Polna noc

Świeży zapach skoszonych koniczyn Ciepłym pyłem owiewa twarz. Wyciął niebu kolisty policzek Łobuz-księżyc, złotawy łgarz. Cisza serce spokojem mi leczy, Zboża — stojąc bez ruchu — śpią… Niewidzialny potwór śródpowietrzny W błękit mrowie swych oczu wpiął. Nie, a może to w olbrzymiem niebie Czuwa wilków zbawionych rój? Śliczne ślepia zielonawo-srebrnie Błogosławią milczenie pól… Wszyscy, wszyscy … Przeczytaj wiersz


Stanisław Ciesielczuk

Chorał

1. Z dymem pożarów, z kurzem krwi bratniej Do Ciebie Panie bije ten głos, Skarga to straszna, jęk to ostatni, Od takich modłów bieleje włos. My już bez skargi nie znamy śpiewu, Wieniec cierniowy wrósł w naszą skroń. Wiecznie jak pomnik Twojego gniewu, Sterczy ku Tobie błagalna dłoń! 2. Ileż to razy Tyś nas nie … Przeczytaj wiersz


Kornel Ujejski

Maraton

The mountains look on Marathon And Marathon looks on the sea; And musing there an hour alone, I dream’d, that Greece might still be free, For standing on the Persian’s grave, I could not deem myself a slave. Byron.   WSTĘP. Wy chcecie pieśni! — wy chcecie pieśni Zapewne dźwięcznej i słodkiej dla ucha, A … Przeczytaj wiersz


Kornel Ujejski

Polska z krzyża

Na krzyżu konam z zwieszoną skronią, Z przebita piersią, z przebitą dłonią, Z skrwawioną koroną cierni. Zczerniałe wzgórza ludzi mrowiskiem Męce mej wtórzą urągowiskiem: A gdzież są, gdzież moi wierni? A chciwość moje szaty rozdziera, I złość ciekawie ku mnie poziera — Czy z skargą skona Syn boży? Z piołunu do mnie skacze kielichem, Śmieje … Przeczytaj wiersz


Kornel Ujejski

Eli, Eli, lama sabachtani

O Panie, Panie, czemuś nas opuścił! Gwiazdy nad nami zmgliły się żałobą, Czemuż Ty Panie, naszych łez nie uczcił Gdyśmy płakali przed Tobą?… Onego czasu było orle gniazdo, Gniazdo zapaśne, szerokie, a całe, Orłowie z niego swą podniebną jazdą Rozgłaszali Pańską chwałę. Orłowie, skrzydła łamiąc w zawierusze, Padli nieżywi na skały dalekie, Czemużeś, Panie, ich … Przeczytaj wiersz


Kornel Ujejski

Noc natchnienia

MODLITWA WSTĘPNA. Poglądam w niebo — a niebo ciche, Patrzę na ziemię — a ziemia śpi, Ona, co we dnie miota się w pychę, Ona, co we dnie broczy się w krwi. A teraz księżyc srebrną pogodą, Obrylantował rosisty wrzos, I stoją senne wierzby nad wodą, A wiatr leciuchny muska im włos. Wonieje ziemia i … Przeczytaj wiersz


Kornel Ujejski

Dwaj aniołowie

Anioł melodyi (Izrafil). Z harfą hebrajską przewiewam samotny Po białych chmurach, co nie znają gromu, Łez moich cichych pociąg wilgotny Rdzawi jej struny — — Komuż ją dam, komu? Gdzież owe czasy króla-śpiewaka, Gdzież owe wieki pół-aniołów ludzi, Kiedyż głos taki, kiedyż pieśń taka Drzemiące gwiazdy do chóru obudzi. Znałem ja piewcę młodego z zachodu: … Przeczytaj wiersz


Kornel Ujejski

Podole

Na stu koniach jadę! Każdy dzień zarumienia moje usta blade, Sieje mi blask do oka i przysparza siły. A jedziemy rodzinnem Podolem; mogiły Z łona pól wstają — na nich posępny, samotny Siedzi orzeł, tych grobów wysłannik powrotny, Sprawia się z odbytego przed braćmi poselstwa. Gdzieniegdzie przezroczysta, niewielka dąbrowa, Kędy mnóstwo słowików nosi się i … Przeczytaj wiersz


Kornel Ujejski

Oda do Poezyi

Kiedy pod ciężarem strasznego bólu Ujejski tworzył hymn »jak jego serce poszarpany«, kiedy ze zmąconego rozpaczą patryotyczną serca darły się na świat potężne tony Chorału, może nawet nie przypuszczał, jakie olbrzymie znaczenie pieśń ta mieć będzie w losach Polski, nie wiedział, że stanie się sztandarem, pod którym się skupi wszystko, co tę ojczyznę miłuje, że … Przeczytaj wiersz


Kornel Ujejski

Perły boleści

Tam w głębi morza, kędy spieszne fale Grzmotem się wichrzą w nieustannej wojnie, Kędy straszydła gnieżdżą się po skale, Tam w głębi morza marząc niespokojnie W dawny korabi zagrzebana szczątek Targa się koncha — kapłanka pamiątek! I serce wieszcza równie się zanurza W ostatnim schowku rozbitego domu, A tam drżąc słucha, jak nim nosi burza, … Przeczytaj wiersz


Kornel Ujejski

Kraków

(FRAGMENT Z POEMATU »PODRÓŻ PRZERWANA«) Nasz Kraków, to jak namiot wodza śród obozu, To jak ołtarz ofiarny w ojczyzny świątyni, Skąd płyną do nas hasła, rozkazy i siły, Gdzie każdy swoje śluby narodowe czyni. Gościńce, co doń idą, ciągłe wznoszą pyły, Napełnione pielgrzymów jednorodną rzeszą, A zda się, że ruch mają, że wraz z ludźmi … Przeczytaj wiersz


Kornel Ujejski

Modlitwa więźnia

Mówią o Panie, żeś mię upokorzył, A Tyś mi zasług i chwały przysporzył; Mówią o Panie, żeś Ty na mnie gniewny, Że twardy grzesznik Twoje gromy kuszę, A wżdy ja w duszy spokojny a pewny, Bom w Tobie Panie położył mą duszę. I Tyś nad ludzi wywyższył mię wielce, Bo płoniesz we mnie jak w … Przeczytaj wiersz


Kornel Ujejski

Za zbłąkanych

1. Maleje, Panie, maleje Twój naród; Widomej śmierci osłabia go zaród, Duch jego siły z ciałem się rozprzęża, Toć łatwiej u nas o karła — niż męża! Niby nas wiele — a jakżeż nas mało! Wszystko się w inną stronę rozleciało, Twojego głosu prawie nikt nie słucha; Pękły ogniwa, — nie stało łańcucha! Lud nasz, … Przeczytaj wiersz


Kornel Ujejski

Do Bogarodzicy

Bogarodzica, Dziewico, Usłuchaj głos człowieczy: To wielkich bolów głos. Nas siedem krwawi mieczy, Potrójny gniecie grób, Bogarodzico! Jak wichrem zgięty kłos, Kładziem się u Twych stóp. Bogarodzico, Dziewico, Patrz, oto naszą ziemię Okręcił zdradny wąż. Na wierne Tobie plemię, O! nawróć blask swych ócz. Bogarodzico! Łańcuchem węża zwiąż I na dno piekła wtłócz. Bogarodzico, Dziewico, … Przeczytaj wiersz


Kornel Ujejski

Marsz polski

W górę serca i czoła! noc się szara rozsłania, Z bożej dłoni co wskrzesza idą blaski zarania, I ta Święta, o którą moc szatańska się starła Drgnęła w grobie i mówi: «Spałam tylko, nie zmarła!» Razem, razem, odrzućmy grobnych głazów ostatki, Precz, precz! Ach, widne już oblicze tej matki! Wstaje ze snu strasznego a chwiejąca … Przeczytaj wiersz


Kornel Ujejski

O sprawiedliwości Bożej

W Tobie ja samym, Panie, człowiek smutny, Nadzieję kładę: Ty racz o mnie radzić! Nieprzyjaciel mój, jako lew okrutny, Szuka mej dusze, aby ją mógł zgładzić; Z jego paszczę ki jeśli mię, mój Boże, Ty sam nie wyrwiesz, nikt mię nie wspomoże. Jeśli mię, Panie, słusznie oszacował Zły człowiek, a ma do mnie jaką winę; … Przeczytaj wiersz


Jan Kochanowski

O Boskiej opiece

Kto się w opiekę poda Panu swemu, A całym prawie sercem ufa jemu, Smiele rzec może: mam obrońcę Boga, Nie będzie u mnie straszna żadna trwoga. Ciebie on z łowczych obierzy wyzuje I w zaraźliwem powietrzu ratuje, W cieniu swych skrzydeł zachowa cię wiecznie, Pod jego pióry ulężesz bezpiecznie. Stateczność jego tarcz i puklerz mocny, … Przeczytaj wiersz


Jan Kochanowski

Pochwała znakomitszych królów polskich

Kto mi dał skrzydła, kto mię odział pióry I tak wysoko postawił, że z góry Wszytek Świat widzę, a sam, jako trzeba, Tykam się nieba? Toli jest ogień on nieugaszony Złotego słońca, które, nieskończony Bieg bieżąc, wrotne od początku świata Prowadzi lata? Toli jest on krąg odmiennej światłości, Wódz gwiazd rozlicznych i sprawca żyzności? Słyszę … Przeczytaj wiersz


Jan Kochanowski

Pochwała wsi

Wsi spokojna, wsi wesoła, Który głos twej chwale zdoła? Kto twe wczasy, kto pożytki Może wspomnieć zaraz wszytki? Człowiek w twej pieczy uczciwie Bez wszelakiej lichwy żywie, Pobożne jego staranie I bezpiecznw nabywanie. Inszy sie ciągną przy dworze Albo żeglują przez morze, Gdzie człowieka wicher pędzi A śmierć bliżej, niż na piędzi. Najdziesz, kto w … Przeczytaj wiersz


Jan Kochanowski

Czego chcesz od nas, Panie

Pieśń o dobrodziejstwach Boga Czego chcesz od nas, Panie, za Twe hojne dary? Czego za dobrodziejstwa, którym nie masz miary? Kościół Cię nie ogarnie, wszędy pełno Ciebie, I w otchłaniach, i w morzu, na ziemi, na niebie. Złota też, wiem, nie pragniesz, bo to wszytko Twoje, Cokolwiek na tym świecie człowiek mieni swoje. Wdzięcznem Cię … Przeczytaj wiersz


Jan Kochanowski