Wody nas uczy pragnienie
Wody nas uczy pragnienie, Lądu – morskie przestrzenie, Uniesień – bólu wiek, Pokoju – opowieść o bitwach, Miłości – nadgrobna modlitwa – A ptaków – śnieg.
Wody nas uczy pragnienie, Lądu – morskie przestrzenie, Uniesień – bólu wiek, Pokoju – opowieść o bitwach, Miłości – nadgrobna modlitwa – A ptaków – śnieg.
Trawy takiej zielonej, chmur tak czarnych nie ma, Jeżeli na nie spojrzeć zwykłymi oczyma, Ni świętych barokowych jak z pogiętej blachy, Nie znajdziesz Berniniego płaczącej Teresy, Jak łamie swoje ręce w mistyczne floresy, I nigdy się nie chwiały jak z El Greca gmachy. Nie było go: Adama cudnego bez winy, Co wznosi dłoń bezwolną znad … Przeczytaj wiersz
Korzeń jest jeden, choć liści tysiące. Przez cały zakłamany młodości dzień Kąpałem swoje kwiaty, swoje liście w słońcu, Teraz się mogę w prawdy usunąć cień
Któż może jeszcze wierzyć w Boga już kosmonauci przeszukali niebo pod każdą gwiazdę jak pod krzesło zaglądali Daremnie patrzą w górę łzawe oczy ikon drapią się w niebo wieże i kopuły krzyczą dżamije synagogi w dwudziestym wieku wierzą w Boga tylko starcy Jeden sentymentalny staruch Einstein niezdarnie grał na skrzypcach chodził boso i rozmawiał z … Przeczytaj wiersz
Każdy człek głowę, każda głowa swe ma zdanie, Skąd w rzeczach pospolitych wielkie zamieszanie; Łacniej bowiem zegarek z starym zgodzić nowy, Niż upome przy swoim rozumieniu głowy. Pycha tego przyczyną, że choć z jawną szkodą, Wprzód racyjami, potym rogami się bodą. Cóż gdzie się o pieniądze cudze zgodzą zwajcy! Bo nic nie masz trudnego złotej … Przeczytaj wiersz
Wyspa na której wszystko się wyjaśnia. Tu można stanąć na gruncie dowodów. Nie ma dróg innych oprócz drogi dojścia. Krzaki aż uginają się od odpowiedzi. Rośnie tu drzewo Słusznego Domysłu o rozwikłanych wiecznie gałęziach. Olśniewająco proste drzewo Zrozumienia przy źródle, co się zwie Ach Więc To Tak. Im dalej w las, tym szerzej się otwiera … Przeczytaj wiersz
O wiedzo, prawa córko dni dawno minionych, Która bystrym spojrzeniem zmieniasz wszelką istność! Czemu w serce poety zatapiasz swe szpony Jak sęp, którego skrzydłem twarda rzeczywistość? Jakże cię mam pokochać, jak twą mądrość cenić, Skoro w jego wędrówkach jesteś mu wędzidłem I bronisz skarbów nieba, co w blaskach się mieni, Choć już uniósł się w … Przeczytaj wiersz
To nieprawda, że zjadłem rozumy, nim doszedłem do lat dziewiętnastu, Zasłuchany w wiosenne poszumy, rodzinnemu dziwiłem się miastu, W nowe barwy, w nagle skojarzenia uwikłany, nieprzytomny chłopak – iłem rzucał na trotuar cienia, tyłem prochu w tym mieście ukochał. Dzień witając furkotem rolety, gestem w oknie i słowem niedbałem – nauczyły mnie mądre kobiety, że … Przeczytaj wiersz
Ale jak ostrzec mądrych jak przestrzec ich przed własną mądrością przed chłodnym spokojem moralistów Jak ostrzec tych którzy podzielili już świat na czarne i białe którzy już wpakowali do piekeł potępionych rozpoznając ich po kolorze lepiej od samego Pana Boga Już nie potrafią nikogo ułaskawic nikomu przebaczyć specjaliści od dobra i zła Jak ostrzec konsekwentnych … Przeczytaj wiersz
Nigdy nie dowiem się czy widzisz tak samo jak ja żółty łubin Czy tak jak ja czujesz jego aksamitny zapach Nie przekonam się czy tak samo słyszysz szelest skrzydeł sowy Nie sprawdzę czy odczuwasz to samo co ja głaszcząc kosmatą owcę Nigdy nie dowiem się tego choćbym oglądała twoje palce pod słońce albo dotykała ich … Przeczytaj wiersz