Pozdrawiam cię, zakątku oddalony, O, schronienie spokoju, trudów i natchnienia, Gdzie płynie potok moich dni niedostrzeżony Na łonie szczęścia, zapomnienia. Twój jestem – zamieniłem zwodnic dwór występny, Ułudy świetnych zabaw, ucztowania Na spokojny szum dębów, na cichych traw kępy, Na swobodną bezczynność, siostrę rozmyślania. Twój jestem – miłe mi ogrodu mroki Z rzeźwiącym chłodem i … Przeczytaj wiersz
O, jeśli prawdą jest, że nocą, Gdy żywych błogi sen ogarnie, A blaski luny zamigocą I płyty srebrzą się cmentarne; Gdy prawdą jest, że trumien wieka Wtedy podnoszą się w mogile, Przyzywam luby cień, Leilę: Przyjdź do mnie! zjaw się! czekam! czekam! Maro miłości ukochana, W dawnej postaci przyjdź cudownej, Jak dzień zimowy nieskalana, Zastygła … Przeczytaj wiersz
Czyś widział dziewczę, gdy na skale Stanęło w bieli nad falami I gdy w burzowej mgle zuchwale Morze droczyło się z brzegami. Gdy ją raz po raz grom oplatał Wstęgą świetlistą i czerwoną I wiatr borykał się i latał Z ulatującą jej zasłoną? Piękne są we mgle morskie fale, Kiedy się z nieba błysk wynurzy, … Przeczytaj wiersz
Pędzą chmury, walą chmury, Niewidomie księżyc mży, Na śnieg lotny prósząc z góry; Mętne niebo, mętne mgły. Jadę, jadę w dal bezbrzeżną, Dzyń-dzyń-dzyń dzwoneczka dźwięk, Strasznie, strasznie w tę noc śnieżną! Rośnie pustka, rośnie lęk. „Jazda, stary!” – „Dobrodzieju, Konie ledwie zipią już, Zamieć mi powieki skleja, Drogi zmiotło, ani rusz. Wokół mrok, choć wykol … Przeczytaj wiersz
Szalonych lat rozkosze i biesiady Na duszy mej pijanym ciążą czadem. Ale jak wino – smutek dawnych dni Im starszy jest, tym mocniej szumi w krwi. Przede mną mrok. Mozół i ból mi wróżą Morza przyszłości, kołysane burzą. Lecz ja umierać nie chcę, przyjaciele! Chcę żyć, by myśleć! Żyć, by cierpieć wiele! I wiem, że … Przeczytaj wiersz
Kwiat zasuszony i bezwonny Znalazłem w książce z dawnych lat, I głos marzenia nieuchronny Już się do mej duszy wkradł. Gdzie kwitnął? Jakiej wiosny zaznał? Czy długo kwitnął? Kto go rwał? Czy go zerwała dłoń przyjazna? I po co w książce leżeć miał? Czy na pamiątkę czułej schadzki, Czy znaczyć miał rozłąki ból, Czy był … Przeczytaj wiersz
Głos mój dla ciebie tkliwy jest i rzewny, Zakłóca ciszę nocną głos mój śpiewny. Przy łożu świeca smętna w tej godzinie Pali się; wierszy moich strumień płynie, Miłości strumień pełny twych uroków, Przede mną oczy twoje błyszczą w mroku I brzmienie słów odzywa się w pokojach: – Mój miły… kocham cię… jam twoja… twoja…
Ostatni raz twą postać miłą Ważę się myślą tulić dziś I wskrzeszać sny serdeczną siłą, Żałością tkliwą i wstydliwą O twej miłości budzić myśl. Mijają lata – i niestety Zmieniają świat, zmieniają nas! W mogilnym mroku, w głębi Lety widzi cię dzisiaj wzrok poety, Lecz i poeta tobie zgasł. Więc mego serca pożegnanie Przyjmij, daleka! … Przeczytaj wiersz
Kochałem panią – i miłości mojej Może się jeszcze resztki w duszy tlą, Lecz niech to pani już nie niepokoi, Nie chcę cię smucić nawet myślą tą. Kochałem bez nadziei i w pokorze, W męce zazdrości, nieśmiałości, trwóg, Tak czule, tak prawdziwie – że daj Boże, Aby cię inny tak pokochać mógł.
Pismo kochania, żegnaj! ona rozkazała… Jak długom się ociągał! ręka się wzbraniała Cały skarb pociech moich na płomień przynosić. Gorej, pismo kochania: nastał już czas… dosyć! Jużem gotów: ma dusza na nic nie jest baczną: Już chciwe ognie karty twe ogarniać zaczną. Chwilę… już gore… bucha… kłębami lekkimi Dymek wijąc się gubi wraz z modły … Przeczytaj wiersz
Kiedy miłośnym upojony szałem, Milcząc, w zachwycie, przed tobą klęczałem, Pewny, że niebo oglądam na jawie — Ty wiesz, najdroższa, czym myślał o sławie! Ty wiesz, że szczęściem wzgardziwszy kłamanem, Ułudą świata, czczem poety mianem, Pełen znużenia, równiem był zdrętwiały Na zgrzyt szyderstwa i na dźwięk pochwały. Mógłżem się wrzawą wzruszać oddaloną, Gdy ty, swą … Przeczytaj wiersz
Ty więdniesz, ale milczysz; smutek cię pożera; Na ustach twych dziewiczych mdły uśmiech zamiera. Dawno igłą twą wzorów i kwiatów na płótnie Nie ożywiałaś. Lubisz ty w milczeniu, smutnie, Cierpieć. O na cierpieniu znam się ja dziewiczem! Dawno me oczy w duszy twej czytały: niczem Miłości nie utaisz: my kochamy sami; Miłość, czułe dziewice, również … Przeczytaj wiersz
Tam gdzie morze pianą miota, O milczący wiecznie głaz, Gdzie miesiąca tarcza złota, W ciepłem świetle kąpie nas, Gdzie haremu wabią łoża, W których Turczyn błogo śni: Tam hurysa cudna, hoża, Ten talizman dała mi. I z twarzyczką uśmiechniętą Tak prosiła, „chroń go, chroń! W nim moc czarów ci zaklętą Kochająca daje dłoń. Od złej … Przeczytaj wiersz
Niebo chmurne, mgła się wije, Mroźny wicher śniegiem miecie, I — to jak zwierz dziki wyje To rozszlocha się jak dziecię. To rozrywa dach słomiany, I nad ścielą śwista, huka, To jak pątnik zabłąkany W okieneczko do nas stuka. W naszej chatce pusto, ciemno, I niejedna w ścianie szpara, Czegóż siedząc w kącie ze mną, … Przeczytaj wiersz
Na nocy gwar, Tchnie zefir czar, Wśród fal, Mknie w dal! Gwadalkwiwir. Miesiąc w złotym blasku tonie, Cyt, gitary struny drżą — Młoda donna na balkonie, Lekko wsparła postać swą. Na nocy gwar, Tchnie zefir czar, Wśród fal, Mknie w dal, Gwadalkwiwir! O! aniele mój skrzydlaty, Zrzuć mantylę, gwiazdką spłyń! Przez żelazne ganku kraty, Białą … Przeczytaj wiersz
Nad jeziorem, w dzikiej głuszy, Mnich jakiś z wygód wyzuty, Wśród postu — modlitw — pokuty, Szukał zbawienia dla duszy. Już, już motyką ubogą, Kopał starzec grób dla siebie, I li-tylko o śmierć błogą Upraszał świętych tam w Niebie. Raz kiedy, latem, u progu Pochylonej swojej chatki, Pustelnik myślał o Bogu, A dnia schodziły ostatki: … Przeczytaj wiersz
W dolinie potok spieniony, W górach szumi wicher dziki, Zadrzémał kozak znużony, Wsparłszy się na drzewcu piki; Nie śpij kozaku! bo niedaleko Czeczeniec chodzi nad rzeką. Kozak czajką chyżo płynie, Wlecze po dnie rzeczném sieci; Ah! potoniesz ty w głębinie, Jak toną maleńkie dzieci Sierpniową kąpiąc się spieką, Czeczeniec chodzi nad rzeką. Na wybrzeżach silnéj … Przeczytaj wiersz
U drzwi edenu anioł tkliwy Opuścił głowę swą promienną, A szatan chmurny i burzliwy Nad bezdnią, piekieł latał ciemną. I duch przeczący, duch zwątpienia Na ducha światła patrzał bacznie, Mimowolnego rozczulenia Doznając pierwszy raz nieznacznie. „Ach, przebacz!“ — rzekł on — „jam cię widział — I tyś mi jaśniał niedaremnie: Nie wszystkom w świecie nienawidział, Nie … Przeczytaj wiersz
Kiedy dla śmiertelników ucichną dnia gwary I noc, wpół-przejrzystą szatę Rozciągając nad głuchej stolicy obszary, Spuszcza sen, trudów zapłatę: Wtenczas mnie samotnemu rozmyślań godziny W ciszy leniwo się wleką, Wtenczas mnie ukąszenia serdecznej gadziny Bezczynnemu srożej pieką. Mary wrą w myśli, którą tęsknota przytłacza I trosk oblegają roje; Wtenczas i Przypomnienie w milczeniu roztacza Przede … Przeczytaj wiersz