Maj wesoły nam nastaje, Zielenią się sady, gaje, Wiosna zimie gnusznej łaje, A zielone w rękę daje. Zakwitły piękne dziardyny, Zgoła wszytek świat jak inny, Ogrodów Flora bogini W oczach ludzkich cuda czyni. Patrz, jako jawor wyniosły Już gęstym liściem porosły. Kochaneczek wawrzyn Feba Ma odzieży, co potrzeba. Jabłoń w porosłe gałęzi Sama siebie kryjąc … Przeczytaj wiersz
Wiosna królować przyszła znów, Okryła pianą drzewa, Nie ziścił się żaden ze snów, Mimo, że słowik śpiewa! Zieleni wonią pachnie świat, Słońce ogrzewa łany, W łące stokrotki zakwitł kwiat, Nie gojąc żadnej rany! Gaje w odświętnej barwie kras, Miłosne szepcą pienia, Jakiemi tylko śpiewa las — W godzinie upojenia. I hymn wiosenny płynie w dal … Przeczytaj wiersz
Czy zaszumiała jabłoń biała Jabłonka moja śnieżnej bieli Czyś się też do mnie ty zaśmiała Bo jakiś czar mnie tknął anieli Czy to wisienka w okno trąca Gałązką wonną, jak twe miano Czy ty zaglądasz do mnie drżąca Uśmiechem słonka w rośne rano Kto to? Odpowiedzże mi Wiosno Odpowiedzże mi moja miła Zanim sen pójdzie … Przeczytaj wiersz
Gdy wiosna zaświta, jest w ogrodzie raz ciemniej, raz jaśniej. Wciąż coś zakwita, przekwita. Wczoraj kwitło moje serce.
Czy tak cisza w uchu dzwoni? Czy gdzieś pędzi tabun koni Z uroszonych łąk? Hej, wszak ci to nasz majowy Bębenista znad dąbrowy, Wszak to huczy bąk! Huczy, leci, jeży wąsa, Łbem w bermycy hardo trząsa. Z drogi, z drogi mu! W bęben wali, w bęben bije: „Hej, kto slyszy, hej, kto żyje. wstawaj, co … Przeczytaj wiersz
Niebo włożyło turban obłoczny z jaskółką, Jabłonie stoją w wielkich kapeluszach z kwiatów Szeptania-pogłaskania lecą z pyłem kwiatów Omijając twarz moją jako liść pożółkłą. Lipy stroją się w jedwab zielony i nowy, Jak biżuteria szczęścia płoną sznury kwiatów Pocałunki żeglują na muzyce kwiatów Mijając moją szyję w szaliku włóczkowym. Zamknę najszczelniej serce przed śpiewem słowika … Przeczytaj wiersz
Już w powietrzu wiosnę słyszę… Czy ty też? Serce patrzy w me zacisze… Czy ty wiesz? Świat wiośnieje, w słońcu cały, W świtach zórz… Wróble się rozświergotały: „Cóż, czy już?” Wiosna… Kwiaty mam i słońce… Czy ty też? A w oczach mam łzy gorące… Czy ty wiesz?
Niebiosa stroją się w błękit, A w środku słońce złociste Promieniącemi ramiony Sięga po własny swój obraz Ku jasnej głębi jeziora. A kiedy chmurka śnieżysta, Ostatnia z siostrzyc, zbłąkana, Złoty mu uśmiech na chwilę Przysłoni skrzydłem przelotnem, Słońce gorętszy całunek Składa na własnem odbiciu I zlewa razem się z falą W jedną, jedyną melodyę Wiosny. … Przeczytaj wiersz
Wiosna. Okropna zima wiośnie ustępuje, Już się do spustu gospodarz gotuje, Już nie zamyka dobytku w oborze, Już i rozmarzłą rolą pługiem porze. Wesołe łąki już nie znają mrozu, Ani przebędziesz rzeki bez przewozu, Teraz swe tańce po miesiącu wodzi Wenus, teraz się z Sylwanami schodzi. A mąż tymczasem nie tańcem spojony W lemneńskiéj kuźni … Przeczytaj wiersz
Poranny wiaterku wiew gęstwiny pieści… Słodko szeleści jaśminu pachnący krzew… Śród wonnych drzew szczebiocą ptaków tysiące… Wiosna i słońce… Kwiaty i śpiew…
Śniegi opadły z naszej pięknej łąki, Rozraduj czoło, zima już nie wróci, Przyjdź, przyjacielu, między świeże dzwonki I niech się serce twe nigdy nie smuci, A wszystkie bóle wiosna rozpogodzi, Dnie cię wesołe radością uraczą, Poco się smucić, gdy jesteśmy młodzi, Za zbiegłem życiem niechaj starcy płaczą. Przyjdź, przyjacielu — troska cię ominie, Ranek zawitał … Przeczytaj wiersz
Wiosna! Wiosna! Wieść radosna Z ciepłem tchnieniem wiatrów płynie; I sasanki, Już na wianki Rozwinęły się dziewczynie. Wstaj skowronku! W złotem słonku Wykąp pióra twoje szare; I skrzydlaty Nad te chaty, Nad te ziemie wyleć stare! Wyleć z pieśnią! Ludzie prześnią Świtu chwilę uroczystą; Więc do Pana Choć ty z rana Głos za niwą wznieś … Przeczytaj wiersz
Czary – mary, fiku – miku, szedł Czarodziej po trawniku. Niósł w plecaku fiołki, róże a stokrotki gdzie? W kapturze! Rzucał kwiaty, gdzie się dało, Żeby wszędzie coś pachniało. Koło ławki, koło krzaka, jakie kwiaty? Te z plecaka! W piaskownicy palmy sadził – nawet nieźle sobie radził no i huśtał na huśtawce rozczochrane dwa dmuchawce. … Przeczytaj wiersz
Wiosna w kwietniu zbudziła się z rana, Wyszła wprawdzie troszeczkę zaspana, Lecz zajrzała we wszystkie zakątki: – Zaczynamy wiosenne porządki. Skoczył wietrzyk zamaszyście, Pookurzał mchy i liście. Z bocznych dróżek, z polnych ścieżek Powymiatał brudny śnieżek. Krasnoludki wiadra niosą, Myją ziemię ranną rosą. Chmury, płynąc po błękicie, Urządziły wielkie mycie, A obłoki miękką szmatką Polerują … Przeczytaj wiersz
Znowu wiosna świeżo jak wiśnia zakwitnie, Młodziutka dziewczyna w bielutkiej sukience, Oczy będę pieścił runem runi żytniej, Którą biegle rozczesują ciepłych wiatrów ręce. Uśmiechem się czułym z ziemią porozumiem, Będę lasów słuchał, polom będę śpiewał, A w pachnącym zmierzchu, cichnącym poszumem Przywołany, wycałuję wszystkie w sadzie drzewa Wezmę liści zieleń radosną i młodą, Kwiaty dni … Przeczytaj wiersz
Szliśmy gajem albo brzózki okrążały się nawzajem, każdy pieniek jak wrzeciono nawijał na siebie zieleń uprzędzioną z mgły na powiew. Majowe wspomnienie dzielę na zmierzch i świt, niechaj świeci: Całując włosy, zdjąłem twój błękitny berecik, powiesiłem na gwieździe. Czy, ubrana w kolor oczu, jeszcze wzejdziesz spośród drzew, co cię uniosły a stanęły – na dwie … Przeczytaj wiersz
Biegnie dziewczyna lasem. Zieleni się jej czas… Oto jej włos rozwiany, a oto – szum i las! Od mrowisk słońce dymi we złotych kurzach – mgłach. A piersi jej rozpiera majowy, cudny strach! Śnił się jej dzisiaj w nocy wilkołak w głębi kniej, I dwaj rycerze zbrojni i aniołowie trzej! Śnił się jej śpiew i … Przeczytaj wiersz
Ptaszek na sztachecie sąsiedniego ogrodu piłuje szklaną piłą piosenkę żałosną. Przed chwilą grał na flecie z melodyjnego lodu, lecz słońce flet stopiło i w kroplach rozniosło. Tam znowu inny, wyżej, uparcie jak Chińczyk kiwający głową, trzęsie dzwonkiem ze szkła. Krokusy rosną, chyże, w kolorowej słodyczy, jakby na ziemię płową cała tęcza zeszła. Trawa wzrasta nagle, … Przeczytaj wiersz
Między nami nic nie było! Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych! Nic nas z sobą nie łączyło – Prócz wiosennych marzeń zdradnych; Prócz tych woni, barw i blasków, Unoszących się w przestrzeni; Prócz szumiących śpiewem lasków I tej świeżej łąk zieleni; Prócz tych kaskad i potoków, Zraszających każdy parów, Prócz girlandy tęcz, obłoków, Prócz natury słodkich czarów; … Przeczytaj wiersz