Twoja ocena

Rezygnacja

I ja w Arkadji byłem w dniach zarania! I mnie, w kołysce nad czołem — Przyroda sojusz przysięgła zbratania — I ja w Arkadji byłem w dniach zarania — Choć nic stąd — prócz łez nie wziąłem! Raz tylko wiosna kwieciem życie ściele! Dni moich kwiaty opadły — I Bóg milczenia, płaczcie przyjaciele! Pochodnię moją … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Gody zwycięzców

GODY ZWYCIĘZCÓW, CZYLI POWRÓT GREKÓW Z POD TROI.   Pusta Troi okolica, W proch Priamów zburzon gród: Lecz zwycięzców smutne lica, Na żegludze w pośród wód, Rozjaśniło czucia wrzące, Gdy radośni widzą już, Rospiętrzone, zieleniące, Swe rodzinne brzegi wzdłuż. „A więc swoim na witanie, Nim rodzinnych dotkniem gór, Niech rozgłośny, raźny chór Z Hellesponckich wód … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Graf Habsburg

W Akwisgranie, w zamkowych komnatach, Namaszczalna cesarska biesiada. Cesarz Rudolf, w obrzędnych swych szatach, Tron wzniesiony u stołu zasiada. Falcgraf Reński na złocie mu kraje, Puhar z winem król Czeski podaje; Wszyscy siedmiu wyborcy cesarza, Jak w krąg słońca chór planet niebieskich, W złotych mitrach, w purpurach królewskich, Stoją kołem przy tronie mocarza. I z … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Na przewiezienie dzieł sztuki do Paryża

Co myśl Greków tu stworzyła, Niechaj Franków butna siła Wlecze nad Sekwanny prąd! I w przybytkach swych Muzeów, Niech bogactwem swych trofeów Zachodni zachwyca lad! Wiecznie milczeć jemu będą, Nigdy w koło nie zasiędą Wieńcem życia, rzewnie, wraz Temu tylko Muza płonie, Kto w gorącem niósł ją łonie — Wandalowi posąg — głaz! tłumaczenie Władysław … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Kassandra

Radość była w Troi murach, Póki gród w swej chwale stał, W niebo wzięty dźwięk na chmurach, Z złotych strun polotem brzmiał. — Rycerz każdy w dzień spoczynku Już odrzucił krwawą broń, Bo Pelida w upominku, Wziął Priama córy dłoń — I z wawrzynu gałęziami, W szat godowych stroju lud Ku świątyniom swym tłumami Bratnio … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Tęsknota

Gdybym z posad tej doliny, Odzianej w tuman mgły sinej, Znalazł wyjście w inne niwy, Ach! jakże byłbym szczęśliwy! Tam, postrzegam śliczny wzgórek Wiecznie młody i zielony. Kilka lotek, kilka piórek, Niosłyby mnie w wzgórka strony. Dźwięk harmonii ucho słyszy, Tony, słodkiej niebios ciszy; Lekki wietrzyk ku tej stronie Balsamiczne niesie wonie. Złoty owoc, co … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Oda do radości

Do radości O, radości, iskro bogów, Elizejskich błoń dziewico, Wchodzim do twych świętych progów Z pełną ogniów twych źrenicą. Co czas rozprzągł i zwyczaje, Czarodziejstwo twoje sprzęgu; Braćmi cały świat się staje, Kędy błogi lot twój sięga.   Chór. Obramieńcie się miliony! Pocałunek całej ziemi! Bracia, za gwiazdami temi Ojciec mieszka uwielbiony. Kto otrzymał z … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Światło i ciepło

Dzielny młodzieniec między świeckie zgraje, Wychodzi pełen otuchy, A co mu tylko wnętrzne marzą duchy, To się i zewnątrz wydaje. Pędzi więc, ogniem niebieskim karmiony. Pędzi za prawdą, śmiałemi ramiony. Ale, niestety, skoro wszystko zważy, Wszystko — nic, lub drobność licha, Wtenczas, choć środkiem gminu się popycha, Siebie tylko ma na straży; I serce dumne … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Amalja

Najpiękniejsza, jako anioł z raju, Najpiękniejsza nad wszystkie dziewica; Wzrok jej luby, jako słońce w maju, Odstrzelone od modrych wód lica. Pocałunek jej, ach! nektar boski! Jako płomień gubi się w płomieniu, Jak dwóch fletów żeniących się głoski, Ku rajskiemu nastrojone pieniu. Serce z sercem zbiega, zlatuje się, ściska, Lice z licem zbiega się, drży, … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Rękawiczka

RĘKAWICZKA. POWIASTKA. (s Szyllera).   Chcąc bydź widzem dzikich bojów Już u źwierzyńca podwojów, Król zasiada. Przy nim xiążęta i panowie Rada, A gdzie wzniosły krążył ganek Rycerze obok kochanek. Król skinął palcem, zaczęto igrzysko Spadły wrzeciądze; ogromne lwisko, Zwolna się toczy, Podnosi czoło, Milczkiem obraca oczy Wokoło, I ziewy rozdarł straszliwie, I kudły zatrząsł … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller