Deszczu co padałeś w ewangelii zarówno na dobrych jak i na złych co dzwoniłeś o dom na skale nie zajmują się tobą egzegeci bo deszcz – to tylko deszcz co prawda w świętym tekście ale nie na temat trochę bezmyślny chowa rozum jak przysmak Święty deszczu nieświęty bardziej samotny od anioła uśmiechu niepogody światku nadliczbowy … Przeczytaj wiersz
Oto zstępowała córka Pharaonowa, aby się kąpała w rzéce: a panny jéj chodziły po brzegu rzéki. — Exodus. — Siostry moje! Przy świcie świéższą wodę macie, Schodźcie się, jeszcze żeńcy spoczywają w chacie Jeszcze odludny brzég Nilu i morza, Z Memfis ledwie głos dojdzie przygłuszonéj wrzawy A naszéj skromnéj, w cieniu tych gajów, zabawy Świadkiem … Przeczytaj wiersz
Kapłanom złorzecz, wzgardę dla niebian miej tylko, Gań uznany obyczaj, post, modły świętości, Wyśmiewaj i zaprzeczaj uchwałom soborów, Szydź z obrzędów, odpustów i klątw też kościelnych. I modłów też za grosz nie ceń, a spowiedź odrzucaj. Precz z bożą służbą, z chlebem Pańskim po kościołach! O sobie noś mniemanie większe, niż przystoi. Kapłanów, królów wszystkich … Przeczytaj wiersz
Z otchłani wołam do Ciebie, Ojcze i Synu, i Duchu Święty Ufającym Tobie I czekającym na Ciebie Przebacz grzechy i nieprawości, I Użycz nam Bezskrzydłym, Upadłym I niespełnionym Mocy ciążenia Ku niebu, I zbaw dusze nasze, Które szeleszczą jak nietoperze W rozpadających się domach Naszych kalekich ciał. Pozwól nam z naszych modlitw Zbudować dla Ciebie … Przeczytaj wiersz
Jezus Maryja! co się to dzieje? Na dno piekielne kwapiąc się śmieję Śmiechem serdecznym. Z góry w dół lecąc, lotów nie ściskam. Na dardy, miecze skwapnie się ciskam, Zguba w ochocie! Haki, tortury i kołowroty Na kratach, resztach wieczne obroty, Ogniste stosy. Siarki, żywice, żarzyste spiże Dość mi miłe, gdy mi grzech serce liże, Ślepota … Przeczytaj wiersz
Dusza ma, cierniem uwieńczona Na białym krzyżu twego ciała Przybita pragnień mych gwoździami Schyliwszy głowę, z wolna kona. Ja sam, jak Judasz Iskariota, Za twój namiętny pocałunek Na dreszcz wydałem ją konania… Ach, mnie przeraża ta Golgota.
Biblio, ojczyzno moja, Biblio, moja ziemio polska, Galilejska I franciszkańska, O wy, Księgi mojego dzieciństwa, Pisane dwujęzyczną mową, Polską hebrajszczyzną, Hebrajską polszczyzną, Dwumową Świętą I jedyną. Gdy ma się ku zachodowi I z lipy przed moim domem opadają liście, Siedzę nad Tobą, Biblio, I wywołuję z Twoich wersetów Wszystkich najlepszych, Którzy są dla mnie niedościgłym … Przeczytaj wiersz
Więc tak On przyszedł! Mniemałem wesele Ujrzeć przedziwne, jak wówczas, gdy, w złoty Deszcz przemieniony, spadł z swemi pieszczoty Bóg na miłosne Danai pościele; Lub jak ów groźny obraz, gdy Semelę, Umierającą z niesytej tęsknoty Do ciała boga, brał w swe jasne sploty Ogień, w zabójczym grzebiąc ją popiele! Takie się cuda memu sercu marzą … Przeczytaj wiersz
Jak błogosławiony z błota, Jak złodziej rzeczon od złota, Jak szwiec od świece nazwany, Jak człowiek, człek malowany, Tak Jezuita z Jezusa, Strzeż się go, własna pokusa.
Każdy się z nas uskarża, każdy się z nas dziwi, Że tak bardzo łakomi księża i tak chciwi. Póki klerykiem, to nic; jak wnidzie do cechu, I z żywych, i z umarłych drze pleban do zdechu. Aż ja widzę, w Krakowie, przy tej ceremonii, Gdy biskup, święcąc księdza smaruje mu dłoni, Czemuż nie głowę? Więcej … Przeczytaj wiersz
Na zło się i na siebie darmo człowiek godzi. Wciąż w nim męka istnienia jako morze wzbiera I patrzy w tajemnicze oczy Lucyfera, Jak w gwiazdy, które świecą zabłąkanej łodzi. Na takie jeszcze miłość nie stać słodkie dreszcze. Jeszcze dziwnych się pieszczot długo uczyć musi, Nim głód ten nienazwany w naszych sercach zdusi, Abyśmy, mając … Przeczytaj wiersz
Biją dzwony… Trza święcić niedzielę, Trzeba na mszę, uczcić przykaż boży… I niebieską sukmanę nałoży, Za kapelusz zatknie ruty ziele. Biją dzwony… Chrzciny czy wesele? Dni krzyżowe!… I serce się trwoży: Grady… susze… łza i krew się mnoży, Gdzież obrona, jeśli nie w kościele? I tłum korny padnie na kolana: „Od powietrza, głodu, ognia, wojny … Przeczytaj wiersz
Gdzie miłości tak mało, że się nie jednoczą, Tam trzeba w nienawiści trzeciego człowieka Połączyć się — tam w krwi się jednej pierwej broczą, Tam choć w ciosaniu krzyża i wbijaniu ćwieka W całość się zlać fatalnie kłótnie muszą wole. Stąd jest ofiara ciągła i pascha na stole…
A czy te stopy w dawnych czasach Znaczyły Anglii górskie drogi? I czy Baranek Boży hasał Po naszej Anglii łąkach błogich? Czy Pańskie Lico rozjaśniało Nasze spowite mgłą wyżyny? A Jeruzalem, czy tu stało, Gdzie Szatan sklecił swoje młyny? Mój łuk złocisty niech przyniosą: I moje strzały pożądania: I moją włócznię: O niebiosa! Mój rydwan … Przeczytaj wiersz
zaszył się Fiodor w jesień – na grzbietach przestał jeździć – płacz świec w komnacie z świętymi ogląda i prawosławni zapomnieli o batach – wycinają w ciszy zboża i ludzi