języki obce

przez

Bartosz Muszyński

teraz usta mam
pełne twojego języka, a
twoje – mój język wypełnia.

mimo, że – obce,
teraz i zawsze – obce,
ten dialog bez tłumacza
wiecznie trwać będzie.

Twoja ocena

Przeczytaj inne wiesze tego autora

Bartosz Muszyński

Wiersze popularnych poetów

Wrażenia z wycieczki do muzeum

A tu widzimy bohatera: jakże podobny w swym milczeniu do światła uśpionego teraz cieniem wspartego na ramieniu daty – co z kurzu szaf wyrasta. A tu widzimy rozstrzelanych: tak rozstrzelanych że aż żywych w takiej pamięci że słyszymy krew rozchlapaną na papierze i choć nie…

ODPRAWA

W przerwie między bankami jest gorący czerwiec, chwieją się wierzbówki. Możemy przejść przez nie, zostawiając wszystkie osobiste rzeczy na murku. A jak nas okradną — w sensacyjnej glorii, sam na sam z troskami, miotełką rumianku pod palcami stóp? Płomień przyszedł po nas, oddychał inaczej. Pod…

Wzgórze 146

Nie ma kwiatów są tylko niezwykłe znaki Poruszających się wśród niebieskich nocy Przed twoim wspomnieniem moja piękna Lou chylę się w uwielbieniu podobny niskich chmurom lipca Jest ono przy mnie jak zawrotnie biała głowa z gipsu obok złotej obręczy Pragnienia moje odchodzą w dal odwracając…