Chłop stojący zazdrościł siedzącemu panu
Lepszego stanu:
I lżył niebiosy
Za takie losy
Myślą zuchwałą,
Iż jednym nadto dają, drugim nadto mało.
Rzekł w tym Jowisz: „On chory, a ty jesteś zdrowy,
Lecz masz wybór gotowy.
Chcesz bogactw? Będziesz je miał, lecz pedogrę razem.”
Uszczęśliwion wyrazem
Przyjął chłop złoto, ale legł kulawy.
Wesół był zrazu, lecz gdy ból żwawy
Coraz bardziej dokuczał,
Chłop narzekał i mruczał,
A winując się o to,
Rzekł: „Jowiszu, wróć zdrowie, a weź sobie złoto!”
Z uskutecznieniem Jowisz się nie bawił:
Odjął bogactwa, pedogrę zostawił.