Czy ciągle jest jeszcze czas,
czas dla człowieka i świata?
Wszędzie wypatrujemy znaków,
ale nie wiemy, co oznaczają.
Czy mamy czas myśleć i działać?
Musimy przecież wędrować, dążyć naprzód.
Iść dalej w nieznane i groźne.
(O świcie widzimy, jak mewa wzlatuje
i znowu opada jak zgubiona chustka.
Raz po raz wzbija się i szybuje w dół,
jak gdyby uwiązana na sznurku.)
Czy na wszystko jest już za późno?
A może nigdy nie jest na ziemi
za późno dla nas?
tłumaczenie Zygmunt Łanowski
Artur Lundkvist