Natężenie świadomości

przez

Michał Zabłocki

Natężenie świadomości
w zmianie swej osobowości.
Od młodości do starości
coraz łatwiej,
coraz prościej.
Naprężenie chceń wzmożonych
i nieumień poronionych.
Rozrywanie własnej jaźni
realizmem wyobraźni.
Z kogoś całkiem przeinnego –
w kogoś całkiem przeinnego.
Z wychowania –
w zachowanie.
Z wyuczenia –
w wydumanie.
Natężenie świadomości
w zmianie swej osobowości.

Twoja ocena

Przeczytaj inne wiersze tego poety

Michał Zabłocki

Wiersze popularnych poetów

Nienawiść

Spójrzcie, jaka wciąż sprawna, jak dobrze się trzyma w naszym stuleciu nienawiść. Jak lekko bierze przeszkody. Jakie to łatwe dla niej – skoczyć, dopaść. Nie jest jak inne uczucia. Starsza i młodsza od nich jednocześnie. Sama rodzi przyczyny, które ją budzą do życia. Jeśli zasypia,…

Nie zginiesz

Czasem myślisz że już sam Pozostaniesz pośród pięknych kobiet Czasem lustro krzywi się Gdy mu mówisz teraz twoje zdrowie Wtedy nagle zjawię się I poczujesz że Nic lepszego ponad to Już nie spotka cię Pomaluję oczy i Przemebluję wszystko w twojej głowie Jeśli tylko będziesz…

Niekoniecznie nikt nie zaczynał wiersza

Niekoniecznie nikt nie zaczynał wiersza od tych właśnie słów a potem grał siebie samego we własnym teatrze sadzając na widowni pożyczone Ja Ktoś może mnie całował słowami skradzionymi z przegryzionych ust nie wiem co prawda kto winowajca jakie imię pokuty ale to piękne bo nic…