…łzy sobacze Wyspiański Jak tu bardzo po polsku i jak starożytnie, Gdy noc patynę sączy zieloną po miedzi Gdy sto księżyców pląsa, na kopułach siedzi I każdy w każdym oknie witrażem, gdy kwitnie. Nad miasto wydźwignięty jak paw bezrozumny I papuga narodów, mózg dziejów szalony Z hukiem dzwonów królewskie przewraca korony I świeci czaszką, w … Przeczytaj wiersz
O, Krakowie sławny nasz! Zgodność ludu twego znasz, Kler nadzwyczaj liczny masz, Statkiem zdobna męska twarz, Matkom zawsze dzieci dasz, Panny dzierżą cnoty straż, Dóbr obfitość stroi cię. Czyste zdroje cię zraszają, Mosty brzegi rzek spajają, Wzgórza straż jak wał ci dają. Tu występni przepadają, Prawi dary otrzymają. Królowie w koronach stają Wdzięczną łaską zdobiąc … Przeczytaj wiersz
Kraków! To on sam, jak polski lud, stary! Kołyska polskiej chwały, gniazdo polskiej wiary, Smentarz polskiego narodu. Witam cię, miasto błogosławione, Miasto wieków ulubione I od wieków wykarmione. Ty nie umrzesz z chwały głodu. Tu czas, co ziemię, jak bocian, czyści, Gniazdo sobie wybudował I w twojem sercu pochował Dalekich wypraw korzyści, Aby wykarmił życiem … Przeczytaj wiersz
Deszcz padał. Niebo pokrywały chmury… Po zimie marzec nadchodził ponury, gdym przybył, pielgrzym podróżą strudzony, w Krakowskie strony. Wieśniak tam orze rolę w pocie czoła… Ziemia niepłodna i ubogie sioła… Wisła przez kraju owego obszary nurt toczy szary… Wszedłem na wzgórze… I zamkowe mury we mgle tonące zobaczyłem z góry i gród prastary, stolicę Polaków, … Przeczytaj wiersz
Na Wawelu, proszę pana Mieszkał smok, co zawsze z rana Zjadał prosię lub barana. Przy obiedzie smok połykał cztery kury lub indyka nadto krowę albo byka. Nagle raz, przy Wielkim Piątku Krzyknął Coś tu nie w porządku ! Poczuł wielki ból w żołądku Potem spuchła mu wątroba, dwa migdały, płuca oba Jak choroba, to choroba … Przeczytaj wiersz
(FRAGMENT Z POEMATU »PODRÓŻ PRZERWANA«) Nasz Kraków, to jak namiot wodza śród obozu, To jak ołtarz ofiarny w ojczyzny świątyni, Skąd płyną do nas hasła, rozkazy i siły, Gdzie każdy swoje śluby narodowe czyni. Gościńce, co doń idą, ciągłe wznoszą pyły, Napełnione pielgrzymów jednorodną rzeszą, A zda się, że ruch mają, że wraz z ludźmi … Przeczytaj wiersz
A znacie wy piosnkę żaków, piosenka to gładka, Dla Polaków ojciec Kraków a Warszawa matka. Jak odezwie się w Krakowie, w Warszawie odpowie, Jak w Warszawie hukną żwawie, powtórzą w Krakowie. A dla czego ojciec Kraków? bo stary za katy, Siwe mchy mu opędziły ten Wawel garbaty, Choć niewiada już którego krzyżyka dościga, Jeszcze na swych … Przeczytaj wiersz
Niepotrzebnie sylaba pierwsza straszy ludzi; Nie kradnie Kraków – tylko, że pieniądze łudzi. Bez wielu się obejdzie rzeczy człowiek w domu, Wiele ujźry potrzebnych, przyszedszy do kromu. Idąc po lewej stronie Kamienice Szarej, Między inszym towarem widząc okulary, Chcę je sobie do oczu przybierać i z sporem Pieniędzy do onego kramu idę worem. Kupiłem okulary … Przeczytaj wiersz
Habt acht! — Marschiren, Zug marsch! Idą, stęp miarowy Odeszli, schodząc w dół przez drogi zbocze a On nad nimi rósł, za nimi w podobłocze, coraz górniejszy, rozległy, przestrony, rósł w grzywy dachów, rósł w baszt dziwne głowy i wołał w Miasto, aż het za łan polny z iglic i szczytów wież we wszystkie strony: … Przeczytaj wiersz
U stóp Wawelu miał ojciec pracownię, wielką izbę białą wysklepioną, żyjącą figur zmarłych wielkich tłumem; tam chłopiec mały chodziłem, co czułem, to później w kształty mej sztuki zakułem. Uczuciem wtedy tylko, nie rozumem, obejmowałem zarys gliną ulepioną wyrastający przede mną w olbrzymy: w drzewie lipowym rzezane posągi.
Co wiem o moim kraju? Niepełnosprawny obłok zatacza się nade mną kiedy przekraczam granicę i włączam radio w samochodzie. Prawicowy faszysta tęskni za Hitlerem. Grzeszna modlitwa na liście przebojów. Podziwiam ręcznik pola. Semickie rysy gór. Pospolite życie miasteczek. Wyraziste cechy zachodu słońca. Co wiem o moim kraju? Nadlatują dzwony i biją na alarm. Chwieje się … Przeczytaj wiersz
O, kocham Kraków – bo nie od kamieni przykrości-m doznał – lecz od żywych ludzi, nie zachwieje się we mnie duch ani nie zmieni, ani się zapał we mnie nie ostudzi, to bowiem z Wiary jest, co mi rumieni różanym świtem myśl i co mnie budzi. Im częściej na mnie kamieniem rzucicie, sami złożycie stos … Przeczytaj wiersz
Żegnaj mi, Krakowie, bywajże mi zdrów, pod mym domem furka czeka już. Tu z mojego miasta gnają mnie jak psa, jakże pusta dziś uliczka ma… Żegnaj mi, Krakowie, to już ostatnie dni, już ostatnia noc, ostatnie drzwi. Na mej matki grobie płaczą moje łzy, niech tam sobie mama mocno śpi. Serce już rozdałem do samego dna, … Przeczytaj wiersz
Ulica Krupnicza, moja dobra koleżanka z pierwszego roku, już prawie przestaje wzruszać, już mnie nic nie wciąga pod dwunastkę, chyba już nie mam ochoty popróbować, czy drzwi się nadal tak ciężko otwierają, może jedynie na widok skrzynki na listy zrobiłaby się we mnie jakaś rzewność, ale nie wchodzę, nie zaglądam tam, odarty z porządnego adresu, … Przeczytaj wiersz