Wiersze edukacyjne dla dzieci
Złodziej niegdy się ożeniał A sąsiadów k swadźbie wezwał, Którzy się tam weselili, Tańcowali, jedli, pili. Aż jeden mąż starszy rzecze: „Szalenie się weselicie: Wiele złego sam podziałał, A cóż, gdy będzie dzieci miał! Słońce niegdy toż działało, Iż się też ożenić chciało; Ziemia tę rzecz zrozumiała, Tego dopuścić nie chciała, Rzekąc: ŤDosyć mam ciężkości, … Przeczytaj wiersz
Lubi zajść do kuchni tata, Babcia, mama to się wie, Mały brat, co ma trzy lata, A nie braknie tam i mnie. Nasza kuchnia, trzeba wiedzieć, Od czystości cała lśni. Jak przyjemnie tu posiedzieć Na stołeczku koło drzwi Piecyk biały, kran, lodówka, W tej lodówce w kostkach lód, A od wczoraj jest wirówka – I … Przeczytaj wiersz
Książka nas uczy, książka cieszy, czasem zadziwi nas niemało albo po prostu tak rozśmieszy, jakby się dobry żart słyszało. Książka też mądrze nam doradza, różne wskazówki, wzory daje. Książka w szeroki świat wprowadza, dalekie z nami zwiedza kraje. Lubimy książkę – przyjaciółkę. Wiesz, co ci powiem? Nie odwlekaj. Masz trochę czasu? Spójrz na półkę, sięgnij … Przeczytaj wiersz
Ucz się dziecino! masz książkę cudną! Nauka starczy za wszystkie skarby! Chociaż to niby trochę przytrudno, Odrazu ująć figielki w karby! Lecz jak się wdrożysz kochane dziecię, To z książką dalej pójdzie ci łatwo: Zawsze początek trudny na świecie, A bez mozołu nic niema dziatwo! Lecz się tak pracą nie trwóż dalece, Nauka pójdzie łatwo: … Przeczytaj wiersz
Ludwiniu! która godzina? Mówiła matka da syna. Ludwiś biegnie do zegara. Zegarowi ma bydź wiara. Patrzy…. wskazuje dziewiątą. Dzwoni… słucha… bije piątą. O! doprawdy, powiem mamie, Wszakto stary zegar kłamie. I powiada rzecz całą. Potrzeba go naprawić, bo mu się coś stało. Rzekła mama Ludwisiowi. Lecz człowiek, co inaczéj czyni niźli mowi, Nie ma szacunku … Przeczytaj wiersz
Na co ja się mam uczyć, rzekł Michaś do siebie. Ach! wolałbym już pościć o wodzie i chlebie, Tylu sobie chłopczyków tak swobodnie biega, Tak się wesoło bawią, nic im niedołęga, A mnie się każą uczyć! i to nie wiem za co? Jakby się to zdało na co… Ale ktoś z boku słuchając tej mowy, … Przeczytaj wiersz
Srebrny i szklany, dwa kubeczki nowe Zaczęły z sobą rozmowę. Srebrny rzekł: Ze mnie każdy zapewne pić woli. Szklany mu opowiadać coś zaczął powoli; Gdy ktoś spragniony szukając ochłody, Widząc nalane kubki, chciał się napić wody. O! ze srebrnego nie chcę! głośno się odzywa; Bo może się w nim woda nieczysta ukrywa. Wolę pić ze … Przeczytaj wiersz
Z pracującéj wiewiórki czyniono raz śmiechy, Że zamiast zjeść, tak skrzętnie chowała orzechy; A ona rzecze na to: Ten, co wiecie drzémie, Nie będzie miał co jeść w zimie. I z tym będzie nieinaczéj, Kto z młodu czas marnuje, na starość nie baczy.
Skrzywdzonego kota nie mijam i psa z kulawą nogą, ani motyla leżącego na szynach. Nie mijam ptaka z połamanym skrzydłem, zerwany kwiat odnoszę do domu, nad zbłąkaną mrówką się schylam. I gdy słyszę w gwiazdach szum odrzutowca, myślę: dlaczego w epoce atomu ludzie tak często mają podstępny krok kocich łap, psim zębem patrzą na siebie … Przeczytaj wiersz
Idziemy na przechadzkę, hej piesku, chodź z nami! — Chętniebym poszedł z panami, Ale nie mogę. My nie w daleką idziemy drogę. — Nie, nie, paniczu, nie mogę. Dom sam zostawić byłoby nieładnie, A nuż go złodziej napadnie? I poszli. Pies zazdrośnie spoglądał za niemi. I długo, długo leżał przed drzwiami na ziemi. Potem powstał … Przeczytaj wiersz
Onego czasu, gdy Sędzioły zmiatał i odmładzał trawy, Gdy poczynało karmy brakować w stodole, Poszły bydlęta żywić się na pole. Pewny wilk także wtedy spacyjerem chodził, Który się całą zimę rozmyślaniem bawił, Wielki post wiernie odprawił, Przez co się wielce wygłodził. Po zejściu więc skorupy bieżąc koło błonia, Ujrzał na czarny korzeń puszczonego konia. Co … Przeczytaj wiersz
Gdy w piersi twej zbudzi się iskra boża I w płomień się rozdmucha, jak wschodząca zorza, Gdy w duszy twej tęsknota ci zajęczy Za wszystkim, co ze słońca i z tęczy; Jeżeli wtedy ogniem tym wielki i święty Zapragniesz rzucić się w życia odmęty, Z żywiołem się pieścić, ramieniem go pruć, Każdą jego kroplę przy … Przeczytaj wiersz
Dziateczki, rzecze ojciec, oto jest węzełek, Kto go rozwiąże, ten nie pożałuje. To i to główką kiwa i próbuje, A nawet mały Pawełek. Nie można go rozwiązać, mówią; trudna rada; Choćby się dwa dni męczyć, nic nie nada. Lecz cierpli wszego Pawełka chęć bierze; Wziął się więc do dzieła szczerze. Nie nadaremna była jego praca, … Przeczytaj wiersz
Źle ten czyni, kto cudzą rzecz sobie przyswoił. W pióra się pawie dudek ustroił I w tej postawie Wszedł między pawie. Poznały zdrajcy świeże rozboje: Postradał cudze i stracił swoje. Z tej więc pobudki Wrócił, gdzie dudki, A te w śmiech z niego: „Chciałeś cudzego, Dobrze ci tak i nicht cię żałować nie może — … Przeczytaj wiersz
Bogdaj przebywać w osiemnastym wieku! Może, iż w przyszłym jeszcze lepiej będzie; Cieszyć się z tego, co dzierżysz, człowieku, To jest najlepiej w przyrodzonym rzędzie; Achilles, Cezar — wielcy ludzie byli, Jednakże kawy z śmietanką nie pili. Wielcy! cóż z tego? ja im nie zazdroszczę — Byli, ja jestem. Śpię, piję i jadam; Przebiorę miarę, … Przeczytaj wiersz
Chmiel chciał się ziemią sunąć, bo mu to niemiło Było, Iż musiał szukać wsparcia i pomocy. Szedł więc o swojej mocy I rozciągnął się dosyć … Ale cóż się stało? Liście żółkniało, Kwiat był wąski, Schły gałązki; Już i drzeń od wilgoci zaczynał się psować. Trzeba się było ratować: Gdzież się piąć? Były żerdzie, ale … Przeczytaj wiersz
Gdy pełzną dwa zaskrońce, Z nich każdy ogon ma. To jasne jest jak słońce I jak dwa razy dwa. Gdy wierzgnąć kogoś koń chce, W tył wierzga, a nie w przód. To jasne jest jak słońce, To proste jest jak drut. Kij zawsze ma dwa końce, A sroka nogi dwie, To jasne jest jak słońce … Przeczytaj wiersz