Twoja ocena

Chłopiec nad strumieniem

Nad strumieniem siedział chłopiec, Z polnych kwiatów wianki wił, I spoglądał, jak płynęły, Aż je fali taniec skrył. Dni za dniami przemijają, Jak potoku bystry prąd, I wnet zniknie młodość moja Niczym kwiatu zwiędły pąk. O, nie pytaj, czemum smutny, Choć przede mną życia nów, Świat raduje się nadzieją, Kiedy wiosna wstaje znów, Lecz tysiące … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Żurawie Ibika

Na wyścig wozów, popis pieśni W Koryntu międzymorskiej cieśni, Gdzie się mórz boga dni święciły, Podążał Ibik bogom miły. Bo czarem pieśni go od młodu Darzył Apollo nań łaskawy; Więc z rodzinnego Regium grodu Ochoczo szedł po wieniec sławy. Bliska dlań chwila upragniona: Już Akrokorynt z dala zoczył I w gaj sosnowy Posejdona Z pobożnym … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Podział Ziemi

Zawołał Jowisz z górnej swej krainy: „Ludzie, świat weźcie, niechaj waszym będzie; Wam go oddaję na wieczne dziedziny, Lecz w działach, miejcie braterstwo na względzie.“ Zaledwie wyrzekł — wnet młody i stary, Kto mógł rąk użyć, biegł po łup w zawody; Rolnik, zagarnął pól rodzajnych płody, Myśliwy, stepy i borów obszary; Kupiec, towarem zarzucił spichlerze, … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Śpiewacy starożytnego świata

Gdzież wy jesteście, o wy doskonali Śpiewacy dawnej swobody?… Coście żyjącem słowem zachwycali, Słuchaczów całe narody. Wy, coście pieśnią, Boga z niebios tronu, Do niebios ludzi rzucili; Coście i duszę lekkim dźwiękiem tonu, Na skrzydłach pieśni nosili. I za dni naszych, znajdą się poeci, Lecz gdzież słuchacze?… gdzie oni?… Gdzież wzniosłe czyny?… cóż dziś myśl … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Ideały

Tak mnie odbiegasz wieku złoty, Z drużyną fantazyjnych mar? Wesela moje i tęsknoty, Niby rozwiewny nikną gwar! Zdradziecko tak, nieubłaganie, Mkniesz, wieku młody, kędyś w dal… Och! na bezbrzeżnym oceanie Mkniesz tam, za prądem wiecznych fal. Pogodne one słońca zmierzchły, Co ozłacały drogę w świat, A ideały się rozpierzchły, Com sercem żywił je od lat. … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Do dziecięcia

Igraj na łonie matki – na tej wyspie bożej Troska ciebie nie znajdzie – trwoga nie zatrwoży, Ty w przepaść śmiejącymi spoglądasz oczyma Wesoło i bezpiecznie, bo cię matka trzyma. Igraj – bo jeszcze twoja myśl w Arkadyi gości, A dusza się zgania za głosem radości. Młoda siła o żadne szranki się nie łamie, W … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Pegaz w jarzmie

Na główny jarmark – może do Dąbrowy, Gdzie zawsze kupiec znajdzie się gotowy, I na wszystko pokup łatwy – Wyprowadził na sprzedaż poeta zgłodniały Swój skarb, swój dobytek cały: Skrzydlatego wierzchowca helikońskiej dziatwy. Wesoło zarżał rumak Apollina I w pysznej staje paradzie: Łeb wznosi w górę, zżyma się i wspina, To sztuczne w miejscu wyprawia … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Bogowie Grecji

Gdy, lekkim paskiem swobody wodzony, Wam jeszcze piękny świat posłuszny był, bóstwa, błogimi rządzące plemiony, co was w krainie bajek umysł śnił! — Gdy jeszcze wasza słodka cześć jaśniała, o jakże inny, inny to był świat! gdy twych ołtarzy święciła się chwała, tobie się splatał Amathuzjo, kwiat. Kiedy poezji czarowne powicie w około prawdy mile … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Rezygnacja

I ja w Arkadji byłem w dniach zarania! I mnie, w kołysce nad czołem — Przyroda sojusz przysięgła zbratania — I ja w Arkadji byłem w dniach zarania — Choć nic stąd — prócz łez nie wziąłem! Raz tylko wiosna kwieciem życie ściele! Dni moich kwiaty opadły — I Bóg milczenia, płaczcie przyjaciele! Pochodnię moją … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Nadzieja

W ubogich pastuszków dolinie, Skoro najpierwszy skowronek zadzwoni, Z każdą się wiosną gdzieś, zkądsić nawinie Cudne dziewczę, z cudów ustroni. — Nie wśród ich zrodzona doliny: Nikt dociec nie mógł, z jakich stron przybywa, Lecz wraz z zniknieniem tajemnej dziewczyny, I wieść znikała pierzchliwa. — Obecność jej uduchowniała — Lecz choć się wszyscy do niej … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Gody zwycięzców

GODY ZWYCIĘZCÓW, CZYLI POWRÓT GREKÓW Z POD TROI.   Pusta Troi okolica, W proch Priamów zburzon gród: Lecz zwycięzców smutne lica, Na żegludze w pośród wód, Rozjaśniło czucia wrzące, Gdy radośni widzą już, Rospiętrzone, zieleniące, Swe rodzinne brzegi wzdłuż. „A więc swoim na witanie, Nim rodzinnych dotkniem gór, Niech rozgłośny, raźny chór Z Hellesponckich wód … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Graf Habsburg

W Akwisgranie, w zamkowych komnatach, Namaszczalna cesarska biesiada. Cesarz Rudolf, w obrzędnych swych szatach, Tron wzniesiony u stołu zasiada. Falcgraf Reński na złocie mu kraje, Puhar z winem król Czeski podaje; Wszyscy siedmiu wyborcy cesarza, Jak w krąg słońca chór planet niebieskich, W złotych mitrach, w purpurach królewskich, Stoją kołem przy tronie mocarza. I z … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Na przewiezienie dzieł sztuki do Paryża

Co myśl Greków tu stworzyła, Niechaj Franków butna siła Wlecze nad Sekwanny prąd! I w przybytkach swych Muzeów, Niech bogactwem swych trofeów Zachodni zachwyca lad! Wiecznie milczeć jemu będą, Nigdy w koło nie zasiędą Wieńcem życia, rzewnie, wraz Temu tylko Muza płonie, Kto w gorącem niósł ją łonie — Wandalowi posąg — głaz! tłumaczenie Władysław … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Kassandra

Radość była w Troi murach, Póki gród w swej chwale stał, W niebo wzięty dźwięk na chmurach, Z złotych strun polotem brzmiał. — Rycerz każdy w dzień spoczynku Już odrzucił krwawą broń, Bo Pelida w upominku, Wziął Priama córy dłoń — I z wawrzynu gałęziami, W szat godowych stroju lud Ku świątyniom swym tłumami Bratnio … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Tęsknota

Gdybym z posad tej doliny, Odzianej w tuman mgły sinej, Znalazł wyjście w inne niwy, Ach! jakże byłbym szczęśliwy! Tam, postrzegam śliczny wzgórek Wiecznie młody i zielony. Kilka lotek, kilka piórek, Niosłyby mnie w wzgórka strony. Dźwięk harmonii ucho słyszy, Tony, słodkiej niebios ciszy; Lekki wietrzyk ku tej stronie Balsamiczne niesie wonie. Złoty owoc, co … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Oda do radości

Do radości O, radości, iskro bogów, Elizejskich błoń dziewico, Wchodzim do twych świętych progów Z pełną ogniów twych źrenicą. Co czas rozprzągł i zwyczaje, Czarodziejstwo twoje sprzęgu; Braćmi cały świat się staje, Kędy błogi lot twój sięga.   Chór. Obramieńcie się miliony! Pocałunek całej ziemi! Bracia, za gwiazdami temi Ojciec mieszka uwielbiony. Kto otrzymał z … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Światło i ciepło

Dzielny młodzieniec między świeckie zgraje, Wychodzi pełen otuchy, A co mu tylko wnętrzne marzą duchy, To się i zewnątrz wydaje. Pędzi więc, ogniem niebieskim karmiony. Pędzi za prawdą, śmiałemi ramiony. Ale, niestety, skoro wszystko zważy, Wszystko — nic, lub drobność licha, Wtenczas, choć środkiem gminu się popycha, Siebie tylko ma na straży; I serce dumne … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Amalja

Najpiękniejsza, jako anioł z raju, Najpiękniejsza nad wszystkie dziewica; Wzrok jej luby, jako słońce w maju, Odstrzelone od modrych wód lica. Pocałunek jej, ach! nektar boski! Jako płomień gubi się w płomieniu, Jak dwóch fletów żeniących się głoski, Ku rajskiemu nastrojone pieniu. Serce z sercem zbiega, zlatuje się, ściska, Lice z licem zbiega się, drży, … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller

Rękawiczka

RĘKAWICZKA. POWIASTKA. (s Szyllera).   Chcąc bydź widzem dzikich bojów Już u źwierzyńca podwojów, Król zasiada. Przy nim xiążęta i panowie Rada, A gdzie wzniosły krążył ganek Rycerze obok kochanek. Król skinął palcem, zaczęto igrzysko Spadły wrzeciądze; ogromne lwisko, Zwolna się toczy, Podnosi czoło, Milczkiem obraca oczy Wokoło, I ziewy rozdarł straszliwie, I kudły zatrząsł … Przeczytaj wiersz


Friedrich Schiller