Białe kwiaty gdzieś na korsie… może w Nizzy… Kołowieje — Cichopada — Białośnieży. Chodzą ludzie miękkostopi po ulicy, Końca nosa im nie widać z za kołnierzy. Uśmiechnęły się panienki w białych lisach I podniosły wązkie palce aż ku ustom… Był ktoś biały, co niebieskie listy pisał… Było cicho. Było dobrze. Było pusto… Z okna domu … Przeczytaj wiersz
Tu się zaczyna finał filmu i powieść dotąd nieskończona. Zgięci w fotelach krytych skórą dźwigamy drogi na ramionach. Drogi krzyżują się i plączą jak siatka zmarszczek koło oczu. Próżno szukamy na rozdrożu szlaku co w cieniu lasów spoczął. Co ma po bokach jasne stawy i mocne dęby zrosłe z ziemią góry zielonofiołkowe i rzeki łuk … Przeczytaj wiersz
Aż w podróży, która tyle lądu trwoni, kraj zapachniał od skończonych sianokosów. Nasłuchuję w unoszącej mnie samotni: Tylko pociąg stuka w moją ścianę ruchomą: w wiatr, pułap – jak zamilkła kukułka. Pole moje spod kół uciekło, jaka fala jego ślad orze. Stąd wybrzeże tak wydaje się daleko, że dłonią wyczerpałbym morze. Brak mi sierpa jak … Przeczytaj wiersz
Błądziłem z tobą we śnie w dolinie Kaszmiru, Wśród egzotycznych kwiatów, nieznanych z nazwiska, I dziwiłem się, patrząc w twe oczy z szafiru, Żeś — zawsze oddalona, — teraz tak mi blizka… Fantastyczne krajowców mieliśmy ubiory, Białe fezy na głowach, purpurowe pasy, A zatknięte za pasem dwa lśniące topory Jako broń miały służyć i dopełniać … Przeczytaj wiersz
Z mrocznych wąwozów gorskich Wyszedłem w życie z wysokich mroków Z chmur białych, skał kędzierzawych Na niebie, z mgieł jesiennych Nad złotem liści jawora. A potem były miasta gorące plugawe Dalekie perspektywy żelaznych szyn Białe dymy maszyn i brylanty lamp Elektrycznych w długich ulicach. A potem nadpłynęły dalekie morza Okręty — białe stada delfinów Amarantowe … Przeczytaj wiersz
Przez włoskie wille nad morzem wiszące Ciągniemy, rzesze senne i cierpiące, Trochę tu niebios zaczerpnąć – i morza, Gdy nam przybrakło ojczystego brzegu, I skargi rzucać w gwiaździste przestworza, Szukając w gajach oliwnych noclegu. Gdzie w ciemne groty szafiry się leją Niebieskim światłem olśniewać podziemie, Gdzie burze przerwać milczenia nie śmieją I tylko ptastwo zabłąkane … Przeczytaj wiersz
Chciałbym mieć paszport Urugwaju, ach, jaki to jest piękny krajach, jak jak przyjemnie być poddanym kraju, co zwie się.: Urugwaj… Chciałbym mieć paszport Paragwaju, zloty i wolny to jest kraj, ach, jak przyjemnie być poddanym kraju, co zwie się: Paragwaj. Chciałbym mieć paszport Costa Rici, nieba seledyn… wieczny maj… ach, jak przyjemnie móc powiedzieć, że Costa Rica to mój kraj… … Przeczytaj wiersz
1. Dziecku, rozkochanemu w mapach i obrazkach — Wszechświat — jego wielkiemu równy jest pragnieniu. Jak olbrzymią jest ziemia w lamp wieczornych blaskach, Jakże drobną jest ziemia w przeszłości wspomnieniu! Pewnego ranka z mózgiem, w którym myśl się pali, Z sercem pełnem rozpaczy, mar i namiętności — Odpływamy, kołysząc z rytmem srebrnej fali Naszych dusz … Przeczytaj wiersz
I. …Że mi się dziewczę upatrzone wzbrania, Nieobecnością ciała w mem objęciu Pustosząc ducha, co w nic się rozdzwania, — Więc ja naprzekór sobie i dziewczęciu Tej się nieznanej podjąłem podróży, By wlec swe głody po morzach dziesięciu! Lecz i mórz dziesięć, zaprawdę, nie znuży Tego, co zaznał pragnienia pieszczoty, Na którą nawet nie upadł … Przeczytaj wiersz
Szczęśliwy człowiek, co dopłynął do portu, Co zostawia za sobą morza i sztormy, Którego sny umarły albo nie narodziły się nigdy. I siada, i pije w gospodzie w Bremie, Przy kominku, i ma błogi spokój. Szczęśliwy człowiek jak wygasły płomień, Szczęśliwy człowiek jak piasek z koryta, Co złożył bagaż i osuszył czoło, I odpoczywa na … Przeczytaj wiersz
Jakże to dziwne, niezrozumiałe życie! Jakbym wrócił z niego niby z długiej podróży, i próbował sobie przypomnieć, gdzie byłem i co robiłem. Nie bardzo się to udaje, a już najtrudniej zobaczyć tam siebie. Miałem zamiary, motywacje, coś postanawiałem, coś wykonywałem, ale z odległości tamten człowiek wydaje się istotą irracjonalną i absurdalną. Zupełnie jakby nie tyle … Przeczytaj wiersz
Trzymam w garści ten krajobraz przez który jadę tramwajem. Jedynką. Czuję zmysłowe żelazo kół. Uległe pasma szyn. Zupełnie jak w zabawkach edukacyjnych. Dziewczynka ustępuje mi miejsca. Na zakręcie wywraca się język. Z ust wypadają sylaby. Nieokrzesany zgrzyt. Ciesz się dziecko jeszcze, ciesz się tą chwilą. Tym tramwajem. Tym Dalej. Ale nie Najdalej. To wiem. Twoje siwe włosy … Przeczytaj wiersz
Dziecinko jeżeli popłyniemy do Ameryki o której zawsze marzyłem Okrętem prującym morze Antylskie I pod ławicą latających ryb o skrzydłach płetwach drgających od światła Będziemy się posuwali w dół Amazonki szukając jej wróżki od wyspy do wyspy To zapuścimy się na wielkie gdzie zatopione są lasy Powitaj boa dusiciela Wedrzyjmy się w wężowiska Słuchaj to … Przeczytaj wiersz
Wskazali na mnie na szosie, padły pierwsze słowa: „Ten człowiek w dziwny sposób rusza głową”. Wskazali na mnie na plaży, mówiąc „Ten tu człowiek Nigdy nie będzie jak my, bo kto tak robi”. Wskazali na mnie na stacji, toteż strażnik Spojrzał mi w twarz raz, drugi, ciężko i uważnie. Wsiadłem do tego samego pociągu co … Przeczytaj wiersz
Pewnego dnia wreszcie się dowiadujesz Co musisz zrobić i zaczynasz Pomimo, że wszystkie głosy wokół Ciebie Ciągle wykrzykują złe rady. Pomimo, że cały dom zaczął drżeć I ciągle czujesz kulę przyczepioną do Twojej kostki. „Napraw moje życie” Krzyczą te głosy Ale Ty wyruszasz. Wiesz co musisz zrobić Mimo, że wiatr atakuje swoimi zawziętymi palcami Same … Przeczytaj wiersz
Znów wędrujemy ciepłym krajem, malachitową łąką morza. (Ptaki powrotne umierają wśród pomarańczy na rozdrożach.) Na fioletowoszarych łąkach niebo rozpina płynność arkad. Pejzaż w powieki miękko wsiąka, zakrzepła sól na nagich wargach. A wieczorami w prądach zatok noc liże morze słodką grzywą. Jak miękkie gruszki brzmieje lato wiatrem sparzone jak pokrzywą. Przed fontannami perłowymi noc winogrona … Przeczytaj wiersz