Bardzom Ci wdzięczna za pamięć, za książki, Za każde słowo przychylnie rzucone, Los mnie nie popsuł – ludzie nie kochali, Życie me smutne i wykolejone. Największem szczęściem byłoby dziś dla mnie, Bym twoją przyjaźń pozyskać umiała I wierzyć mogła, że w dalekim świecie, Jedna mi dusza życzliwa została. W wieczór zimowy, o późnej godzinie, Gdy … Przeczytaj wiersz
W przyjaźni bywaj stały — lecz zanim ją zawrzesz, Patrz dobrze w czyje ręce składasz to ogniwo, Byś nie żałował kiedyś, żeś kielich goryczy Własną ręką zgotował, jako zguby żniwo. Przyjaciel na to miano niechaj sam zasłuży. Nie żądaj wielkich czynów — bohaterów nie ma, Sądź raczej z małych rzeczy, prawie bez znaczenia, Są to … Przeczytaj wiersz
Kiedy mi los posagiem w świat Dawał swe dary: Młodości wdzięk, urody czar, Dostatek mienia, Słyszałam głos: «Błogosław ty Szczodre ofiary, Którymi Bóg poranny świt Twój opromienia. Bo oto dłoń przyjazną ci Podaję tobie I bratni duch za tobą w ślad Pójdzie przez życie — I otrze łzy, ukoi żal, Kiedy w żałobie, Straciwszy skarb … Przeczytaj wiersz
Nie masz teraz prawdziwej przyjaźni na świecie; Ostatni znam jej przykład w oszmiańskim powiecie. Tam żył Mieszek, kum Leszka, i kum Mieszka Leszek. Z tych, co to: gdzie ty, tam ja, – co moje, to twoje. Mówiono o nich. że gdy znaleźli orzeszek, Ziarnko dzielili na dwoje; Słowem, tacy przyjaciele, Jakich i wtenczas liczono niewiele. … Przeczytaj wiersz
Chodzi w szalu czerwonym i złotym. Przegląda się w owalu jeziora. Lecz jest chora. I nic nie wie o tym, że ją pochowają w tym szalu.
Piękna jest polska jesień w liściach złotych, W uśmiechach słońca bladych i łagodnych. Liść spada cicho jak złocisty motyl: Wieczór gwiaździsty jest rzeźwiąco chłodny Do lasu teraz iść bierze ochota: Ileż tam teraz z liści żółtych złota. Jesień jest złota, sny bywały złote I złote włosy, tudzież złote serca, Teraz sny z zdarzeń bardzo szarych … Przeczytaj wiersz
Jabłka świecą na drzewach jak węgle w popiele, wiatrak pęka ze śmiechu i powietrze miele. Jak na fryzie klasycznym dziewczyny dostojne z różowymi żądzami mężną wiodą wojnę. Już kasztan się osypał i ochłodły ranki; o, młody przyjacielu, poszukaj kochanki z małym domkiem, ogródkiem, sennym fortepianem, która by włosy twoje czesała nad ranem, z którą byś … Przeczytaj wiersz
Jesień to gwiazdy lecące z drzew. Liście jak węże syczą. Przewożą arki na drugi brzeg głowy obciętych księżyców. Ciągną kondukty przez zgasły czas – spróchniałe ichtiozaury. Jak wieko spada nieba trzask na biały wzrok umarłych. A on do stołu przykuty snem kamiennym jak klosz urny, widzi lodowce porosłe mchem i myśli, że to trumny.
O, jakie rzewne widowisko: Czerwone liście za oknami I cienie brzóz, płynące nisko Za odbitymi obłokami. Pies nie ujada. Zły i chory Omija cienie października, Na tykach ciepłe pomidory Są jak korale u indyka, Na babim lecie, zawieszonym Między drzewami jak antena, Żałośnie drga wyblakłym tonem Niepowtarzalna kantylena, Rzednąca trawa, blade dzwońce, Rozklekotane późne świerszcze, … Przeczytaj wiersz
Jesienią, jesienią Sady się rumienią; Czerwone jabłuszka Pomiędzy zielenią. Czerwone jabłuszka, Złociste gruszeczki Świecą się jak gwiazdy Pomiędzy listeczki. Pójdę ja się, pójdę Pokłonić jabłoni, Może mi jabłuszko W czapeczkę uroni! Pójdę ja do gruszy, Nastawię fartuszka, Może w niego spadnie Jaka śliczna gruszka! Jesienią, jesienią Sady się rumienią; Czerwone jabłuszka Pomiędzy zielenią.
W górze tyle gwiazd, w dole tyle miast. Gwiazdy miastom dają znać, że dzieci muszą spać… Ach śpij kochanie. Jeśli gwiazdkę z nieba chcesz, dostaniesz. Czego pragniesz daj mi znać, ja ci wszystko mogę dać. Więc dlaczego nie chcesz spać??? Ach, śpij, bo nocą, kiedy gwiazdy się na niebie złocą, wszystkie dzieci, nawet złe pogrążone … Przeczytaj wiersz
Królu mój, ty śpij, ty śpij, a ja królu mój, nie będę dzisiaj spał Kiedyś tam będziesz miał dorosłą duszę kiedyś tam, kiedyś tam ale dziś jesteś mały jak okruszek który los rzucił nam Królu mój, ty śpij, ty śpij, a ja królu mój, nie będę dzisiaj spał Kiedyś tam będziesz spodnie miał na szelkach … Przeczytaj wiersz
Aaa, kotki dwa Szarobure obydwa Jeden duży, drugi mały Oba mi się spodobały Aaa, kotki dwa Szarobure obydwa Nic nie będą robiły Tylko Ciebie bawiły Aaa, kotki dwa Szarobure obydwa Jeden duży, drugi mały Oba mi się spodobały Aaa, kotki dwa Szarobure obydwa Nic nie będą robiły Tylko Ciebie bawiły Aaa, aaa, aaa, aaa, aaa
W tym wichrze, nawałnicy przerażeni marynarze rzucili wszystko w odmęt. Pusty statek skierowali ku brzegom — na ocalenie. Lepiej nie znaleźć się w podobnym sztormie, nie myśleć ani na szerokich wodach, nie wyrzucać poza burtę ładunku. Słone jest morze. Z lękiem w sercu. Ale dla Nereusza i jego orszaku oddam w podarunku to, co posiadam. … Przeczytaj wiersz
Tak, Safo, bo inaczej przestanę cię kochać, pokaż się, wstań z łóżka, wyprostuj wymodlone ciało, wyrzuć te szaty z Chios i wykąp się jak czysta lilia w źródle, a Kleis niech przyniesie olejek cedrowy. Szafranowe odzienie wdziej i płaszcz purpurowy. A gdy ty będziesz się ubierała, uplotę dla twoich włosów kwietne wianki, no już, bo … Przeczytaj wiersz
Cypr… przybył posłaniec, prędki, wiatronogi Idaos, wieść przynosząc dobrą, która nie tylko w krainie Azji zyskała sławę: „Hektor z towarzyszami wiozą tu ze świętych Teb i krynicznej Plakii młodą czarnooką Andromedę. Płyną statkami, przecinając słone morze, a z nimi posag — bransolet złotych misternie wykonanych, sukien purpurą haftowanych i srebrnych czar i pamiątek z kości … Przeczytaj wiersz
Chodźcie do jasnego miejsca świątyni Hery, córki wyspy Lesbos z błyszczącymi oczami! I lekko tańcząc, pląsając rytmicznie, ustawcie się w piękny chór dla Bogini. Poprowadzi was Safona ze swoją lirą. Jakże szczęśliwe będziecie w tym uroczym tańcu, a wydawać się będzie, że to słodka pieśń samej protagonistki Muzy, Kaliope.
Iam satis terris nivis. Dość już tych śniegów, dość gradami zbity Kraj nasz; Bóg jeszcze ognistą prawicą Raz poraz bije w same świątyń szczyty, W posadach wstrząsa stolicą. I lud się stracha wróżbą, że raz wtóry Wiek Pyrry wróci z powodzi straszydłem, Gdy to Proteusz na najwyższe góry Wypłynął z podmorskiem bydłem. A na wierzch … Przeczytaj wiersz
Gdzieżeś Muzo, co niegdyś twych czasów płomieniem Grzałaś pierś, której śpiewy dzisiaj jeszcze słyną — Gdzie śpiewak, co w swe czasy unosi wspomnieniem Kędy te czasy — Muzo! Muzo nad ruiną? — Ty znikłaś — znikł twój śpiewak — lecz pieśni nie giną! Żyją — choć me ukocha ich tu nikt miłością — W połowie … Przeczytaj wiersz
Mecenasie krwi królów potomku szlachetny; O ty moja obrono! mój zaszczycie świetny! Są, którzy za wysoką poczytują sławę, Zbierać olimpskim wozem wzruszoną kurzawę : Tych meta, okrążona pędem wartkich osi, I palma, z panów ziemi do bogów podnosi. Ten lubi, gdy niestały gmin w swoich zapędach, Na najwyższych go w kraju postawi urzędach. Ow gdy … Przeczytaj wiersz
Dziś błagam was: Cyprydo, Nereidy, niech mój brat zdrowy powróci do domu i wszystkie pragnienia zrealizuje. Niech mu się spełnią! Niech z błędów swych uwolni się na zawsze i niesie radość wszystkim przyjaciołom, a wrogom gorycz. Niech żaden wróg jemu nie przetnie drogi. A mnie wybierze na wiernego druha, wyzwalając z więzów czarnego smutku znieważone … Przeczytaj wiersz