Któż Cię nie pojmie, kto nie odgadnie, Takaś niewinna, prosta i szczera, W oczu i licu zjawia się snadnie Wszystko, co serce czyste zawiera. CHÓR. Co nam tak miło, Tobie tak ładnie, Otóż dlatego kochamy Cię. Czy zadumana, czyli wesoła, Czyli milcząca, czy szczebiotliwa, Niezwykłą lubość wzbudzasz dokoła, A tak nieśmiała, jako życzliwa. CHÓR. Postać … Przeczytaj wiersz
Gdy ktoś lampę roztrzaska, W ciemnym pyle światło jej kona; Gdy wiatr chmurę rozwieje, Gaśnie tęcza w niebie rozjarzona. Kiedy zerwie się struna, W zapomnieniu ginie pieśń zaczęta; Kiedy usta zamilkną, Słów najdroższych nikt już nie pamięta. Gasną blaski i tony, Kiedy zniszczył los lampę i lutnię: Tak i w sercu nie zabrzmi Żadna pieśń, … Przeczytaj wiersz
Źródła spływają się w rzece A rzeki znów — w oceanie; Niebo ma w swojej opiece Wichrów radosne splątanie; Oddzielnych przedmiotów rzesza Boską decyzją tajemną Spotyka się, łączy, miesza — A ty — nie złączysz się ze mną? Spójrz, góry całuje słońce, Fale brzeg biorą w objęcia; Kwiat innym kwiatom na łące Nie skąpi choćby … Przeczytaj wiersz
Nie, nie, nie szukaj Lethe – nie wyciskaj wina Z tojadu trującego z opornym korzeniem, Nie pozwól, by ci czoło blade Prozerpina Muskała słodkogorzu szkarłatnym dotknieniem, Nie czyń sobie różańca z jagódek cisowych, Nie daj, by skarabeusz lub ćma z głową trupią Stały się twą żałobną Psyche, z swą katuszą Nie zechciej zaznajamiać miękkopiórej sowy, … Przeczytaj wiersz
Był pewien, jak mówią, czarownik przed laty; Sam, miał się za niebios posłańca, Przecież go nikt nie znał, bo któż zna mieszkańca Ubogiej w poddaszu komnaty? U niego tłum cacek, a wszystkie rozbite… Gruz, kwiecie — bez ładu, porządku Zmięszane, zsypane i zmierzchem spowite, Jak chaos przy świata początku. I mnóstwo głów trupich leżało pod … Przeczytaj wiersz
Słońce wstało łzą krwawą zlane mając lice I niebo czarne, groźną wróży nawałnicę. Na wozie wiatrów obłok od północy płynie A chmur seciny, jego nieznużeni gońce, W ciemne zasłony kryją zakrwiawione słońce I resztę światła niebios wydarły dolinie. Na górach, które siwe wierzchołki wyniosły Nad świata burze i pogody świata, Wiry śniegów żeglują powietrznemi wiosły … Przeczytaj wiersz
I. — Obdarzcie dziada, oo pod waszą chatą! Dajcie mi chleba, o więcej nie pytam; Bóg was nagrodzi, a ja biedny za to Z mojej książeczki rozdział wam przeczytam. — O i toś uczony, gdy nosisz księgi, Widać, żeś szlachcic, a więc nie dziwy; Widać po twarzy, żeś zuch był tęgi. Widać po oczach, żeś … Przeczytaj wiersz
Tam gdzie morze pianą miota, O milczący wiecznie głaz, Gdzie miesiąca tarcza złota, W ciepłem świetle kąpie nas, Gdzie haremu wabią łoża, W których Turczyn błogo śni: Tam hurysa cudna, hoża, Ten talizman dała mi. I z twarzyczką uśmiechniętą Tak prosiła, „chroń go, chroń! W nim moc czarów ci zaklętą Kochająca daje dłoń. Od złej … Przeczytaj wiersz
I O kozłostopy boże Arkadii! Ten nowy świat jest siwy i stary, Co z Ciebie dla nas zostało? Nie ma pasterzy, co by cisnęli Jabłkami w fałdy korali twoich, O kozłostopy boże Arkadii! Nie widać już w wawrzynu liściach Nóg twych, ni złocistej brody, Co z ciebie dla nas zostało? Nudna, martwa Tamiza nasza, Jej … Przeczytaj wiersz
Nie hulała w dzień niedzielny. Na jedwabny strój weselny Zarabiała w noc i zrana, Przyśpiewując pieśń do wiana: „Chustę, szytą w ścieg, Białą niby śnieg, Wyhaftuję, podaruję, On mię za to pocałuje… Biały rąbek mój, Malowany strój! Moja kosa rozczesana, Ze swym miłym chodzę zrana… Szczęsna dola ta To matusia ma! Ździwią się sąsiadki puste, … Przeczytaj wiersz
I. W Zaporożu grzmi armata, Przed panem Iwanem. Zaporożec w dawne lata Potrafił być panem. Panowali, zdobywali Swobodę i chwałę: Ledwie świadczą ich z oddali Kopce pozostałe. Oj! wysoko się wznosiły Na polu kurhany, Gdzie legł Kozak do mogiły W kitajkę przybrany. A mogiła kształtem wzgórza Aż obłoki bodzie, Wiatrom żale swe wynurza, Szepce o … Przeczytaj wiersz
Niechaj pracownik nie żali się cichy, Gdy ziarno myśli wciąż rzucając świeże, W oklaskach tłumu i błyskotkach pychy za trud swój głośnej zapłaty nie bierze. Rozgłos i sława przemija tak marnie Jak tuman pyłu, którym wicher kręci… Choć nagle cały widnokrąg ogarnie, Znikając z oczu, znika i z pamięci. Opada fala uwielbieniem wrząca I tych, … Przeczytaj wiersz
Prądem Rzek obojętnych niesion w ujścia stronę, Czułem, że już nie wiedzie mnie dłoń holowników; Dla strzał swych za cel wzięły ich Skóry-Czerwone I nagich do pstrych słupów przybiły śród krzyków. Nie dbałem o załogi po wszystkie me czasy, Ja, dźwigacz zbóż flamandzkich, angielskiej bawełny. Gdy się z holownikami skończyły hałasy, Gdzie chciałem, poniosły mię … Przeczytaj wiersz
Wiatr odpoczywa, zatoka jak lustro odbija, młyn zasypia, żeglarz swój żagiel zwija. Woły wypuszczono na zielone pastwisko, wszyscy się szykują, dzień odpoczynku blisko. Przeloty słonki ciągną się ponad lasem, parobek przy stodole śpiewa ciągłym basem, ganek zamieciony, rabaty kwiatowe podlane, ogród zagrabiony, krzaki bzu przebrane. Na rabatach leży dziecinna lalka porzucona pod wielobarwnymi tulipanów dzwonach. … Przeczytaj wiersz