Drzewo przez Ignacy Krasicki Wielbił drzewo grzejąc się człowiek przy kominie. Rzekło drzewo:”Cóż po tym! – grzeje, ale ginie”. Twoja ocena Przeczytaj inne wiesze tego autora Dąb i dynia Do Pana Lucińskiego Pasterz i owce Doktor i zdrowie A czy godzi się spytać, najjaśniejszy panie? Człowiek i suknia Lew i zwierzęta Człowiek i wilk Do Pana Wojciecha (II) Dewotka Alegoria Chłop i cielę Szacowny starcze, iskierko ostatnia Do S.D.K.G. Dudek Czapla, ryby i rak Kot i kogut Szczęście to jest dla narodu Abuzei i Tair Ptaszki w klatce Bogdaj to panegiryk nadęty w arkuszach… Do M.H.K.K.W. Pijaństwo Do doktora Cóż nad spoczynek być może milszego Wół minister Komar i mucha Jagnię i wilcy Bogdaj przebywać w osiemnastym wieku! Do ks. Adama Naruszewicza, o pisaniu historii Ignacy Krasicki • Fraszki – Ignacy Krasicki • Wiersze o drzewach • Wiersze o ogniu
