I. Panna była prześliczna — z błękitnych jej oczek Zaledwie że piętnasty uśmiechał się roczek. Panicz równy jej wiekiem, bywał nieustannie W jej domu — i z roskoszą siadywał przy Pannie. Znosił koszyczki, kwiatów i jagódek pełne, Pomagał zwijać w kłębki włóczkę i bawełnę — Nad rysowaniem wzorków strawił nieraz dzionek; Grywał z nią w … Przeczytaj wiersz
Hanka podlewa w swym ogródku róże, Aż tu przybiega konik na podwórze; Bułany konik, oko ma sokole, Trzy białe nóżki i gwiazdkę na czole – Patrzy się Hanka – to konik Stefana: „Gdzie żeś, koniku, podział twego pana? Młodego pana z jasnymi włosami, Co miesiąc temu, jak żegnał się z nami, Żegnał tu z nami, … Przeczytaj wiersz
Wiosna wróciła życie naturze, Zabrzmiały gaje słowika pieniem, W jedwabnej łączce ponad strumieniem Kwitły przy sobie dwie róże. Widziałem co dzień, wieczór czy ranek, Zawsze różyczki, zawsze ku sobie Pączki i listki chyliły obie, Jakby z kochanką kochanek. Ale się szybko szczęście skończyło, Przychodzę dzisiaj, westchnę żałośnie, Samotna róża śród łączki rośnie, A drugiej róży … Przeczytaj wiersz
Dio per adornarne il cielo La si ritolse, che rosa era da lui1 Petrarca Bóg, chcąc pokazać światu doskonałość nieba, Chcąc zmienić w rzeczywistość marzenia poety, Na tę ziemię wygnania – gdzie pociechy trzeba – Zsyła czasem anioła w postaci kobiety! Wtenczas inne anioły przy rozstaniu z bratem W własne wdzięki go stroją; – … Przeczytaj wiersz
Ojczyzna długo gnębiona Z żałoby otrząsa skroń: Naród ją tuli do łona, Wolność miecz daje w jej dłoń. — Któżby się wahał w tej chwili. Już czas, już czas, Na wrogów co nas gnębili Uderzmy wraz: Cześć i zwycięstwo oczekuje nas. — W obronie swobód i prawa Niech wszyscy dziś zemstą wrą: Świetnie zaczęła Warszawa, … Przeczytaj wiersz
Nie będę płocho skarżył przeznaczeniu Że nas rozdziela — bo serc przyjacieli Najdalszy zakres ziemi nie rozdzieli — One ku sobie, w słodkiem zachwyceniu, Spłyną po złotym marzenia promieniu. — A wtenczas znowu radośni, weseli, Dawnego szczęścia będziem obraz mieli: Odżyję w twojem, ty w mojem wspomnieniu! I jeśli kiedy w wieczornej godzinie Obłok z … Przeczytaj wiersz
Przez Bóg żywy, dziewczę moje, Ty cukrujesz usta swoje, Bo gdy ciebie pocałuję, To miód taki słodki czuję, Że choć usta nim napieszczę, Miód ten w sercu słodzi jeszcze, A gdy zasnę – do świtania, Śnią mi się pocałowania. Przez Bóg żywy, dziewczę moje, Ty czarujesz usta swoje. Bo gdy ciebie pocałuję, To żar taki … Przeczytaj wiersz
Witaj gaju Grochowa, polskie Termopile! Twe olsze potrzaskane sterczą na mogile, Jak kolumny pomniku – a poległych kości Lśnią, jak głoski napisu, co powie przyszłości, Jak w świetnych dniach lutego, gdy wrogów szeregi Morzem dział i bagnetów zalały twe brzegi, Tyś zbrojny piersią polską podobny był skale, Co roztrąca wzburzone oceanu fale I póty je … Przeczytaj wiersz
Gdy nam się nieraz łzami urosi powieka, Gdy żal ciężkim westchnieniem odezwie się w łonie, I kędyż łzy te płyną i ku jakiejż stronie Z piersi westchnienie ucieka? Gdy różami pociechy ukwiecona ścieżka Wiedzie nas w raj nadziei z udręczenia świata: I skądże ta czarowna pociecha przylata? I gdzież ta nadzieja mieszka? O! jest jakaś … Przeczytaj wiersz
Czyż serce zdoła pojąć, czyż piosnka opisze Tę rozpacz – gdy skarani za dumę anieli Rodzinne progi niebios porzucać musieli? Gdy ich żegnali dawnej chwały towarzysze? Nie – nic się nie porówna z wygnańców żałobą; A jednak ja uczułem w głębi duszy mojej, Co to jest być strąconym z nadziemskich podwoi, Gdym, Luba! raz ostatni … Przeczytaj wiersz
A znasz ty kraj, gdzie brzegiem strumieni Niezapominajki i kaliny rosną; Gdzie zbóż falami niwa się płomieni, A bory ćmią się jedliną i sosną; — Gdzie chmiel złociste rozwiesza festony Po szczytach olszyn, usrebrzonych mchami, Gdzie biała brzoza i jawór zielony Błyszczą malownie nad łąk kobiercami? Oh! za tym krajem, Jakby za rajem, Co dzień … Przeczytaj wiersz
Widząc nieraz twe oczy uroszone Izami, Pytałem się, na jakich rozkoszach ci zbywa? Tyś mówiła, smutnemi zajęta myślami: „Płaczę, bom nie jest szczęśliwa! I gdy chcę zbadać moją duszę udręczoną, Nieraz matka z dobrocią przed siebie mnie wzywa, Głos kona mi na ustach i lica zapłoną: Płaczę, bom nie jest szczęśliwa! Jeśli piosnka słowika śród … Przeczytaj wiersz
Na ziemię, jakby całun, śnieżna padła szata, Złoty blask słońca czarne przesłoniły chmury; Wszystkie kwiaty powiędły i gaj już ponury Bo w nim umilkła ptasząt gromada skrzydlata! I w mojem sercu także zeschły róże lata, Smutek zaciemnił chmurą myśli mych lazury — Gwiazda nadziei blednie — a ptak złotopióry Ptak o czarownym głosie — miłość, … Przeczytaj wiersz
I Jak strumyk, który ciche wody toczy Po ubarwionej kwiatami dolinie, Tak lubo, tak spokojnie, wesoły, uroczy, Wiek dzieciństwa płynie. Wtenczas fraszka najmniejsza ku szczęściu nam służy, Wszystko złotą ma barwę przed okiem dziecinnym, A namiętności śpią w sercu niewinnym, Jak wąż, ukryty pośród wianka róży. Dopiero, gdy dojrzalsze zakwitają lata, Młodzieniec wre zapałem i … Przeczytaj wiersz