Kocham w Tobie to zmierzchowe

Kocham w Tobie to zmierzchowe Zadumanie, zamyślenie, Kiedy smętnie schylasz głowę W wieczorowe patrząc cienie… Kocham myśli twe tajone I tęsknotę co ulata W nieznajomą jakąś stronę, Kedyś w dal – na krańce świata… A choć wiem, że twa tęsknota Szuka róż – na dawnym grobie, Że do tamtych dni ulata… I to jednak kocham … Przeczytaj wiersz


Julian Tuwim

Zamieńmy się ustami

Prosisz mnie o piosnkę kochana O czem ci zaśpiewać, jedyna Noc się dziś zatacza pijana Od miłości naszej jak od wina Jakże to wysłowić, najmilsza Kiedy słów ze szczęścia mi brak Taką noc się najpiękniej przemilcza Lecz jeśli żądasz zaśpiewam tak Zamieńmy się nocami Ja tobie dam tę czarną Tę od ciał naszych ciepłą I … Przeczytaj wiersz


Julian Tuwim

Pełnia

Rozkwitło we mnie serce niby pąk różany! Pojona obietnicą radosnego żniwa Uśmiecha mi się zdradnie Wesołość szczęśliwa I patrzę w nią zalotnie młody, rozkochany… Wesoło nam, wesoło, jak w oczach dziecięcia, Gdy goni po ogrodzie stubarwne motyle… I szczęśliwiśmy myślą, że za małą chwilę Padniemy sobie w słodkie, kwitnące objęcia.


Julian Tuwim

Zakochany w różowej sklepowej

Zakochany w różowej sklepowej, Mieszkam w szybie nieżywy i płaski, Kalkomanią, janusowym obrazkiem W szkoło wpuszczony amant kolorowy. Jestem w. Płynę farbą, hosanną Dla tęgiej, soczystej dziewczyny. Gdy tęczuję, mrużysz oczy, czereśniowa panno, I nóż błyska, krający wędliny. Płynnym pawim piórkiem, akwarialny, Fant-phantasma, pływam w szkle amebą, Absurdalny, Śpiewam jak topniejące w czerwcu niebo. Lecz … Przeczytaj wiersz


Julian Tuwim

Jesteś znowu

Jesteś znowu! Mój Boże! Jak mi serce bije! Jak mi sie wzrok owiośnił! Jak świat rozradował! Tylem nocy Cię w snach, nazbyt krótkich, całował! Tylem dni dzień ten tęsknił, co przyszedł i żyje! I jest! O teraz właśnie! Jest ten dzień powrotny, Wypłakany, kochany nowy dzień spotkania. Dzień wszystkiej mej nadziei, całego czekania, Gdym Cię … Przeczytaj wiersz


Julian Tuwim

Intymny wiersz

Warto, warto żyć, Wtedy pachniałaś bzami, Dziś znów kupiłem flakonik, Roztarłem kroplę na dłoni I przeszłość wieje nad nami Bzami. Warto, warto żyć. Mgławo jest za oknami, Zaraz listonosz zadzwoni, Ustami przypadam do dłoni, Całuję cień twojej woni… Przyjdziesz ? będziemy sami, Jedyni i zakochani, Chłonąc z czułością perfumy W miłym uśmiechu intymnej zadumy: „To … Przeczytaj wiersz


Julian Tuwim

List do kobiety

Gdybym ja nie był poetą, A pani nie była kobietą, To znaczy: gdybym ja umiał Bez obłąkania i szału Dań składać pięknemu ciału I takbym się wyżył, wyszumiał; Gdybym mógł kochać bez mitu, Bez natchnionego zachwytu, Bez legendarnych przydatków, Bez wahań, wzlotów, upadków, Bez mistycznego pomostu, Który prowadzi po prostu Do pani (pardon!) pośladków; Gdybym … Przeczytaj wiersz


Julian Tuwim

Erotyk

Już się o grzechy noce proszą, Już z wiosny znów jak z bólu krzyczę, Nieubłaganą mnie rozkoszą Zakuj w ramiona ratownicze! A jeśli zacznę się na nowo Wyrywać zbuntowanym ciałem, Powiedz mi wreszcie pierwsze słowo, Którego nigdy nie słyszałem. Bo znów pogański samum wieje W pędach, zawrotach, burzach, blaskach! Pamiętaj: kiedy znów zdziczeję, Odrzyj mnie … Przeczytaj wiersz


Julian Tuwim

List do pewnej paryżanki

Chętnie bym z Panią pochodził Po wiosennym Panamie, Odrodziłby mnie, odmłodził Pierwszy paryski kamień. Chętnie bym z Panią postał Przy byle wystawie modnej, Szczęśliwy, że mi los dał Znów stać na nogach swobodnie. Chętnie bym z Panią posiedział Gdzieś w knajpce na bulmiszku, Wypiłbym kilka kieliszków… Czego? Już ja bym wiedział. Chętnie bym z Panią … Przeczytaj wiersz


Julian Tuwim

Przed Tobą pokorny klęczę

Przed Tobą pokorny klęczę, O szczęście me nienazwane! Ach, jakże Ci się odwdzięczę Za Twoje oczy kochane? Staję się myślą jedyną: Żeś Ty mi wszystkim, Daleka! …A lata płyną i płyną, A serce czeka i czeka… Radośnie cierpię – i klęczę – I jak przed świętą, tak szlocham! Jakże Ci się odwdzięczę Za to, Żeś … Przeczytaj wiersz


Julian Tuwim

Colloquium niedzielne na ulicy

„Pani ma bardzo ładne czerwone usta, Ale zdaje mi się, że są troszeczkę pomalowane. Co za dziw? Wiadomo, że kobieta – to istota pusta… Puchu marny, jak mówi poeta… To przecież znane. Ale, proszę pani, czy to przeszkadza prawdziwej miłości? Pani pozwoli, że ją do domu odprowadzę… Co? Pani nie zawiera na ulicy znajomości? Nie … Przeczytaj wiersz


Julian Tuwim

Kołysanka

Pogasły płowe ogniska, włosy pastuszków płowe – Odniosły widny krajobraz wodniste oczy krowy. Wiedzie się echo odcięte od ust do spopielalych polan zmierzchu, rozcina ziemię, więdnącą, niebiesko astrologicznych komet nóż. Cicho, zwierzęta łagodne – dnia rozpalone żelazo ktoś jakby w wodę z sykiem wrzucił. Śpijcie, zwierzęta drzemiące, snu się będziecie uczyć, jak chłodu białego – … Przeczytaj wiersz


Krzysztof Kamil Baczyński

Świteź

(Do Michała Wereszczaki).  Ktokolwiek będziesz w Nowogródzkiej stronie, Do Płużyn ciemnego boru Wjechawszy, pomnij zatrzymać twe konie, Byś się przypatrzył jezioru.  Świteź tam jasne rozprzestrzenia łona, W wielkiego kształcie obwodu, Gęstą po bokach puszczą oczerniona, A gładka jak szyba lodu.  Jeżeli nocną przybliżysz się dobą I zwrócisz ku wodom lice: Gwiazdy nad tobą i gwiazdy … Przeczytaj wiersz


Adam Mickiewicz

Księga ubogich

Poezje, zawarte w „Księdze ubogich”, powstały w obliczu Tatr, na codziennych, samotnych przechadzkach w polu. Niema między niemi ani jednego wiersza, któryby miał jakiekolwiek pokrewieństwo — z biurkiem. Tem się tłomaczy charakter tej „Księgi” zarówno pod względem treści jak i formy — notatnik i ołówek, użyte na ukojenie siebie i innych.  Jan Kasprowicz   Rozmiłowała … Przeczytaj wiersz


Jan Kasprowicz

Pieśń o Zmartwychwstaniu Pańskim

Nie zna śmierci Pań żywota, Chociaż przeszedł przez jej wrota! Rozerwała grobu pęta Ręka święta. Adamie! Dług twój spłacony, Okup ludzki dokończony! Wnidziesz w niego z szczęśliwemi Dziećmi twemi. Nie skarby jakimi płaci, Wszystko, co mógł stracić, traci. Całą dla nas krew swą sączy, Dzieło kończy. Próżno, żołnierze, strzeżecie, W tym grobie Go nie znajdziecie. … Przeczytaj wiersz


Franciszek Karpiński

Smutno mi, Boże!

Hymn o zachodzie słońca na morzu I. Smutno mi Boże! Dla mnie na zachodzie Rozlałeś tęczę blasków promienistą, Przedemną gasisz w lazurowéj wodzie Gwiazdę ognistą, Choć mi tak niebo ty złocisz i morze, Smutno mi Boże! II. Jak puste kłosy, z podniesiona głową, Stoję roskoszy próżen i dosytu, Dla obcych ludzi mam twarz jednakową, Ciszę … Przeczytaj wiersz


Juliusz Słowacki

Boska Komedia – Piekło – Pieśń II

Już dzień odchodził, a powietrze mroczne Od pracy ziemskie uwalniało twory; — Ja tylko jeden musiałem sposobić Siły do walki z trudami podróży I razem z własnem uczuciem żałości, Którą dziś skreśli myśl, co już nie błądzi. —  Wspierajcie, Muzy, i ty duchu wielki! Myśli, coś wszystko spisywała wiernie, Tu dzielność twoja niechaj się okaże! … Przeczytaj wiersz


Dante Alighieri

Boska Komedia – Piekło – Pieśń I

W połowie drogi naszego żywota W pośród ciemnego znalazłem się lasu, Albowiem z prostej zbłąkałem się ścieżki. O jakże ciężko teraz wypowiedzieć, Jak ten las dziki, gęsty i ponury; — Wspomnienie samo wznawia strach okropny, Że śmierć zaledwie okropniejszą będzie. Lecz, bym o skarbie owym opowiedział, Który w tym lesie znalazłem, — opowiem O innych … Przeczytaj wiersz


Dante Alighieri