Staffa

Nawet Aladyna dziwy, Wszystkie moce sztuk straszliwych Nie zdołały nigdy stworzyć – W śnie czy w jawie – takiej wizji. Nawet Jan, apostoł święty, Co na Patmos, w samym wirze Swojej męki, widział siedem Złotych świątyń, zbudowanych W głębi nieba – nawet on Nigdy w życiu swym nie stanął Pod sklepieniem takich gmachów. I ujrzałem … Przeczytaj wiersz


John Keats

Hyperion

Księga I W głębokich mrokach posępnej doliny, Zdala od świeżych oddechów poranka, Żarów południa i gwiazdy wieczornej, Usiadł Saturnus, jako głaz, spokojny I tak milczący, jak owo milczenie, Co go otacza wokoło; nad głową Las mu się zwieszał na lesie, jak ciemna Chmura na chmurze. Ani jeden tutaj Nie wkradł się powiew, tyle sił mający, … Przeczytaj wiersz


John Keats

Wiersze

Nieodczuty, niewidziany, bezsłowy Odchodzę od mojej królowej; Jej ramiona srebrny sen obezwładnił. W ich uścisku, wiążącym przez chwilę, Przyzwolenia lub szaleństwa ile Okrutnego – któż to wie, któż odgadnie? Te powieki gładkie jak z jedwabiu! Te wargi wilgotne, co wabią W dojrzałej ciszy dźwięków słodkimi cieniami! W ucho mej wyobraźni sennej Wsączają prawdy cenne, Że … Przeczytaj wiersz


John Keats

Gdy śmierci chłód

Gdy śmierci chłód dotknie cierpiącéj gliny, Dokąd się duch ma nieśmiertelny zwrócić, Gdy ani skon, ni ziemskie dlań dziedziny, A lichy proch musi za sobą rzucić? Czy z ciała więź odtąd wyswobodzony Przez nieba mknie z planety każdéj tokiem? Czy sobą świat wypełnia nieskończony, Jak gdyby był dlań wszechwidzącém okiem? Bez granic, form, — istność … Przeczytaj wiersz


George Gordon Byron

Smutek księżyca

Czegoś leniwiej księżyc dziś wieczorem marzy; Jak piękność, co w poduszek licznych tonąc puchy, Nim zaśnie — pieści rączką, z zadumą na twarzy, Pierś swą roztargnionemi, leciutkiemi ruchy. Na atłasowych grzbietach pięknej chmur lawiny, On dziś — jak konający — w długich spazmach tonie, Lub okiem ściga białych obłoczków seciny, Które płyną jak kwiecie przez … Przeczytaj wiersz


Charles Baudelaire

Z chwilą kiedy poezja wyzwoliła się…

Z chwilą kiedy poezja wyzwoliła się powoli z utartych form rytmicznych i przestała być szeregiem wypracowań na zadane tematy, jak również bebechowo-wstrząsowym krzykiem, czy nawet rykiem na temat różnych uczuć życiowych, otworzył się niezmiernie szeroki horyzont czystej formy, podobnie jak to się stało w malarstwie przez pozwolenie sobie na dowolną deformację świata zewnętrznego. Wprowadzenie życiowego … Przeczytaj wiersz


Stanisław Ignacy Witkiewicz

Dla chorych diabłów

Dla chorych diabłów, przewrotnych aniołów Szpital wariatów, za którego próg Nie przejdzie mędrzec ani książę liczb. Tam już na wieki oddać się czarnemu Którego zrodziła góra ognista, i tam pozostać – biała jako glista Pozostać wierną bóstwu nieznanemu W przepięknej małpy uściskach się miotać Słuchając ciszy międzygwiezdnych ech Patrzeć na męki i krew czarną żłopać … Przeczytaj wiersz


Stanisław Ignacy Witkiewicz

Jak drogą dla mnie chwila

Jak drogą dla mnie chwila, gdy dzień gaśnie, Gdy blask swój stapia z cichą mórz głębiną, Przeszłość się wówczas ściele na te jaśnie, W sennym wieczorze jej westchnienia giną. Patrząc na bezmiar wody, co się pali Łagodną smugą zachodniego złota, Czuję, że gdzieś tam kryje się w oddali Wyspa spokoju, ma cicha tęsknota.


Thomas Moore

Zraniona ma łanio

Zraniona ma łanio, śród innych ty łon Nie szukaj spoczynku, tu przy mnie twój skon. Odbiegło cię stado, nie tęsknij już doń, Mój uśmiech ci został, me serce i dłoń. Nie wiecznie-ż trwa miłość — któż głosi jej kres? W sromocie czy w sławie, śród uciech czy łez!? Nie badam, nie pytam, czyś pełna jest … Przeczytaj wiersz


Thomas Moore

O cudzie, gdy błękity

O cudzie, gdy błękity, Lśniąc w zorzy złotolitej, Rzucają blaski Na miecze, kaski, Na piór rozwiane kity. Gdy serce w łonie rośnie, Gdy surmy grzmią rozgłośnie. I rzeszę młodą Ku śmierci wiodą W gardzącej tchórzem wiośnie. O cudzie, gdy błękity, Lśniąc w zorzy złotolitej, Rzucają blaski Na miecze, kaski, Na piór rozwiane kity. Lecz to … Przeczytaj wiersz


Thomas Moore

Piosnka irlandzka

Miłość, o Luba, mieszka wraz z tobą, Na twoich licach widzę jej łoże; Nie – na tych licach, zbladłych żałobą, Miłość róż świeżych znaleźć nie może. Ale nie zawsze różane twarze Miłość obiera za tron dla siebie, Patrz!… w moim sercu są jej ołtarze, Tu ona żyje, żyje dla ciebie. Luba! w twych oczach miłość … Przeczytaj wiersz


Thomas Moore

Melodia irlandzka

Tu jest altana, którą tak lubiła, I drzewo, które sadziła, I harfa, w której za przelotem ręki Uśpione budziła dźwięki! Różami cała pokryła się niwa, A czyjaż dłoń je pozrywa? Przebrzmiałe piosnki echa nie utrudzą: Czyjeż je usta rozbudzą? Tu jest altana, którą tak lubiła, I drzewo, które sadziła, I harfa, w której za przelotem … Przeczytaj wiersz


Thomas Moore

Do Kasi

Im pilniej na twe oblicze nadobne Patrzę i na oczy twe gwiazdom podobne, Tem mię srodzej palą płomienie miłości! Dla Boga, daj ratunek: ginę w tej ciężkości! O wdzięczne stworzenie, pani urodziwa, Bacz to, że dla ciebie serce me omdlewa, Cierpiąc niewymowny żal i dolegliwości: Dla Boga, daj ratunek: ginę w tej ciężkości! Ustawne wzdychanie, … Przeczytaj wiersz


Mikołaj Sęp Szarzyński

SONET VI

Do Pana Mikołaja Tomickiego Tomicki, jeśli nie ganią owego, Który ku chwale świeci lampą onej W sobie chwalebnej, świętej, niezmierzonej Światłości, światła skąd jasność każdego, Nie będę nazwan lekkiem od żadnego, Bym sławił piękność w tobie doświadczonej Kożdemu cnoty. Jeno, żem uczonej Mało pił wody, nie śmiem się jąć tego. Chęć przyjmi wdzięcznie – na … Przeczytaj wiersz


Mikołaj Sęp Szarzyński

Do jednego

Głupie i próżno swą głowę psujesz, Jeśliże gwałtem w tym usiłujesz, Byś się podobał we wszem każdemu: Pan, co mógł wszytko, nie zdołał temu. Nic to, iżeś jest u tanich tani, Przestawaj na tem, że cie nie gani Choć mały poczet ludu bacznego. Więc ty dla zdania gminu prostego Masz puścić cnoty zabawę świętą I … Przeczytaj wiersz


Mikołaj Sęp Szarzyński

Frasunek

Nigdy takowych mąk nie ucierpiało, Jeśliże było serce, co pałało Płomieniem wściekłem dla możnej Junony, Władającego gromem pana żony, Jakież nieszczęsne serce me używa. Fortunna miłość, co z nadzieją bywa! Ale piekielne ciężkości przechodzi, Gdy z nią wątpliwość bojaźliwa chodzi. Cóż ja mam czynić, w taką miłość wdany? Kto tak szkodliwe może zleczyć rany, Gdy … Przeczytaj wiersz


Mikołaj Sęp Szarzyński

O bożej opatrzności na świecie

Nie trafunek przygodny ludzkie sprawy rządzi: I fortunę szaloną, choć upornie błądzi, Chełzna[1] twardym munsztukiem twego moc zrządzenia, O mądrości, wszystkiego żywocie stworzenia! Lutość i sprawiedliwość — wszytkie twoje sprawy, A przed twemi oczyma i lewy i prawy. Więc temu i to zdrowo, co sie zda, że szkodzi Tamtemu, i to wadzi, co mu żywot … Przeczytaj wiersz


Mikołaj Sęp Szarzyński

Pieśń o Frydruszu

KTÓRY POD SOKALEM ZABIT OD TATARÓW ROKU PAŃSKIEGO 1519. Umysł stateczny i w cnotach gruntowny Kto ma od Boga, żywie świętym rowny; Nietylko wytrwa głos szczęścia surowy, Ale i łaską wzgardzić jest gotowy. Tysiąc przykładów! Ale dostateczny Słów moich świadek sam Frydrusz serdeczny; Który to sprawił, że sie mniej wstydamy Blizny, prze upór co nieszczęścia … Przeczytaj wiersz


Mikołaj Sęp Szarzyński