Tak więc, zawsze ku nowym brzegom popychani, Na wieki otoczeni wiecznej nocy mgłą, Nigdyż nie będziem mogli na czasu otchłani Kotwicy wrazić w dno? O jezioro, rok ledwie krótkie skończył życie, A patrz! ku brzegom twoich tak drogich nam wód Sam przychodzę i siadam na tej skały szczycie, Gdzieś ją widziało wprzód! Tak-eś szumiało wtedy … Przeczytaj wiersz
Cała jej postać, podobieństwa Ziemskie czy rysy pokrewieństwa, Wszystko już zgasło. Żadnych zdarzeń Na rozjaśnionej nie znać twarzy; I wznosi się spomiędzy głazów Tylko duch pełen jej wyrazu; Ona to sama w formie czystej Świeci przez ciało swe przejrzyste.
Znasz co namiętność? czy ty wiesz co piekło? Gdy myśl jak skorpion w ogniu się przewraca? Gdy serce kipi żądzą szczęścia wściekłą, I życie życiem co chwila się skraca! Czy wiesz co próżnia? czy znasz świat nicości, Gdzie wszystko zmarło, a żyć jeszcze trzeba, Żyć bez nadziei i żyć bez miłości, Patrząc się w niebo, … Przeczytaj wiersz
Ja was wyzywam duchy czy anieli, Co na błękitu gwiazdach królujecie — Coście na wieki z czoła smutek zdjęli: Bom dziś szczęśliwszy na tym smutnym świecie, Niż wy w niebiesiech — nie lękam się wzroków Waszych tęczanych i skrzydeł z płomienia — Jak wy dziś płynę wśród światła potoków — Jak wy, wznieść mogę nieśmiertelne … Przeczytaj wiersz
Kampania rzymska! gdzie tak pusto — smętno! Gdzie, jak nadgrobek starty czasów nogą, W proch się rozpadło wszelkiej pychy piętno I gruzy tylko stoją ponad drogą! Kampania rzymska! to świat mej młodości! Duch mój wzrósł w siłę tam, gdzie Tyber płynie! Harfy sitrunami na natchnienia włości Podbiłem sobie wiekową pustynię! Nieraz dosiadłszy prędkiego rumaka, Jak … Przeczytaj wiersz
Ą jednak ja nie wątpię — bo się pora zbliża, Że się to wielkie światło na niebie zapali, I Polski Ty, o Boże, nie odepniesz z krzyża, Aż będziesz wiedział, że się jako trup nie zwali. Dzięki Ci więc o Boże — że już byłeś blizko, A jeszcześ twojej złotej nie odsłonił twarzy, Aleś nas, … Przeczytaj wiersz
Na mogile puhacz drzemie: Puhu! w noc zakrzyczy; Czej kozackie wskrześnie imię Na Niżu, na Siczy?! — Co dzień tęsknim, już wiek długi; A każdy okłaman. Wróciż sława? wróci drugi Koszowy Ataman? Grzmiały nasze samopały Na czajkach, w taborze; Syn kozacki starej chwały Przypomnieć nie może. Rdza pojadła szable ojców: Rusznice bez kurków. Ale serce … Przeczytaj wiersz
Muzyka, gdy już nie dźwięczy Głos, wibruje wciąż w pamięci; Woń, gdy fiołki zwiędną, ściśle Przetrwa w pobudzonym zmyśle. Róże ścięte? — spójrz, tych dwoje Śpi na łożu z płatków; twoje Sny, gdy skryje cię mogiła, Miłość będzie dalej śniła.
Jak źdźbła pszenicy na polu, rosną i burzą się w duszy ludzkiej myśli. Ale subtelne myśli o miłości są jak wesołe pośród pól kwitnąc czerwone i błękitne kwiaty. Czerwone i błękitne kwiaty, mrukliwy żniwiarz odrzuci was, jako nieprzydatne, drewniane cepy wymłócą was urągliwie, nawet ubogi wędrowiec, którego wasze spojrzenie bawi i pokrzepia, pokiwa głową … Przeczytaj wiersz
Sława imienia twego aż do nas dolata, A dźwięk jego tak wzniosły jest i tak wspaniały, Iż napełnia odgłosem swoim wszechświat cały, Brzmi wszędzie i brzmieć będzie po tysiączne lata. Imiona bohaterów z nadziemskiego świata Spadają gromem. Bóg je zamienia w pieśń chwały, Ażeby potomności zdumionej śpiewały O wawrzynie, co skronie wybrańców oplata. I z … Przeczytaj wiersz
Jasna gwiazdo, o, gdybym mógł tak nieprzerwanie Jak ty — nie, nie promienieć samotnie, wysoko Jak na wieczność rozwarte, w natury otchłanie Bezsennie zapatrzone pustelnika oko; Nie śledzić, jak w odwiecznym kapłańskim mozole Wody mórz obmywają ludzkich lądów brzegi, Lub jak na ostre rysy łańcuchów gór w dole Maską czystą i miękką opadają śniegi; Nie … Przeczytaj wiersz
Nie, nie, nie szukaj Lethe – nie wyciskaj wina Z tojadu trującego z opornym korzeniem, Nie pozwól, by ci czoło blade Prozerpina Muskała słodkogorzu szkarłatnym dotknieniem, Nie czyń sobie różańca z jagódek cisowych, Nie daj, by skarabeusz lub ćma z głową trupią Stały się twą żałobną Psyche, z swą katuszą Nie zechciej zaznajamiać miękkopiórej sowy, … Przeczytaj wiersz
Młody, odważny minstrel, z dźwięczną harfą swoją, Z orężem, którym ojciec nieraz gromił wrogów, Tam, gdzie waleczni kraju mściciele się zbroją — Z rodzinnych pospieszył progów! — „Naddziadów moich ziemio! rzekł bard rozczulony, Choć świat cały na ciebie wzniesie dłoń zuchwałą: Ten oręż jeszcze błyśnie dla twojej obrony, Ta harfa — zabrzmi twą chwałą!“ Śród … Przeczytaj wiersz
Jakoś się przypadkiem Okno otworzyło; Prócz doniczki z kwiatkiem Nic w oknie nie było. Ktoś trącił doniczkę, Księżyc błysł w obłoku, Oświecił twarzyczkę, W niej łezkę na oku. Wtem z dalekiej strony Ktoś pędzi na koniu, Sadzi przez zagony Aż tętni po błoniu; Stanął przy okienku, Dał znak, skłonił głowę, I po cichuteńku Rozpoczął … Przeczytaj wiersz
Jedwabne, kosztowne stroje, Me śmiechy wesołe i pieśnie Miłość mi wzięła jak swoje; Rozpaczy ręka zbyt wcześnie Cisami już grób mi osłania: Taki jest koniec kochania. Twarz jego piękna, jak nieba, Gdy kwiat rozwija się młody; Trzeba-ż uroków twych, trzeba Temu, co zimny, jak lody? Miłości-ć on grobem, tam rzeszą Miłości pielgrzymi spieszą. Tu rydel … Przeczytaj wiersz
Taneczny lubię tok, Łagodny, miły śpiew, Gdzie lśni się dziewcząt wzrok, Gdzie szepcą usta dziew; Lubię dolinny śmiech, Radości słodki miód I wzgórza, pełne ech, Wesołych pełne trzód. Lubię obejścia chat I ogród, syty kras, Gdzie rośnie wonny kwiat, Gdzie owoc czeka nas. Dębowy lubię stół Pośród dębowych pni, Kędy siadają wkół Mieszkańcy naszej wsi. Każdego druhem … Przeczytaj wiersz
Baltazar siadł na tronie Wkoło satrapów tłum: Lamp tysiąc w sali płonie, Wre uczty gwar i szum. Przynoszą złote czary, Które czcił Judy syn, Bezbożnik te puchary Napełnia płynem win. A w téjże chwili — w blasku Zajaśniał dziwny znak, Na ścianie, jak na piasku Dłoń kreśli głosek szlak: To cień samotnéj ręki, Kształt ludzkich … Przeczytaj wiersz
Idzie w piękności swéj jak noc Gwiaździstych sfer południa ziem, I blask i mrok, ich czar i moc Łącząc w postaci, w oku swem, Śród lubych, bladych nocy lśnień, Jakich świetniejszy nie zna dzień, Skrą więcéj, jednym cieniem mniéj Mogłoby cudny wdzięk wpół śćmić, Co płynie z kruczych włosów jéj I z lic łagodnych zda … Przeczytaj wiersz
Choć bigot z pasją nas bezcześci Piętnując nasz nieprawy związek, Choć ludzie plotą w głos, że jest ci Obcy rodzinny obowiązek, Nie zniżam przed bóstwami lotu, Nie zginam kolan w uległości, jak – ty nie widząc w nich przedmiotu Wielkiego gniewu czy miłości. Jak ty – z wesela pełnym sercem, nad sobą nie uznaję pana, … Przeczytaj wiersz
W dolinie potok spieniony, W górach szumi wicher dziki, Zadrzémał kozak znużony, Wsparłszy się na drzewcu piki; Nie śpij kozaku! bo niedaleko Czeczeniec chodzi nad rzeką. Kozak czajką chyżo płynie, Wlecze po dnie rzeczném sieci; Ah! potoniesz ty w głębinie, Jak toną maleńkie dzieci Sierpniową kąpiąc się spieką, Czeczeniec chodzi nad rzeką. Na wybrzeżach silnéj … Przeczytaj wiersz
Ja rymów nie dobieram, ja zgłosek nie składam, Tak wszystko napisałem, jak tu do was gadam. W piersi tylko uderzę, wnet zdrój słów wytryśnie, A jeśli na tym prądzie iskra boża błyśnie, Nie wynik to rozumu ani płód marzenia: Od Boga ją przyjąłem na skrzydłach natchnienia; Nim widzi; przyszłość, chwytam myśli, czuciem rządzą, Nim silny, … Przeczytaj wiersz