dobry żart, wesołość — oto kobiety ozdoba. zalotność i zręczna mowa też się mężczyznom podoba. Na koniec niech twej piękności Sztuka wdzięków swoich doda Bez chęci by się podobać gaśnie dziś każda uroda…


Gajusz Petroniusz

Najpiękniejsza

Najpiękniejsza dziewczyna, gdy przy matki kolanie, Wtórzy Boże! o Boże! potém Panie! o Panie! Zmiłujże się nad krajém, zmiłujże się nad krajém, We łzach cichéj modlitwéj wciąż przed tobą się kajém. Najpiękniejsza dziewczyna, kiedy nikt jéj nie widzi, Kiedy płacze i skacze i tego się nie wstydzi. Nie wie czemu wesoła, nie wie czemu i … Przeczytaj wiersz


Teofil Lenartowicz

Wszystko co piękne

Wszystko co piękne jest przemija wykwint i zbrodnie dawnych czasów skrzętnie zebrane po muzeach niedbale śpiące na katedrach gotyk płynący z kolumn lasu Szlachetne miasta, ras przypływy siwe paryże czy marsylie żółtawe prędko trzeba żegnać wszystko co piękne i szczęśliwe wątłą przychylność zyska nieba i może trwać tak krótką chwilę Trwałość czym jest na świecie … Przeczytaj wiersz


Jerzy Zagórski

W drzwiach kawiarni

Jakieś słowa, które mnie dobiegły od sąsiedniego stolika, sprawiły, że spojrzałem ku drzwiom kawiarni. I ujrzałem ciało tak piękne, jakby je utworzył u szczytu mistrzostwa Eros ­ z radością modelując harmonijne członki, podnosząc wzrost, ze wzruszeniem kształtując twarz i zostawiając od dotknięcia swych palców czar szczególny na czole, na oczach, na wargach.


Konstandinos Kawafis